Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Francja, II wojna światowa, biblioteka w Saint-Malo, bibliotekarka Jocelyn Ferrec. To kolejna książka, która pokazuje, że lata 40-te XX wieku nie są czarno-białe. Po każdej stronie barykady był ból, cierpienie, nadzieja, zmęczenie. I po każdej stronie byli też ludzie o wysokiej moralności oraz tacy, którzy deptali każdego na swojej drodze. Nie da się wejść w czyjeś buty, jeśli nie było się w danej sytuacji, a o takich dylematach mówi ta powieść. Niestety, czytałam lepsze powieści tego typu. Mimo że historia opiera się na rzeczywistej sytuacji z życia, to bardzo się ciągnie, czasem nawet nuży.

Francja, II wojna światowa, biblioteka w Saint-Malo, bibliotekarka Jocelyn Ferrec. To kolejna książka, która pokazuje, że lata 40-te XX wieku nie są czarno-białe. Po każdej stronie barykady był ból, cierpienie, nadzieja, zmęczenie. I po każdej stronie byli też ludzie o wysokiej moralności ...

Rozwiń

Zwiń

Nie wiem cóż napisać o tej powieści. Mówi o bólu po utracie bliskiej osoby. Każdy radzi sobie ze stratą tak jak potrafi, ale dla mnie ta historia jest bardzo odrealniona i może dlatego jestem do niej zdystansowana. Mimo trudnego tematu, jest to lekka lektura, napisana z humorem. Przyłapuję się ostatnio na tym, że coraz trudniej mnie zachwycić książką. Może mój czytelniczy gust się starzeje...

Nie wiem cóż napisać o tej powieści. Mówi o bólu po utracie bliskiej osoby. Każdy radzi sobie ze stratą tak jak potrafi, ale dla mnie ta historia jest bardzo odrealniona i może dlatego jestem do niej zdystansowana. Mimo trudnego tematu, jest to lekka lektura, napisana z humorem. Przyłapuję...

Rozwiń

Zwiń

Ta książka czekała ponad pół roku na to, bym ją przeczytała. Jest o pandemii, o jej początku, o wszystkim, co wtedy miało miejsce. Może dlatego odpychałam ten temat, nie lubię wracać wspomnieniami do tego czasu z różnych powodów, m.in. też dlatego że był pełen absurdów. Mam wszystkie powieści Jodi Picoult, uwielbiam to jak angażuje się w temat, o którym pisze. Ta historia jest zupełnie inna, Picoult też jakby inna... To nie będzie powieść, która będzie mi bliska, chyba słusznie omijałam ją tak długo.

Ta książka czekała ponad pół roku na to, bym ją przeczytała. Jest o pandemii, o jej początku, o wszystkim, co wtedy miało miejsce. Może dlatego odpychałam ten temat, nie lubię wracać wspomnieniami do tego czasu z różnych powodów, m.in. też dlatego że był pełen absurdów. Mam wszystkie powie...

Rozwiń

Zwiń

Nawet gdyby ktoś nie wiedział, kto jest autorem tej powieści, to zgadłby od razu. Tylko Harmel potrafi pisać takie opowieści z II wojną w tle. Tym razem jest to bardzo smutna historia, która miała wpływ na wiele osób w kolejnych pokoleniach. Jednak nadzieja wymalowywana na obrazach przez jednego z bohaterów doprowadziła wszystkich do wybaczenia i katharsis.

Nawet gdyby ktoś nie wiedział, kto jest autorem tej powieści, to zgadłby od razu. Tylko Harmel potrafi pisać takie opowieści z II wojną w tle. Tym razem jest to bardzo smutna historia, która miała wpływ na wiele osób w kolejnych pokoleniach. Jednak nadzieja wymalowywana na obrazach przez j...

Rozwiń

Zwiń

Za każdym razem kiedy czytam ostatnie zdanie kolejnej powieści Perrin, nie wiem co powiedzieć. "Zapomniane niedziele" to powieść zbudowana na niezwykłej narracji. Człowiek myśli, przecież wszystko już było napisane o życiu, miłości, zdradzie, śmierci. I kiedy czytamy Perrin, okazuje się, że nie, nie wszystko już zostało napisane. Autorka potrafi z banałów stworzyć historie silne jak ze spiżu. Tych bohaterów się nie zapomina, płacze się z nimi, ekscytuje, odczuwa ból i oddycha ich życiem. A najlepsze jest to, że wciąż można być zaskakiwanym przy czytaniu, to w naszych czasach bardzo trudna sztuka. Nikt tu nie znajdzie krystalicznych ludzi. Są pełni wad, czyli prawdziwi. Po przeczytaniu tej powieści jeszcze bardziej pokochałam morze, jego kolory, dźwięki, mewy.
"Ponieważ wszyscy mówią, że kiedy stary człowiek umiera, jest tak, jakby spaliła się cała biblioteka, robię, co mogę, żeby ocalić coś z popiołu". I tak robiła Justine, bohaterka tej powieści, i tak robi Perrin dla swoich czytelników, aby ich zatrzymać i pochylić się nad życiem.

Za każdym razem kiedy czytam ostatnie zdanie kolejnej powieści Perrin, nie wiem co powiedzieć. "Zapomniane niedziele" to powieść zbudowana na niezwykłej narracji. Człowiek myśli, przecież wszystko już było napisane o życiu, miłości, zdradzie, śmierci. I kiedy czytamy Perrin, okaz...

Rozwiń

Zwiń

Tę książkę trzeba przeczytać... Muszą to zrobić dorośli i dzieci, młodzież, a najlepiej niech to zrobią wspólnie... O wojnie i holokauście trzeba wiedzieć, by nie powtarzać historii. Ta opowieść uświadamia mi po raz kolejny, że młodzi potrzebują na swej drodze mądrych dorosłych, że bezinteresowne dobro jest potrzebne jak powietrze, mimo iż brzmi to górnolotnie...Mam przed oczami niezłomnego Juliena i dzielną Sarę. Słyszę słowa: "Tak naprawdę, nieważne, jaka byłaś. Ważne jaka jesteś". A jeśli ktoś nadal nie zna, jakimś cudem, książki "Cudowny chłopak" R.J.Palacio to również musi przeczytać.

Tę książkę trzeba przeczytać... Muszą to zrobić dorośli i dzieci, młodzież, a najlepiej niech to zrobią wspólnie... O wojnie i holokauście trzeba wiedzieć, by nie powtarzać historii. Ta opowieść uświadamia mi po raz kolejny, że młodzi potrzebują na swej drodze mądrych dorosłych, że bezinte...

Rozwiń

Zwiń

To będzie dla mnie ważna książka w tym roku. Dlaczego? Bo analizuję swoją postawę, zastanawiam się czy jestem gotowa na każde doświadczenie, czy ufam Bogu we wszystkim. Autorka opisuje ogrom doświadczeń, które w ciągu 2 lat kolejno spadały na nią, jej męża oraz bliskich. W tych próbach walczyli opierając się na Bogu. Cytat z książki:
"Jego próby pomagają zbadać nasze serca i myśli, ujawniają to, co ukryte, wzmacniają naszą wiarę, oczyszczają i pobudzają do duchowego wzrostu. GDYBYŚ MÓGŁ DOSTRZEC, JAKIE BŁOGOSŁAWIEŃSTWO CZEKA NA CIEBIE PO DRUGIEJ STRONIE TEGO DOŚWIADCZENIA, PEWNIE PRZESTAŁBYŚ SIĘ UŻALAĆ NAD SOBĄ, A ZACZĄŁ PLANOWAĆ ŚWIĘTOWANIE". (s. 250-251)

To będzie dla mnie ważna książka w tym roku. Dlaczego? Bo analizuję swoją postawę, zastanawiam się czy jestem gotowa na każde doświadczenie, czy ufam Bogu we wszystkim. Autorka opisuje ogrom doświadczeń, które w ciągu 2 lat kolejno spadały na nią, jej męża oraz bliskich. W tych próbach wal...

Rozwiń

Zwiń