Od pierwszej strony zachłysnęłam i zakochałam się w Hyperionie Dana Simmonsa. Książka, czego należało się spodziewać, od razu powędrowała również na listę moich „topek”. Spowodowała również natychmiastowe chciejstwo sięgnięcia po kolejną odsłonę dylogii. Dlatego też tylko po lekkim odsapnięciu i opadnięciu emocji, od razu wyruszyłam na spotkanie z pielgrzymami i przytuliłam Upadek Hyperiona. :)

W Grobowcach Czasu.
Pielgrzymi dotarli do Grobowców Czasu i z niepokojem oczekują na ostateczne spotkanie z Dziezbą. Wiedzą bowiem, że to w ich rękach złożony został los ludzkości.

W tym samym czasie cypryd M. Severna, z przeszczepioną osobowością angielskiego poety Johna Keatsa, dzięki swym snom „podgląda” wszystko to, co dzieje się z Pielgrzymami na Hyperionie. Obserwuje również kolejne etapy inwazji Wygnańców na Hegemonię i odwrócenie się Sztucznej Inteligencji od człowieka. Inteligencji, która pragnie stworzenia najwyższego Intelektu. Czy jego powstanie nie będzie zagrażać ludzkości?

Miodzio. 😋
Bardzo ciężko pisze mi się o książkach, które całkowicie mnie urzekły. Bo w sumie po ich skończeniu tylko jedno słowo ciśnie mi się na usta:

wow!

No i dokładnie tak samo było w przypadku Upadku Hyperiona. Książkę pochłaniałam z „otwartą koparą” od samego początku. Widziałam wykreowany przez autora świat przed własnymi oczami. Poruszałam się po Hyperionie, otwierałam Grobowce Czasu i wraz z Severnem uczestniczyłam w życiu Pielgrzymów odkrywając jednocześnie spisek SI. Brałam udział w naradach wojennych i „wlazłam z buciorami” w politykę, bo w tej odsłonie pełni ona ważną funkcję, a decyzje przewodniczącej światów Meiny Gladstone są kluczowe dla ludzkości.

Podziwiałam rozmach i detale, z jakimi autor wykreował cały świat, począwszy od religii, polityki przez różne typy podróżowania na wysoce wyspecjalizowanej Sztucznej Inteligencji kończąc. No i kontemplowałam przesłanie płynące z książki. O człowieku, wizji jego przyszłości, ekspansji i współistnieniu inteligentnych sztucznych bytów.

Myślę, że dalsze rozpisywanie i wychwalanie kreacji bohaterów czy fabuły są zbędne. :D Upadek Hyperiona Dana Simmonsa jest po prostu fantastycznym, poruszającym wyobraźnię, pełnym nieoczekiwanych zwrotów akcji, doskonałym science fiction, które mogłabym czytać o każdej porze dnia i nocy.

Przeczytajcie koniecznie, bo to kawałek świetnej literatury!

http://unserious.pl/2019/01/upadek-hyperiona/

Od pierwszej strony zachłysnęłam i zakochałam się w Hyperionie Dana Simmonsa. Książka, czego należało się spodziewać, od razu powędrowała również na listę moich „topek”. Spowodowała również natychmiastowe chciejstwo sięgnięcia po kolejną odsłonę dylogii. Dlatego też tylko po lekkim odsapnięciu i opadnięciu emocji, od razu wyruszyłam na spotkanie z pielgrzymami i przytuliłam...