Nie da się ukryć, że postać Souichiego jest irytująca, ale przecież oto właśnie chodziło, prawda? O irytującego chłopaka, który rzuca klątwy na prawo i lewo, i które raz wychodzą, innym zaś razem nie. Czytelnik śledzi historię i śmieje się, kiedy klątwa Souichiego odbija się na nim w jakiś sposób i chłopak dostaje za swoje.
Przyjemna lektura z lekkim humorem!

Nie da się ukryć, że postać Souichiego jest irytująca, ale przecież oto właśnie chodziło, prawda? O irytującego chłopaka, który rzuca klątwy na prawo i lewo, i które raz wychodzą, innym zaś razem nie. Czytelnik śledzi historię i śmieje się, kiedy klątwa Souichiego odbija się na nim w jakiś sposób i chłopak dostaje za swoje.
Przyjemna lektura z lekkim humorem!

Souichi to wyjątkowo irytujący bohater. Ale i tak chłonęłam stronę po stronie żeby zobaczyć co on jeszcze wykombinuje. Nie ukrywam, że manga jest bardziej dla mnie komedią. Stosunkowo niewiele tam grozy jak na Twórczość Junji Ito. Natomiast serdecznie polecam bo ja się bardzo dobrze bawiłam czytając.

Souichi to wyjątkowo irytujący bohater. Ale i tak chłonęłam stronę po stronie żeby zobaczyć co on jeszcze wykombinuje. Nie ukrywam, że manga jest bardziej dla mnie komedią. Stosunkowo niewiele tam grozy jak na Twórczość Junji Ito. Natomiast serdecznie polecam bo ja się bardzo dobrze bawiłam czytając.

Książka była bardzo na wysokim poziomie treść i kreska znakomita. Fakt jest ciężko dostępna ale warto na nią czekać : D

Książka była bardzo na wysokim poziomie treść i kreska znakomita. Fakt jest ciężko dostępna ale warto na nią czekać : D

„Souichi i jego głupie klątwy"

⠀ ⠀ ⠀ ⠀ ⠀ ⠀ A może nie takie głupie?
Jest ktoś kogo nie lubicie albo ktoś kto wam ostatnio podpadł?
Jeśli tak to Souichi ma na to sposób 🤫
Ciekawi?

•Czego potrzebujesz?
1. Słomiana lalka
2. Kilka gwoździ
3. Młotek

•Co dalej?
1. Wystarczy, że w środku nocy wybierzesz się do lasu i przybijesz słomianą lalkę do drzewa.

UWAGA: jeśli w lesie znajdują się bagna, musisz uważać na „piękną" nieznajomą.

❗️Pamiętaj, że klątwy są niebezpieczne, robisz to na własną odpowiedzialność❗️

•Już na samym wstępnie powiem, że na pewno nie jest to najlepsza manga od Junji Ito.
Historia zamiast budzić strach i obrzydzenie, sprawiła że śmiałam się jak głupia.
No ale Souichi skradł moje serce już kilka lat temu i moja miłość do niego odżyła na nowo.

•Głupie klątwy Souchiego to zbiór kilku historii. Tak jak nie lubię takiego zlepku tak tutaj mi to nie przeszkadzało.

•Możemy bliżej poznać rodziców, rodzeństwo i kuzynostwo Souichiego, co jest na duży plus. Niestety w anime ten wątek został całkowicie pominięty.
A szkoda, bo Michina jest CUDOWNA!
W szczególności podobała mi się jej relacja z Souichim.
Pomimo tego, że się z nim nie dogaduje to jako jedyna stara się do niego jakoś dotrzeć i zrozumieć go.

•Juti Ito wyróżnia nietypowa kreska, która idelanie nadaje klimatu grozy 👏🏻
Już same rysunki potrafią wzbudzić w nas niepokój.
Cały czas ciężko mi uwierzyć, że takie rzeczy siedzą w jego głowie!
Halo to jest pocieszny pan z kocimi uszkami, który robi NYA...

Podsumowanie: Jeśli lubicie Souchiego tak samo jak ja to manga jest zdecydowanie dla was 👏🏻
Jeśli nie to lepiej sięgąć po jakiś inny tytuł od tego autora.

„Souichi i jego głupie klątwy"

⠀ ⠀ ⠀ ⠀ ⠀ ⠀ A może nie takie głupie?
Jest ktoś kogo nie lubicie albo ktoś kto wam ostatnio podpadł?
Jeśli tak to Souichi ma na to sposób 🤫
Ciekawi?

•Czego potrzebujesz?
1. Słomiana lalka
2. Kilka gwoździ
3. Młotek

•Co dalej?
1. Wystarczy, że w środku nocy wybierzesz się do lasu i przybijesz słomianą lalkę do drzewa....

Po pięknej i niebezpiecznej Tomie przyszła kolej na Souichi’ego Tsujii. To ponury, aspołeczny i nieco pechowy chłopiec, który miał szczególne pasje. Nikt nie potrafił tak strzelać gwoździami, rzucać klątwami, używać czarnej magii i straszyć ludzi ze swojego otoczenia jak on.

To nie był pierwszy raz, gdy zetknęłam się z tą postacią. Souichi przewijał się często w anime „Ito Junji: Collection”, które miałam kiedyś okazję obejrzeć. Oczywiście była to mocno okrojona antologia, gdyż nie dało się zamknąć dorobku pana Ito w śmiesznych 12 odcinkach.

Na szczęście manga miała o wiele więcej do zaoferowania. Nastój nieco się różnił od tych prac, które miałam okazję już poznać. Pan Ito poszedł z Souichim bardziej w czarny humor. Co prawda zdarzały się też przerażające momenty, ale w przeciwieństwie do innych mang pana Ito, nie przeważały nad tymi humorystycznymi. Jednak to wcale nie przeszkadzało mi się cieszyć dziejami Souichi’ego, o którym będzie jeszcze w innych odsłonach głośno.

Po pięknej i niebezpiecznej Tomie przyszła kolej na Souichi’ego Tsujii. To ponury, aspołeczny i nieco pechowy chłopiec, który miał szczególne pasje. Nikt nie potrafił tak strzelać gwoździami, rzucać klątwami, używać czarnej magii i straszyć ludzi ze swojego otoczenia jak on.

To nie był pierwszy raz, gdy zetknęłam się z tą postacią. Souichi przewijał się często w anime „Ito...

Jestem wielką fanką Junji Ito. Jego horrory są nietypowe a zarazem potrafią przysporzyć czytelnika o bezsenność. Kupiłam tą mangę w tamtym roku, gdzieś w lutym i muszę stwierdzić - najlepiej wydane 45 zł w moim życiu. Jedynym minusem jest to, że szybko ją przeczytałam, ale Souichi jest na tyle wspaniały, że mogłabym zasięgnąć po tą mangę ponownie.

Jestem wielką fanką Junji Ito. Jego horrory są nietypowe a zarazem potrafią przysporzyć czytelnika o bezsenność. Kupiłam tą mangę w tamtym roku, gdzieś w lutym i muszę stwierdzić - najlepiej wydane 45 zł w moim życiu. Jedynym minusem jest to, że szybko ją przeczytałam, ale Souichi jest na tyle wspaniały, że mogłabym zasięgnąć po tą mangę ponownie.

"Souichi i jego głupie klątwy" nie przypadła mi aż tak do gustu jak inne pozycje w dorobku Junji'ego Ito. Manga jest bardziej dla śmiechu niż strachu, a sam Souichi bardziej przypomina głupka niż mrocznego nastolatka, który rzuca klątwy. Souichi ma upiorne pomysły, o dziwo - jego klątwy działają, ale miło, że zawsze później dostaje odpowiednią nauczkę ;))

"Souichi i jego głupie klątwy" nie przypadła mi aż tak do gustu jak inne pozycje w dorobku Junji'ego Ito. Manga jest bardziej dla śmiechu niż strachu, a sam Souichi bardziej przypomina głupka niż mrocznego nastolatka, który rzuca klątwy. Souichi ma upiorne pomysły, o dziwo - jego klątwy działają, ale miło, że zawsze później dostaje odpowiednią nauczkę ;))

Junji Ito to dość specyficzny mangaka. Jednych może straszyć, innych nie, ale zdecydowanie każdy musi przyznać, że jego rysunki są fantastyczne.
Mają pełno detali, są obrzydliwe i piękne zarazem.
No a Souichi to taki horror zmieszany z komedią i komuś, kto lubi czarny humor to na 100% się spodoba. Sam główny bohater jest przerażający i komiczny, więc manga to mieszanka, przy kórej można się i wystraszyć i pośmiać.I wiem, że to nie jest najlepsza historia Junji Ito, ale i tak to jeden z moich osobistych faworytów. Może dlatego, że Souichi to trochę mój spirit animal?
W ogóle jeśli ktoś ma ochotę zapoznać się z twórczością Junji Ito, to polecam to. Jest to taki dobry początek, by zobaczyć kreskę i typ strachu, jakim operuje mangaka. I nie ma tu aż tak dużo wyprutych flaków, więc dla laika to może być idealny wstęp.

Junji Ito to dość specyficzny mangaka. Jednych może straszyć, innych nie, ale zdecydowanie każdy musi przyznać, że jego rysunki są fantastyczne.
Mają pełno detali, są obrzydliwe i piękne zarazem.
No a Souichi to taki horror zmieszany z komedią i komuś, kto lubi czarny humor to na 100% się spodoba. Sam główny bohater jest przerażający i komiczny, więc manga to mieszanka,...

Mam wrażenie, że przygodę z twórczością Ito zacząłem nie od tego komiksu, od którego powinienem. Zapowiadało się na coś mocnego, stanęło na opowieściach dla starszych nastolatków. Dla mnie bardziej groteska niż horror, choć przeczytałem z ciekawością

Mam wrażenie, że przygodę z twórczością Ito zacząłem nie od tego komiksu, od którego powinienem. Zapowiadało się na coś mocnego, stanęło na opowieściach dla starszych nastolatków. Dla mnie bardziej groteska niż horror, choć przeczytałem z ciekawością

Souichi był strasznie irytujący

Souichi był strasznie irytujący