Miażdżąca groza

Bardzo dobra pozycja. W zasadzie nic strasznego, jedynie jedno opowiadanie jest po prostu okropnie obrzydliwe. Polecam, bo warto poznać twórczość autora.

Bardzo dobra pozycja. W zasadzie nic strasznego, jedynie jedno opowiadanie jest po prostu okropnie obrzydliwe. Polecam, bo warto poznać twórczość autora.

Pokusiłam się na kolejny tom Ito pomimo, że chciałam już sobie dać spokój z jego psychodeliczną twórczością..

Podobnie jak w przypadku pozostałych części tutaj także ukazanych jest 11 niepowiązanych ze sobą opowiadań. Ich poziom jest bardzo różny, natomiast to co muszę ze smutkiem przyznać to to, że tym razem nie było tu ani jednego opowiadania, które szczególnie by we mnie trafiło jak to miało miejsce w poprzednich tomach. Nie odnalazłam specyficznego dla Ito klimatu a nawet chwilami miałam odczucie, że nie ma on pomysłu na zakończenie wobec tego zostawia je otwarte.

Dla fanów twórczości Ito polecam, jednak tym, którzy dopiero chcieliby się dopiero z nią zapoznać polecam inne części.

Pokusiłam się na kolejny tom Ito pomimo, że chciałam już sobie dać spokój z jego psychodeliczną twórczością..

Podobnie jak w przypadku pozostałych części tutaj także ukazanych jest 11 niepowiązanych ze sobą opowiadań. Ich poziom jest bardzo różny, natomiast to co muszę ze smutkiem przyznać to to, że tym razem nie było tu ani jednego opowiadania, które szczególnie by we...

Azjatycka groza jest bardzo egzotyczna dla zachodniego odbiorcy. Jest ona znacznie subtelniejsza i bardziej stonowana od amerykańskiej szkoły straszenia. Dzięki temu działa też na wyobraźnię odbiorcy. Nie inaczej jest również z mangami Junjiego Ito.

Miażdżąca Groza oferuje 14 krótkich opowiadań. Spotkamy tu m.in: demonicznego, rzucającego na lewo i prawo klątwami Soichiego, opętanych bibliotekarzy, komików-hipnotyzerów, a nawet... zabójcze słoiki miodu.

Brzmi to jak jeden wielki żart i parodia, nie?
To prawda, że mangi Ito mają w sobie coś z pastiżu, ale moim zdaniem to tylko dodaje im upiornego uroku. Świat wykreowany przez mangakę przypomina koszmar senny, nakreślony na zakrwawionym płótnie przez szalonego malarza.
Warto również dodać, że w mandze aż się roi od szaleńców i psychotyków. To właśnie oni przerażają skuteczniej od wszystkich straszydeł z piekła rodem. Dodatkowo nadają dziełom mangaki uniwersalnego charakteru. Każdy kto liznął odrobinę japońskiej kultury wie jak dużym problemem w kraju kwitnącej wiśnii są choroby psychiczn i jak wiele cierpienia sprawiają one nie tylko poszkodowanym, ale również ich najbliższym.

W mojej prywatnej hierarchi nadal uważam "Uzumaki" za najlepszą mangę Ito jaką czytałem. Zaraz za nią stawiam "Tomie", która wygrywa charyzmatyczną, czarującą i upiorną zarazem antagonistką. Mimo wszystko zbiór opowiadań "Miażdząca Groza & company" stawiam zaraz z nimi.
Ot co, mocny brązowy medal!

8/10

Azjatycka groza jest bardzo egzotyczna dla zachodniego odbiorcy. Jest ona znacznie subtelniejsza i bardziej stonowana od amerykańskiej szkoły straszenia. Dzięki temu działa też na wyobraźnię odbiorcy. Nie inaczej jest również z mangami Junjiego Ito.

Miażdżąca Groza oferuje 14 krótkich opowiadań. Spotkamy tu m.in: demonicznego, rzucającego na lewo i prawo klątwami...

Piszę to z 100% pewnością-nie ma lepszych chorych mang od tych tworzonych przez Junjego.
Powyższy zbiór to prawdziwa perła wśród jego twórczości.W środku znajduje się 7 niepowiązanych histori z których prawie każda jest przerażająca.
Moim numerem jeden jest "zagadka nawiedzonego domu",z pozoru krótka ale pełna strachu przypominająca psychodeliczne majaki obłąkanej osoby.

Piszę to z 100% pewnością-nie ma lepszych chorych mang od tych tworzonych przez Junjego.
Powyższy zbiór to prawdziwa perła wśród jego twórczości.W środku znajduje się 7 niepowiązanych histori z których prawie każda jest przerażająca.
Moim numerem jeden jest "zagadka nawiedzonego domu",z pozoru krótka ale pełna strachu przypominająca psychodeliczne majaki obłąkanej...