Bardzo miło wspominam powieściowego „Frankensteina”, a także lubię twórczość Junjiego Ito. Dlatego z zaciekawieniem sięgałem po mangową adaptację tego autora. Jednakże okazało się, że tytułowy utwór jest tak naprawdę tylko jedną z historii w tym zbiorze.

Tom otwierają historie opowiadające o Oshikirim. Jest to nastolatek mieszkający samotnie w wielkim domostwie pod nieobecność swoich rodziców.

Początkowe trzy historie nie są ze sobą powiązane i można nawet nie zorientować się, że mają tego samego bohatera, a nawet są sprzeczne. Pierwsza jest historią trochę w stylu „Serce oskarżycielem” Poego, ale dodano tutaj horror cielesny, a także szokujące zakończenie. Druga już niestety jest bez pomysłu, a wątek nadnaturalny jest tu zupełnie niepotrzebny. Trzecia jest za to bardzo ciekawa, opowiadająca o dziewczynie i jej korespondencyjnych przyjaciółkach. Kojarzyło mi się to trochę z thrillerami Alfreda Hitchcocka.

Kolejne historie o Oshikirim łączy już wspólny wątek. Okazuje się, że rezydencja skrywa pewne tajemnice, a bohater nie może już się czuć w niej bezpieczny. Te opowieści pozwalają też trochę inaczej zinterpretować pierwszą z historii. W dosyć nowatorski sposób eksplorowany jest tutaj wyświechtany motyw dodając do niego elementów grozy. Trochę jednak brakuje mi tu zakończenia – całość urywa się w najbardziej interesującym momencie.

Następna opowieść to już tytułowy „Frankenstein”. Jest to dosyć wierna adaptacja powieści Mary Shelley. Jeśli ktoś nie zna powieści, to powinna na nim zrobić historia o granicach nauki i etyce. Jednakże w trakcie lektury odnosiłem wrażenie, że adaptacja nie wnosi wiele nowego. Wyjątkiem jest wątek „narzeczonej” potwora, który dodaje całości więcej tragizmu i horroru. Spodziewałem się, że autor będzie bardziej kreatywny w rysowaniu potwora. Wyszedł mu wprawdzie dosyć niepokojący osobnik, ale mogło być lepiej.

Tom uzupełniają jeszcze cztery krótkie historie. Pierwsza z nich to króciutka historia o dziewczynce zamieniającej się w lalkę. Jest to naprawdę poprowadzona opowieść z interesującą warstwą graficzną, chociaż trochę bym ją wydłużył, bo można było z tego więcej wyciągnąć. Druga to realistyczna historia o pewnym zabiegu lekarskim. Bardzo fajny pomysł, któremu zostaje poświęcona wystarczająco liczba stron. Następne dwie to… wspominkowe opowieści o psie autora. Rozumiem, że dla autora było to ważne, ale chyba za mało lubię psy, żeby to do mnie przemówiło.

Zbiór jest całkiem porządny. Większość opowieści trzymam poziom. Nie jest to jednak nic powyżej tego, do czego już zdążył przyzwyczaić czytelników autor.

Bardzo miło wspominam powieściowego „Frankensteina”, a także lubię twórczość Junjiego Ito. Dlatego z zaciekawieniem sięgałem po mangową adaptację tego autora. Jednakże okazało się, że tytułowy utwór jest tak naprawdę tylko jedną z historii w tym zbiorze.

Tom otwierają historie opowiadające o Oshikirim. Jest to nastolatek mieszkający samotnie w wielkim domostwie pod...

"Frankenstein" to zbiorek który chciałem przeczytać gdy tylko wyszły o nim zapowiedzi; głownie przez fakt że zawiera wizje Junjego na temat potwora Frankensteina.

Mocna kreska sprawia że ta klasyczna historia nabiera zupełnie nowych barw i może być znowu zachwycająca.

Oprócz tytułowego opowiadania przeczytacie tu całe mnóstwo rzeczy: m in. o chorobie zamieniającej małe dzieci w lalki, domu który ma w sobie dużo tajemnic, alternatywnych rzeczywistości które się przenikają z naszym światem czy nawet duchu który pożera dusze ludzi obok niego.

Dla każdego coś miłego.

"Frankenstein" to zbiorek który chciałem przeczytać gdy tylko wyszły o nim zapowiedzi; głownie przez fakt że zawiera wizje Junjego na temat potwora Frankensteina.

Mocna kreska sprawia że ta klasyczna historia nabiera zupełnie nowych barw i może być znowu zachwycająca.

Oprócz tytułowego opowiadania przeczytacie tu całe mnóstwo rzeczy: m in. o chorobie zamieniającej małe...

Junji Ito jest Stephenem Kingiem japońskiego horroru. Mimo, że jego nazwisko nie jest tak znane jak jego amerykańskiego odpowiednika, tak on również pozostawił ogromną spuściznę z której czerpią inni artyści.

Niniejszy tom zawiera tytułowe opowiadanie o Frankensteinie i dodatkowo dziesięć krótkich historii. Pierwsze sześć przytacza nam historię Toru Oshikiriego, japońskiego nastolatka, którego rodzice wyjechali do pracy za granicę i ten spędza czas samotnie w olbrzymim domu. Opowiadania Toru są tym za co ja i pozostali czytelnicy pokochali kreskę mangaki. Historie wciągają i są pełne groteskowych poczwar z nurtu body horroru. Nie trudno odgadnąć, że niektóre z nich manifestują podświadome lęki Toru co dodaje naszemu bohaterowi głębi.
Potem dostajemy długie opowiadanie o Frankensteinie, które jest udaną adaptacją powieści Mary Shelley. To właśnie tym opowiadaniem Ito opuścił swoją strefę komfortu i udał się w kierunku XVIII wiecznej Szwajcarii. Frankenstein jest zdecydowanie jednym z najlepszych i najoryginalniejszych opowiadań w dorobku japończyka.
Pozostałe cztery historie uzupełniają ten zbiór z czego dwa ostatnie są hołdem dla psa autora.

Podobnie jak z poprzednimi recenzowanymi przeze mnie tomami i z tym warto się zapoznać.

8/10

Junji Ito jest Stephenem Kingiem japońskiego horroru. Mimo, że jego nazwisko nie jest tak znane jak jego amerykańskiego odpowiednika, tak on również pozostawił ogromną spuściznę z której czerpią inni artyści.

Niniejszy tom zawiera tytułowe opowiadanie o Frankensteinie i dodatkowo dziesięć krótkich historii. Pierwsze sześć przytacza nam historię Toru Oshikiriego,...

Paradoksalnie historia o Frankensteinie jest najmniej ciekawa w całym zbiorze, zdecydowanie lepiej bawiłem się przy poprzedzających opowiadaniach.

Paradoksalnie historia o Frankensteinie jest najmniej ciekawa w całym zbiorze, zdecydowanie lepiej bawiłem się przy poprzedzających opowiadaniach.