Wychowanie to mój konik. Bo jestem pedagogiem (i to takim faktycznie z powołania:)), bo jestem wciąż w (kilkuletniej już) terapii, gdzie sprawę rodzicielstwa tłukę non stop, bo w końcu, i co najważniejsze, jestem ojcem (także z powołania :)) moich dwóch, jeszcze malutkich bąbelków (2latki i 4latka).
Bardzo interesująca pozycja – ich 12 – mężczyzn, ojców i ona jedna, Joanna Drosio-Czaplińska, która w bardzo inteligentny i fachowy sposób prowadzi z nimi rozmowę.
Mimo, że większość rzeczy, o których opowiadają nasi bohaterowi, była mi już znana (patrz wyżej), to i tak lektura tej książki była czystą przyjemnością - bardzo cieszy fakt, że coraz więcej mężczyzn podchodzi odpowiedzialnie do roli ojca, a co za tym idzie, wychowania swoich dzieci. Bo co by nie powiedzieć, to duża frajda i przygoda, pomimo, nie oszukujmy się, ciężkiej pracy, którą trzeba weń włożyć.
Z większością rzeczy się zgadzam, z niektórymi nie, ale nawet wówczas musiałem się zastanowić, przemyśleć, ewentualnie coś tam zweryfikować.
Co do naszych bohaterów, to najbliżej mi chyba do Szymona Majewskiego i jego wizji rodziny, zarówno jako ojca, ale jak i męża.
Polecam tatom, mamom, wszystkim :).

Wychowanie to mój konik. Bo jestem pedagogiem (i to takim faktycznie z powołania:)), bo jestem wciąż w (kilkuletniej już) terapii, gdzie sprawę rodzicielstwa tłukę non stop, bo w końcu, i co najważniejsze, jestem ojcem (także z powołania :)) moich dwóch, jeszcze malutkich bąbelków (2latki i 4latka).
Bardzo interesująca pozycja – ich 12 – mężczyzn, ojców i ona jedna, Joanna...