Nie miałam wygórowanych wymagań odnośnie tego tomu, liczyłam tylko, że nie będzie gorszy niż pierwszy.
Tylko tyle.
I aż tyle.
Może zacznę od plusów...........już.
Tak, to chyba wszystkie.
Mogłabym dodać, że mimo sporej objętości powieść czyta się szybko, ale jeśli spojrzymy na to z drugiej strony i odejmiemy z treści wszystkie powtarzane po wielokroć zwroty typu "szef posterunku w Lipowie młodszy aspirant Daniel Podgórski", albo "Eryk Żukowski dyrektor szkoły w Żabich Dołach", to z 500 stron zrobi się coś koło 300. Jest to zrozumiałe w pierwszych rozdziałach, kiedy autorka chce na nowo wprowadzić czytelnika w stworzony przez siebie świat i przypomnieć kto jest kim w tej historii, natomiast później zwyczajnie drażni. Rzućmy okiem na dialogi:
- Dzień dobry młodszy aspirancie Danielu Podgórski
- Witam pana, aspirancie Mazur
- Czy pan panie aspirancie Podgórski mógłby...
- Ależ oczywiście aspirancie Mazur
- Serdecznie dziękuję, młodszy aspirancie Podgórski
Tak z grubsza wyglądają rozmowy członków grupy śledczej. Aktorzy porno mogliby im zazdrościć sztywności. To wszystko jest drętwe i sztuczne, że aż niewiarygodne.
Mało tego! Poziom wiedzy, inteligenci, pomysłowości, miejscowych stróżów prawa zakrawa o kpinę. Są nieudolni, niekompetentni, nielogiczni.
Jeden zamiast o sprawie seryjnego mordercy oddaje się marzeniom o różnorodności żółtych serów (naprawdę) i bogatych bukietach win, drugi chyba w ogóle nie myśli, Klementynę, wybrała sobie autorka jako ofiarę lawiny nieszczęść wszelakich, a nasz asior Podgórski rzecze tak:
"jej półki uginają się od powieści kryminalnych, aż dziwne, że do tej pory nie postarała się o posadę w policji".
O ja cierpiędole!
Wnoszę, że Podgórski nie przeczytał żadnego, świadczy o tym niestety co druga jego myśl.
Jak doszło do tego, że ta ekipa rozwiązała sprawę?
Oczywiście dzięki pomocy fanki kryminałów.
Nie sięgnę raczej po kolejny tom, więc się nie dowiem czy w podzięce za wsparcie, mieszkańcy okolicznych wsi postawią jej pomnik jakiś albo co? Przyznam, że powinni, bo częstotliwość z jaką morderca atakował spowodowałaby, że na jedną wieś przypadałoby około 10 mieszkańców. A tak?
Posiedziała, pomyślała i szach mat morderco!
Nie polecam.
Odradzam.

Nie miałam wygórowanych wymagań odnośnie tego tomu, liczyłam tylko, że nie będzie gorszy niż pierwszy.
Tylko tyle.
I aż tyle.
Może zacznę od plusów...........już.
Tak, to chyba wszystkie.
Mogłabym dodać, że mimo sporej objętości powieść czyta się szybko, ale jeśli spojrzymy na to z drugiej strony i odejmiemy z treści wszystkie powtarzane po wielokroć zwroty typu "szef...