Pomysł, żeby moją najnowszą recenzję zacząć od kwestii używania przez pisarzy określeń karcianych do tworzenia tytułów ich książek, właściwie nasunął się sam, momentalnie, jeszcze zanim zacząłem czytać moją dzisiejszą bohaterkę. Przecież wiadomo, że to są tak dynamiczne terminy, sugerujące jednocześnie dobrze przemyślane działania bohaterów powieści, że zwyczajnie połowa tytułów książek czy filmów powinna nawiązywać do kart. Gdy już skończyłem czytać, jeszcze bardziej utwierdziłem się w przekonaniu, że to dobry pomysł był. Wreszcie, po kilku dniach od ukończenia lektury, kiedy przemyślałem już sobie wszystko dokładnie, usiadłem do pisania recenzji i ... figa. Siedziałem pół godziny, potem godzinę, następnie przejrzałem swoją biblioteczkę, jeszcze później wezwałem na pomoc Wujka Gógla i ciocię Wiki i ... figa. Trzy godziny, i piszę to na serio, zmarnowane i nie znalazłem ani jednego tytułu, który nawiązywałby do gier karcianych. Ale to, że nie mam racji, nie oznacza przecież, że muszę od razu zmieniać swoje zdanie. Chwyciłem się za szachy. Przecież musi się roić od tytułów zawierających takie określenia, jak "szach-mat". Kolejne dwie godzinki szukania i już wiedziałem, że chyba jednak nie musi. Miałem trzy tytuły. Pierwszy, "Królewska roszada" Eugeniusza Dębskiego, i drugi, "Gambit Wielopolskiego" Andrzeja W. Sawickiego właściwie siedziały mi w głowie od początku, bo obie czytałem. Trzeci, "Gambit" Michała Cholewy wpadł mi w ręce, gdy czytałem notkę o autorze mojej dzisiejszej bohaterki. A że jak są trzy, to pewnie musi być więcej. I takim oto, satysfakcjonującym, bo potwierdzającym moją teorię stwierdzeniem, przechodzę do omawiania "Forty".
Więcej: http://szortal.com/node/5947

Pomysł, żeby moją najnowszą recenzję zacząć od kwestii używania przez pisarzy określeń karcianych do tworzenia tytułów ich książek, właściwie nasunął się sam, momentalnie, jeszcze zanim zacząłem czytać moją dzisiejszą bohaterkę. Przecież wiadomo, że to są tak dynamiczne terminy, sugerujące jednocześnie dobrze przemyślane działania bohaterów powieści, że zwyczajnie połowa...