Piątek, 13 marca, 1987r., Dallas, Teksas. Stacy wraz z młodszą, wówczas piętnastoletnią Jane Killian oraz grupką przyjaciół beztrosko spędzają czas nad jeziorem. Starsza siostra zabiera Jane na wagary, aby ta mogła nieco czasu spędzić z jej znajomymi. Kiedy Jane wesoło chlapie się wodą, ta nie zauważa jak skądinąd naciera na nią szybko mknąca motorówka. Nastolatka wie, że nie ma sposobu, aby ta odsunęła się od pojazdu. Jedyną rzeczą, jaką utkwiła jej w pamięci była całkowita świadomość atakującą ją kierowcę oraz wokół rozbryzgująca się krew. Jej własna krew brocząca z twarzy i części ciała..

Październik 2003r. Mija wiele lat po feralnym wypadku, który nie do końca fortunnie zakończył się dla Jane. Po wielu operacjach plastycznych kobieta stara się odważniej spoglądać w lustro, ale nie ukrywa, że jest to dla niej trudne. Dodatkowo, koszmar minionego lata powraca do niej coraz częściej w snach, z których budzi się przerażona, zlana potem. Mąż za każdym razem trzyma ukochaną w ramionach, tłumaczy jej, że może czuć się już bezpiecznie i spokojną, kiedy on jest przy jej boku.

Mąż, a właściwie Ian Westbrook jest z zawodu chirurgiem plastycznym, który to też podjął się przywrócenia i nadania nowej twarzy swojej przyszłej żonie. Wcześniej mężczyzna wpadł w oko starszej siostrze, Stacy, ale to Jane ukradła serce przystojniakowi, nie wiedząc, jak tym zachowaniem poruszyła siostrę. Przez wiele lat obwiniała się o to, jak również posądzała się o ochłodzenie relacji przez spadek babki. Jane czuła, że przypadły jej majątek rozdzielił ją i siostrę, z którą to były zawsze nierozłączne. Były inne, Jane delikatna, lgnąca do towarzystwa, jakiego nie miała, na co dzień, Stacy zaś była twardą, pewną siebie, stanowczą kobietą pracującą w Wydziale Zabójstw. Nie bez powodu też wielu mężczyzn w wydziale unikało jej towarzystwa, jakby była nawiedzona. Ale nie dopuszczała do siebie głębszych, przyjemnych uczuć. Tłumiła je w sobie, a na wierzch zakładała maskę twardzielki nie do rozgryzienia..

Sielanka życia Jane oraz jej męża kończy się, kiedy to Ian zostaje oskarżony o zamordowanie swej dawnej kochanki, zaś Jane zaczęła dostawać anonimy od nieznanego prześladowcy, sądząc też, że jest to człowiek, który szesnaście lat temu zaatakował ją bezbronną na środku jeziora. Jane żyje w panice, jej mąż został zabrany do aresztu. Wiele pojawiających się dowodów obciąża jego kartotekę, ale mężczyzna zarzeka się, że to nie on. Niestety kaucja nie jest wystarczająca do tego, aby mógł opuścić więzienne mury. Zaczyna się załamywać w obawie, że jego żona zacznie wierzyć w relacje policjantów, a nie jemu. Owszem, Ian w przeszłości nie grzeszył świętością, miał kochanki, prowadził bujne, luźne i bez zobowiązań życie, ale odkąd na swej drodze spotkał bezbronną, doświadczoną przez życie i delikatną Jane, zmienił się. Tak on uważa, ale czy Jane nie zacznie chłonąć sugestii siostry, która pojawia się nagle w ich życie?

Niegdyś Jane podejrzewała, że to, co stało się nad jeziorem, to nie był przypadek. Kiedy powracają do niej niebezpieczne sny, a koszmar przeinacza się ukazując jej śmierć, kobieta jest pewna, że prześladowca chce dokończyć swoje dzieło sprzed lat. Policjanci zaś, na czele z jej siostrą, porucznik Killian uważają, że za tymi pogróżkami stoi jakiś psychopata, który postanowił zabawić się kosztem Jane i że anonimy nie mają nic wspólnego z tragicznym wypadkiem sprzed lat, choć prześladowca faktycznie mógł wykorzystać fakty z życia Jane opisane chociażby rozlegle i szeroko w prasie..

Przerażona Jane zaczyna prowadzić śledztwo na własną rękę. Mąż jej przebywa w areszcie i choć dowiaduje się o coraz to poważniejszych konsekwencjach, jakie czekają na Iana, ta nie poddaje się i próbuje znaleźć takie dowody, które definitywnie odciążyłyby z oskarzeń jej męża, ale oczywiście, zadanie nie okazuje się takie łatwe, wręcz niebezpieczne, pełne niespodzianek, które przeszywają ją aż po ciarki. Chcąc też udowodnić niewinność męża, dowiaduje się o nim samym wiele pikantnych sekretów z przeszłości, które mogą zmienić jej zdanie a nawet całe dotychczasowe życie. I jakie ma przyjąć stanowisko w tej sprawie, kiedy jej własny świat wali się u jej stóp? Aresztowanie męża, poronienie dziecka, na które oczekiwała z wielkim wytęsknieniem, na dodatek pojawiające się anonimy, przygotowanie wystawy, która to pochłonęła ją wiele wysiłku, sporej ilości czasu, wkładu własnego. Z czasem Jane boi się zaufać komukolwiek, nawet własnej siostrze, która nie tylko, jako policjanta utrzymuje tajemnicę zawodu, ale jako jej siostra. Czy tak dobrze ją zna, dlaczego nie podejmuje kilku wątków? Co poprzez swoje zachowanie chce jej przekazać? Czyżby ją chroni a może własny interes? Może ma coś na sumieniu?
Jane ma coraz większe obawy, jak uniewinnić męża, jak zaufać siostrze, a jak w tym wszystkim chronić siebie, kiedy to prześladowca wykonuje dwa kroki do przodu, tak dobrze ją zna, jej rozkład dnia, zajęcia, ją samą, jej prywatne życie? Bowiem nie posądziłaby za nic w świecie kogoś bardzo bliskiego… Czy wrażliwej, spokojnej artystce z mroczną przeszłością uda się na własną rękę rozwikłać zadanie, czy w ogóle jej się to uda, a może będzie za późno i jej prześladowca ubiegnie ją we właściwym czasie? Czy ten koszmar w końcu się skończy i życie zarówno Jane, Stacy jak i Iana powróci na dawny tor, czy wszystko czy stanie się zupełnie odwrotnie?

Doskonała powieść, utrzymana w równym, choć momentami, szalonym tempie. Początkowo przemierzamy w miarę spokojnym rytmem kolejne strony, ale kiedy tylko przychodzą pewne poszlaki, dowody zmierzające ku rozwikłaniu zagadki, okazuje się, że serce pulsuje na najwyższych obrotach, ślinę przełykamy z większą częstotliwością. Po prostu dzieje się, zbliżamy się ku rozwiązaniu zagadki. Autorka w niezwykły sposób pohamowuje nasze analizujące zapędy, blokuje naszą logikę, a w ostatecznym rozrachunku, zbliżając się do samego finału, powala na łopatki. Miałam wrażenie, że pisarka śmieje się z Czytelnika wskazując na mordercę, którego prawdę powiedziawszy po drodze w zupełności nie braliśmy pod uwagę. Dreszczyk emocji jest, wartka, porywająca akcja jak najbardziej. Dlaczego by zatem nie zaryzykować i tropem Jane nie poszukać prześladowcy?

Piątek, 13 marca, 1987r., Dallas, Teksas. Stacy wraz z młodszą, wówczas piętnastoletnią Jane Killian oraz grupką przyjaciół beztrosko spędzają czas nad jeziorem. Starsza siostra zabiera Jane na wagary, aby ta mogła nieco czasu spędzić z jej znajomymi. Kiedy Jane wesoło chlapie się wodą, ta nie zauważa jak skądinąd naciera na nią szybko mknąca motorówka. Nastolatka wie, że...