Z całym szacunkiem dla fenomenu autora i mimo mojej sympatii do jego twórczości - jest coraz gorzej. Pan Grisham chyba stał się na tyle wpływowym pisarzem, że wydawcy nie mają odwagi redagować jego książek albo uświadomić mu że leniwe snucie opowieści przez setki stron i rozwlekanie fabuły w nieskończoność nie zawsze równa się dobrej książce. Mogłam mu to wybaczyć w "Czasie zabijania", który był jego debiutem, ale po 25 latach i kilkudziesięciu wydanych powieściach to jest już męczące.
Ucieszyła mnie kontynuacja "Czasu zabijania", ale już po kilku pierwszych stronach wiedziałam że Grisham-gawędziarz powrócił. 630 stron na taką historię to naprawdę gruba przesada, z powodzeniem można było opisać to na 300, pomijając nic nie wnoszące kilkukartkowe opisy i drobiazgowy przebieg rozpraw sądowych. Chyba że mają to być książki dla studentów prawa, a nie dla szerszej rzeszy wielbicieli na całym świecie. Fabuła też taka sobie, w połowie domyśliłam się już o co chodzi.
Bardzo mi przykro, bo lubię tego autora, ale ta książka tak mnie zmęczyła, że chyba zrobię sobie dłuższy odpoczynek od jego twórczości.

Z całym szacunkiem dla fenomenu autora i mimo mojej sympatii do jego twórczości - jest coraz gorzej. Pan Grisham chyba stał się na tyle wpływowym pisarzem, że wydawcy nie mają odwagi redagować jego książek albo uświadomić mu że leniwe snucie opowieści przez setki stron i rozwlekanie fabuły w nieskończoność nie zawsze równa się dobrej książce. Mogłam mu to wybaczyć w...