Książka trudna z wielu względów, z powodu trudnej narracji, która wymaga skupienia i uważnego czytania, z powodu smutnej historii małej dziewczynki, która kiedyś zginęła w tajemniczych okolicznościach, z powodu bólu życia, który doskwiera dwóm narratorkom - babka Vida nosi ból swojej odmienności, a jej wnuczka Iiris nie potrafi poradzić sobie ze zdradą męża. Ale jest to też książka, która bardzo angażuje.
Poza tym to ważna książka, może bardziej kobieca lektura, bo przedstawia punkt widzenia dwóch narratorek, choć może właściwie jednej - bo to Iiris próbuje zrozumieć swoją babkę i poskładać jej zagmatwaną historię.
Książka, która krąży wokół ważnych spraw, wokół sposobu na życie, wokół życiowych wyborów i tego, co w tym życiu jest ważne kiedy jest się kobietą. Iiris czuje niedostatek tajemnej wiedzy życia, jej matka umarła zbyt wcześnie, aby jej tą wiedzę przekazać. Jak dla mnie, to to poszukiwanie jest dużo ciekawsze niż "Dom dzienny, dom nocny" Olgi Tokarczuk, bo ta historia jest pełna życiowych rozterek i przez to głębsza.
Do tego kawałek fińskiej kultury, historii i współczesności, bardzo dobre połączenie. Historia babki Vidy toczy się w latach trzydziestych dwudziestego wieku i europejskie niepokoje tego okresu, bolszewizm i faszyzm, dotykają też Finlandii.
Piękna okładka książki dużo obiecuje i warto się skusić.

Książka trudna z wielu względów, z powodu trudnej narracji, która wymaga skupienia i uważnego czytania, z powodu smutnej historii małej dziewczynki, która kiedyś zginęła w tajemniczych okolicznościach, z powodu bólu życia, który doskwiera dwóm narratorkom - babka Vida nosi ból swojej odmienności, a jej wnuczka Iiris nie potrafi poradzić sobie ze zdradą męża. Ale jest to też...