Sięgnąłem po tą książkę nie dlatego, że jestem jakiś ogromnym fanem dzienników wojennych czy generalnie literatury wojennej. Generał Patton to dla mnie autorytet ze względu na jego wielki patriotyzm, za jego inteligencję oraz za dumę jaką miał, co jest jak najbardziej usprawiedliwione. Po prostu chciałem poznać tą postać bliżej i uznałem, że czytając to co sama ona napisała jakoś mnie do niej bardziej zbliży. Także by poznać realia II wojny światowej w zakresie działań prowadzonych przez generała. To ostatnie jak najbardziej, a nawet za bardzo. Dużo szczegółowych opisów taktyki, były także mapki co i jak planował Patton. I to nie było coś co mi się podobało. Liczyłem na to, że będzie więcej opisów przemyśleń generała na temat wojny, świata, życia ogólnie. Było tego trochę, ale jak dla mnie za mało.
Jest to książka bardziej dla tych co się fascynują wojskowością, mają wiedzę na temat np. czym jest batalion, pluton etc.,. by rozumieć opisy poszczególnych bitew. Nie jest to zła pozycja traktując ją w ten sposób, ale ja jako poszukiwacz większej ilości przemyśleć autora na temat własnych działań trochę się zawiodłem.

Sięgnąłem po tą książkę nie dlatego, że jestem jakiś ogromnym fanem dzienników wojennych czy generalnie literatury wojennej. Generał Patton to dla mnie autorytet ze względu na jego wielki patriotyzm, za jego inteligencję oraz za dumę jaką miał, co jest jak najbardziej usprawiedliwione. Po prostu chciałem poznać tą postać bliżej i uznałem, że czytając to co sama ona napisała...