"Azazel" Borysa Akunina to moje pierwsze i z pewnością nie ostatnie spotkanie z kryminałami w stylu retro. Erast Fandorin, główny bohater, podrzędny moskiewski urzędnik sporządzający raporty z wydarzeń kryminalnych, dzięki zbiegowi okoliczności, wrodzonym i nabytym talentom i umiejętnościom, robi błyskawiczną karierę jako detektyw-szpieg. Rozwiązując z pozoru banalną sprawę, trafia na trop międzynarodowego spisku.
To, co spodobało mi się w "Azazelu" najbardziej, to tempo akcji. Jedno wydarzenie goni kolejne, z każdą kolejną stroną jesteśmy bliżej rozwiązania zagadki. Zawdzięczamy to również dialogom, które niemal zawsze wnoszą jakiś konkret - weryfikują tropy i poszlaki zbierane przez młodego Fandorina. Kolejnym plusem są postaci, a szczególnie główny bohater - uroczo niezgrabny, ale skuteczny, a także wojskowy Zukow, hulaka i kobieciarz będący typowym przedstawicielem epoki.
Aha, a propos epoki - ta została przedstawiona przez Akunina wyśmienicie - bowiem nie nudnawymi opisami ulic czy obyczajów najskuteczniej przybliża się minione czasy, a jak najciekawszą i najdokładniejszą relacją poczynań ludzi, którzy funkcjonują w danym czasie i miejscu. Dzięki temu czuć Moskwę czy Londyn drugiej połowy XIX wieku, ale są one przyjemnym i wiarygodnym tłem, a nie wciskaną na siłę atrakcją.
Bardzo, bardzo ciekawa książka z efektownym zakończeniem!

"Azazel" Borysa Akunina to moje pierwsze i z pewnością nie ostatnie spotkanie z kryminałami w stylu retro. Erast Fandorin, główny bohater, podrzędny moskiewski urzędnik sporządzający raporty z wydarzeń kryminalnych, dzięki zbiegowi okoliczności, wrodzonym i nabytym talentom i umiejętnościom, robi błyskawiczną karierę jako detektyw-szpieg. Rozwiązując z pozoru banalną...