Wiem, że książki tej autorki nie cieszą się wielkim uznaniem i nie osiągają na naszych portalach książkowych wysokich notowań. Jednak ja jakoś polubiłam komisarza Claesa Claessona i jego żonę panią ordynator oddziału chirurgii, Veronikę Lundborg.

Do nagminnych dygresji i wielostronicowych moralno-etycznych wywodów, tudzież równie obszernej prywaty, właściwie chyba już się nawet przyzwyczaiłam i nie radziły mnie one tak bardzo jak na początku. Ponieważ sprawa zawsze w końcu dobiegała końca, śledztwo wyłaniało winnego, który zostawał przykładnie ukarany.

Niestety tym razem, coś poszło nie tak. Jest sprawa, jest dziwny zgon po prawidłowo przeprowadzonej operacji, jest kilka wątków, które w końcu znajdują wspólny mianownik. Jest, tradycyjne już u tej pisarki uwypuklenie nierówności w traktowaniu kobiet i mężczyzn, ale jakby zabrakło satysfakcjonującego mnie zakończenia. Tak jakby autorka nagle urwała główny wątek kryminalny, by zająć się "na poważnie" prywatnym wydarzeniem z życia komisarza Claesa, a to już mi się bardzo średni podoba...

Widzę, że cykl ten posiada jeszcze jeden ostatni tom, więc pewnie go też przeczytam "dla spokojności sumienia". Ale to już chyba będzie moje pożegnanie z panią Wahlberg.

Wiem, że książki tej autorki nie cieszą się wielkim uznaniem i nie osiągają na naszych portalach książkowych wysokich notowań. Jednak ja jakoś polubiłam komisarza Claesa Claessona i jego żonę panią ordynator oddziału chirurgii, Veronikę Lundborg.

Do nagminnych dygresji i wielostronicowych moralno-etycznych wywodów, tudzież równie obszernej prywaty, właściwie chyba już się...

Czytam z przyzwyczajenia, ale lubię tę autorkę.

Czytam z przyzwyczajenia, ale lubię tę autorkę.

Brnę w kolejne części i uznaję książki tej serii za przyzwoite. Czyta się lekko, to takie odprężające czytanie. Została ostatnia część. Zabieram się z ochotą.

Brnę w kolejne części i uznaję książki tej serii za przyzwoite. Czyta się lekko, to takie odprężające czytanie. Została ostatnia część. Zabieram się z ochotą.

Kryminał obyczajowy, ale gdzie ten kryminał w tej książce. Na pierwszych może dwudziestu stronach, gdzie mamy zbrodnie oraz trochę śledztwa i na dwudziestu ostatnich stronach, gdy nagle magicznie wszystko zaczyna się składać do kupy kro zabił i dlaczego. Autorka nie chce nam w trakcie zdradzać szczegółów, ale cokolwiek byłoby pożądane. Obyczaj, który mamy w środku z powieści na powieść wcale nie wnosi wiele nowego do życia bohaterów, trochę nudne to życie prowadzą ci policjanci. Nie wiem czemu się łudzę jak po raz kolejny sięgam po tą autorkę, że tym razem może będzie lepiej, ale nie jest.

Kryminał obyczajowy, ale gdzie ten kryminał w tej książce. Na pierwszych może dwudziestu stronach, gdzie mamy zbrodnie oraz trochę śledztwa i na dwudziestu ostatnich stronach, gdy nagle magicznie wszystko zaczyna się składać do kupy kro zabił i dlaczego. Autorka nie chce nam w trakcie zdradzać szczegółów, ale cokolwiek byłoby pożądane. Obyczaj, który mamy w środku z...

Spokojnie toczący się szwedzki kryminał obyczajowy, chyba najlepszy w tej serii.

Spokojnie toczący się szwedzki kryminał obyczajowy, chyba najlepszy w tej serii.

audio - czyta Mariusz Bonaszewski - wspaniale!
Książka niepokojąco intrygująca

audio - czyta Mariusz Bonaszewski - wspaniale!
Książka niepokojąco intrygująca

Wyjątkowo nudna powiesc

Wyjątkowo nudna powiesc

Ot taki sobie lekki kryminalik.

Ot taki sobie lekki kryminalik.

Lekka powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym. Na początku autorka wprowadza mnóstwo postaci, które trudno mi było zapamiętać, zwłaszcza, że do pewnego momentu brak było powiązań między nimi, każda z nich miała przypisane jakieś życie prywatne, rodzinę itp., trudno było się w tym połapać. Kiedy zapamiętałam bohaterów i wątki się połączyły, to książkę czytało się łatwo, lekko i przyjemnie, ale brak było napięcia charakterystycznego dla kryminałów, w połowie książki mniej więcej odgadłam, jakie będzie rozwiązanie.

Lekka powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym. Na początku autorka wprowadza mnóstwo postaci, które trudno mi było zapamiętać, zwłaszcza, że do pewnego momentu brak było powiązań między nimi, każda z nich miała przypisane jakieś życie prywatne, rodzinę itp., trudno było się w tym połapać. Kiedy zapamiętałam bohaterów i wątki się połączyły, to książkę czytało się łatwo,...

Po bardzo długiej przerwie sięgnęłam po powieść Karin Wahlberg. Typowo wakacyjna lektura, przyzwoicie napisana.

Po bardzo długiej przerwie sięgnęłam po powieść Karin Wahlberg. Typowo wakacyjna lektura, przyzwoicie napisana.