Ciekawe narracje i bardzo dobry obraz społeczeństwa. Lubię to!

Ciekawe narracje i bardzo dobry obraz społeczeństwa. Lubię to!

A ja lubię jej Książki i choć to nie jest super ambitna literatura, to ja przy niej odpoczywam na maksa.

A ja lubię jej Książki i choć to nie jest super ambitna literatura, to ja przy niej odpoczywam na maksa.

Pani Wahlberg, w moim odczuciu utrzymuje swój stały poziom. Widzę, że moje oceny jej książek oscylują pomiędzy pięć, a sześć gwiazdek. Nie inaczej będzie i tym razem. "Szpital", to dobra książka, jednak bez wzdychania z zachwytu.

Veronika Lundborg i Claes Claesson właśnie wracają z podróży poślubnej, mała Klara ma półtora roku i też zaczyna nowy rozdział swego życia w przedszkolu. Claes tęskni za pracą i cieszy się, że wkrótce do niej wróci. Wydaje się, że wszystko jest w jak najlepszym porządku. Jednak zgodnie z prawem Murphy’ego, które mówi, że jeśli coś może pójść źle, to pójdzie źle, "porządek" zaczyna się sypać w momencie kiedy ktoś napada starszą córkę Veroniki i dziewczyna mocno pobita trafia do szpitala.

Jednocześnie, policja dostaje zgłoszenie o zaginięciu pewnego starszego pana, który pojechał do szpitala na badania i zniknął.

Tym razem autorka, prócz zestawu stałych "narzekań" na wieczne nierówności między kobietami i mężczyznami, pokazuje, że zemsta potrafi długo kiełkować i dojrzewać latami, zwłaszcza w zaburzonym umyśle. Oraz to, że krzywdzone dzieci, dorastają i też krzywdzą.

Bardzo mi zabrakło rozwinięcia wątku Filippy, jednak musiałby to być wątek psychologiczny, a pani Wahlberg, z tego co się orientuję, jest ginekologiem i "ginekologicznie" książka sprawdza się doskonale. Widać, że w tym temacie autorka wie, co pisze.

Pani Wahlberg, w moim odczuciu utrzymuje swój stały poziom. Widzę, że moje oceny jej książek oscylują pomiędzy pięć, a sześć gwiazdek. Nie inaczej będzie i tym razem. "Szpital", to dobra książka, jednak bez wzdychania z zachwytu.

Veronika Lundborg i Claes Claesson właśnie wracają z podróży poślubnej, mała Klara ma półtora roku i też zaczyna nowy rozdział swego życia w...

audio

audio

Rzadziej spotykana narracja, oczami mordercy, dwie narracje czasowe, jak to u Wahlberg, bardzo leniwie i z szerokim obrazem społeczeństwa szwedzkiego.

Rzadziej spotykana narracja, oczami mordercy, dwie narracje czasowe, jak to u Wahlberg, bardzo leniwie i z szerokim obrazem społeczeństwa szwedzkiego.

Obyczajówka z wątkiem kryminalnym tyle co z pracy policjanta dowiaduje się żona, tak swobodnie można by powiedzieć o tej książce i wiele nie minęłabym się z prawdą. Trudy życia codziennego bywają przytłaczające jak ilość bohaterów i wątków w fabule tej pozycji a akcji jak na lekarstwo, nie zamierzone nawiązanie do tytułowego szpitala. Jeżeli ktoś lubi czytać o życiu codziennym to polecam, ale jeżeli chodzi o kryminał to zawiodłam się. Nasz główny bohater też mało wyrazisty jest i w sumie nudny jak flaki, zauroczony rolą tatusia. Przejścia między rozdziałami bywają irytujące, bo czasem trudno się odnaleźć o którym z licznych bohaterów tym razem jest mowa, a niedopowiedzenia zamiast nas zaintrygować wprowadzają zamęt. Ciężka to była lektura.

Obyczajówka z wątkiem kryminalnym tyle co z pracy policjanta dowiaduje się żona, tak swobodnie można by powiedzieć o tej książce i wiele nie minęłabym się z prawdą. Trudy życia codziennego bywają przytłaczające jak ilość bohaterów i wątków w fabule tej pozycji a akcji jak na lekarstwo, nie zamierzone nawiązanie do tytułowego szpitala. Jeżeli ktoś lubi czytać o życiu...

Niestety dotrwalam z nuda do 100 stron. Pozniej juz tylko czytalam po lebkach , bo mimo wszystko bylam ciekawa zakonczenia.
Pomysl na ksiazke byl naprawde dobry ale 3 gwiazdki daje za nuzace, nic nie wnoszace do ksiazki opisy.

Niestety dotrwalam z nuda do 100 stron. Pozniej juz tylko czytalam po lebkach , bo mimo wszystko bylam ciekawa zakonczenia.
Pomysl na ksiazke byl naprawde dobry ale 3 gwiazdki daje za nuzace, nic nie wnoszace do ksiazki opisy.

Przeszłość zawsze Cię dopadnie...

Przeszłość zawsze Cię dopadnie...

38

38

Słaba, męcząca...nie doczytałam.

Słaba, męcząca...nie doczytałam.