Jedz, módl się, kochaj to autobiograficzna powieść autorstwa Elisabeth Gilbert opowiadająca o jej podróży po trzech zupełnie różnych miejscach - Italii, Indiach i Indonezji -, w których próbowała odnaleźć siebie w samej sobie.

Zabierałam się za tę książkę dobre kilka lat. Mój tata kupił ją chyba w 2008 lub 2009 roku i już wtedy chciałam ją przeczytać, ale jakoś nie było ku temu okazji. Teraz sądzę, że to bardzo dobrze, że nie zaczęłam jej wtedy, mając trzynaście lat, bo pewnie mało bym z niej zrozumiała, jeśli chodzi o część duchową i uczuciową. Teraz jednak niesamowicie mi się spodobała - na pewno jest to jedna z lepszych książek autobiograficznych, jakie czytałam.

Podzielona jest na trzy części, z których każda dotyczy innego miejsca i poszukiwania innego rodzaju. Do Italii Liz wybrała się w poszukiwaniu przyjemności, w Indiach szukała kontaktu z Bogiem, a do Indonezji poleciała na sam koniec, by nauczyć się równoważyć wpływy wszyskich aspektów swojego życia. Każda z tych części ma w sobie coś niezwykłego, że aż chce się samemu odwiedzić te kraje i poddać się ich oddziałowaniu na człowieka. Mi jednak najbardziej podobała się część dotycząca Indii. Było w niej zdecydowanie najwięcej fragmentów, które były mi naprawdę bliskie (dowiedziałam się przynajmniej, że z moją medytacją nie jest tak najgorzej, chociaż pewnie mogłabym, tak jak Liz, robić to lepiej. Mam jednak dopiero piętnaście lat, trudno odnaleźć w tym wieku równowagę). Za to Indonezja w połowie zaczęła mnie powoli trochę przytłaczać i chyba właśnie na niej zatrzymałam się na długo, przez co czytanie tej książki trwało trochę więcej czasu, niż się z początku spodziewałam.

Zebranie tych trzech zupełnie różnych miejsc w jeden plan podróży, może wydawać się trochę dziwny, jednak po przeczytaniu książki już nie ma w tym nic niezrozumiałego. Kolejność też jest idealnie wymyślona. Najpierw coś najbardziej przyziemnego - przyjemność, potem doznania jak najbardziej duchowe, a ostatni punkt to znalezienie łącznika i równowagi między nimi.

Naprawdę polecam tę książkę wszystkim - także mężczyznom, chociaż niektórzy błędnie sądzą, że jest to tylko literatura kobieca, na którą nie warto poświęcać czasu. Mój tata czytał tę książkę i bardzo mu się podobała.

Jeszcze słowo o filmie, który powstał na jej podstawie. Moim zdaniem jest to miły dodatek po przeczytaniu książki, ale na pewno nie warto go oglądać przed zapoznaniem się z powieścią. I Julia Roberts zupełnie nie pasuje mi jakio Liz.

Jedz, módl się, kochaj to autobiograficzna powieść autorstwa Elisabeth Gilbert opowiadająca o jej podróży po trzech zupełnie różnych miejscach - Italii, Indiach i Indonezji -, w których próbowała odnaleźć siebie w samej sobie.

Zabierałam się za tę książkę dobre kilka lat. Mój tata kupił ją chyba w 2008 lub 2009 roku i już wtedy chciałam ją przeczytać, ale jakoś nie było ku...