Niespodziewajki czytelniczej część druga i ostatnia

Na początku marca uraczyłem Was omówieniem pierwszej części powieści Helene Wecker pt. „Golem i dżin”. Wyraziłem wtedy nadzieję, że Fabryka Słów dotrzyma słowa i że druga część powieści ukaże się w maju.

I ukazała się, dzięki czemu, specjalnie dla Was, mogę kontynuować przerwane wtedy w sposób nieco drastyczny omówienie. Miałem tylko jeden dylemat: jak ja mam to omówić?! Czy mam pisać tylko o drugiej części? Czy może jednak powinienem pisać o całej powieści, mimo tego, że pierwszą część już omówiłem?

W końcu wymyśliłem (bo ja taki wymyślacz jestem) rzecz następującą: przekleję pierwsze dziesięć punktów z marcowego omówienia, w kolejnych punktach omówię drugą część, by na koniec podsumować całość. Ładnie wymyśliłem, nie? W ten sposób przypomnę Wam pierwszą część, omówię drugą, i nawet podsumuję całość, czyli będzie trzy w jednym. Normalnie, jestem lepszy niż proszki do prania czy tabletki do zmywarek.
Po pierwsze – oczywiście o książce, jako o powieści, o całości nie mogę się wypowiedzieć, z powodu przedziwnej praktyki FS, mam tu na myśli dzielenie powieści na części (praktyki zrozumiałej ekonomicznie, oczywiście od strony wydawnictwa, ale bardzo niezrozumiałej od strony czytelnika, który po przeczytaniu książki nagle zostaje z niczym, albo raczej zostaje z przeczytaną do połowy powieścią, bo podział książki jest sztuczny). Opowiem więc o książce, zrobię nawiązanie, rozwinięcie akcji i zostawię tę recenzję. Może doczekam się w maju drugiego tomu, jak wydawnictwo zapowiada.
Po drugie – bardzo ładna okładka, prosta i ładna, oddająca tło powieści, tutaj muszę przyznać, że to, z czego zwykle słynęła FS dalej nie zawodzi.
Po trzecie - dobre tłumaczenie i redakcja, tutaj wcześniej bywało różnie, teraz jest naprawdę dobrze.
Po czwarte – bardzo ładne tło powieści, bardzo sprawnie opisany Nowy Jork u schyłku XIX wieku. Nie byłem, więc nie wiem, czy oddany w rzeczywistości, ale czytając miałem wrażenie, że spaceruję z bohaterami ulicami miasta.
Po piąte – pomysł, który właściwie przyciągnął mnie do tej książki. Spotkanie dwóch mitycznych postaci, golema Chavy, stworzonej przez Yehudę Szaalmana w dalekim Koninie oraz dżina Ahmada (oczywiście ich imiona są sztuczne, nowe, nadane im przez ich opiekunów z Nowego Jorku), zrodzonego z ognia w starożytnej Syrii. Połączyła ich bezsenność, a właściwie brak potrzeby snu, oboje go nie potrzebowali.

ciąg dalszy na stronie:
http://szortal.com/node/5017

Niespodziewajki czytelniczej część druga i ostatnia

Na początku marca uraczyłem Was omówieniem pierwszej części powieści Helene Wecker pt. „Golem i dżin”. Wyraziłem wtedy nadzieję, że Fabryka Słów dotrzyma słowa i że druga część powieści ukaże się w maju.

I ukazała się, dzięki czemu, specjalnie dla Was, mogę kontynuować przerwane wtedy w sposób nieco drastyczny...