Porażka, nuda. Pozycja zagadana strasznie. Dziwny epilog na samym początku książki. Zbrodnia od której zgubił się sam autor. Pozytywem są same postacie na które niemożna narzekać. Są różnorodne i ciekawe. Detektyw amator pławi się w swojej logice. Jest cytat: "To właśnie najbardziej bawi mnie w działaniu przedstawicieli prawa: ta nieuchronna konieczność robienia rzeczy niekoniecznych. Gdybym chciał posługiwać się takimi metodami w moich skromnych książeczkach kryminalnych, miałyby co najmniej po pięćset stron każda i ludzie zasypiali by w połowie albo zaglądaliby na ostatnią stronę, żeby wreszcie ustalić, kto popełnił te najnudniejsze ze zbrodni." Tu tak nie ma, ale i tak zasypiałem nad zasypem treści i logicznego błądzenia krok po kroku. W końcu miałem dość i czekałem w utęsknieniu na to kto okaże się mordercą. Na koniec dostałem niewiarygodne rozwiązanie na które bym nigdy w życiu nie wpadł. Zastanawiam się nad tym czy było logiczne, albo czy wynudziłem się na tyle, że olałem już całą sprawę. Po przeczytaniu wcześniej "Piekło jest we mnie" byłem pozytywnie zaskoczony i zachęcony do czytania innych książek tego autora. Tu się zawiodłem.

Ekonomista i kolekcjoner motyli zostaje znaleziony martwy w swoim gabinecie. Znalezione zostają przy nim dwa listy pożegnalne. Scotland Yard wydaje się zagubiony. Proszą o pomoc Joe Alexa.

Porażka, nuda. Pozycja zagadana strasznie. Dziwny epilog na samym początku książki. Zbrodnia od której zgubił się sam autor. Pozytywem są same postacie na które niemożna narzekać. Są różnorodne i ciekawe. Detektyw amator pławi się w swojej logice. Jest cytat: "To właśnie najbardziej bawi mnie w działaniu przedstawicieli prawa: ta nieuchronna konieczność robienia rzeczy...