Kopia postu na stronie nietylkoindie.pl

Ta książka pojawiła się w mojej indyjskiej biblioteczce wiele lat temu. W ramach polowania na allegro na wszystko, co związane z Indiami. Czytając ją jesteśmy w Indiach z końca lat czterdziestych. Tuż przed albo świeżo po uzyskaniu niepodległości. Sichrowsky wraz armią brytyjską przebywał w Azji w latach 1942-47. Stąd pokazuje nam Indie podobne do tych, jakie widzi Oppenhejm w "Barbarzyncy w Indiach". To, co charakteryzuje Indie Sichrowskiego to jego komunistyczny punkt widzenia.
Książkę zaczyna list pisarza indyjskiego Mulka Radża Ananda wdzięcznego Sichrowskiemu, że swoją książką rozbija nieprawdziwe wyobrażenie o Indiach jako kraju bajecznie bogatych maharadży, polowań na tygrysy, zaklinaczy wężów, joginów i fakirów śpiących na gwoździach. Dziś Indie spragnione są rozbijania innych stereotypów. Maharadżom odebrano tytuły i majątki, a każdy tygrys ma swój numer z racji, że choć stanowią 70% wszystkich tygrysów świata w 2016 roku naliczono się ich w Indiach zaledwie 3891. Książkę kończy inny list, w którym można znaleźć
- wzmiankę o tym, że "W swoim czasie stworzono Pakistan po to, by Anglo-Amerykanie mieli bazę wypadową przeciwko Związkowi Radzieckiemu i Chinom, a jednocześnie mogli wywierać stały nacisk na Indie".
- peany na cześć Nehru, dla którego według jego własnych słów "istnienie Związku Radzieckiego było światłem nadziei w ciermnym, nieszczęśliwym świecie"
- hasła typu "Hindi - Russi Bhai Bhai! Hindi - Czini Bhai Bhai! - Indusi i Rosjanie są braćmi! Indusi i Chińczycy są braćmi) - książkę wydano na 10 lat przed wojną Indii z Chinami
- rysunkowe symbole wyborcze partii indyjskich (dla wyborców- analfabetów): w tym sierp i kłosy (symbol komunistów) krowy symbol Kongresu. Nie ma w tej książce mowy o rządzącej aktualnie BJP (powstanie 30 lat po wydaniu książki)
Między tymi dwoma listami przedstawiono Indie w częściach zatytułowanych:
- Clive dwukrotnie (o brytyjskim zdobywcy Indii)
- Od Pamiru do Przylądka Komoryn (współcześnie Kanyakumari) - o Gangesie, Delhi, Bombaju, Cejlonie (dziś Sri Lance) etc
- Cud w Mohendżo Daro (wywiad z osobnikiem sprzed pięciu tysięcy lat)
- Droga przez tysiąclecia (o Aleksandrze zdybywającym Indie, o najazdach Hunów, imperium Guptów, Mogołów etc)
- O krowach, kastach i bogu-słoniu ( o hinduizmie, sikhizmie, buddyzmie etc)
- Muzy Hindustanu (o sztuce Indii, w tym literaturze, a więc i o Tagore i M. R. Anandzie)
- Kto obliczy narody...? ( o zróżnicowaniu narodowym i religijnym)
- Bruzda po drewnianym pługu (kwestia chłopska)
- Górnik i kulis (życiorysy Indusów)
- Piąta kolumna - razy 562 (o księstwach wcielonych po 1947 roku do Indii)
- Desz Sewika - kobiety indyjskie
- Mieczem i książeczką czekową (problemy ekonomiczne)
- Inkilab Sindabad! - niech żyje rewolucja (na temat ruchu wyzwolenia Gandhiego, masakry w Amritsarze, walki o niepodległość z Brytyjczykami etc)
- Republika Bharat i Pakistan (o relacjach hindusko-muzułmańskich i brytyjskich kolonizatorów, które doprowadziły do powstania Pakistanu)

Poszczególne części mają podrozdziały pokazujące tematykę książki np.
- "Wielka rodzina" - Zanana i parda
- Kiedy sie wychodzi za mąż (a tu m.in. o obrzędach, których celem wymodlenie dobrego męża)
- Ubiór (cytat z XIX-wiecznego podróżnika "Ciało ludzkie nigdy nie jest tu więźniem, porusza się swobodnie w potoku miękkich, wdzięcznych fałd")

Czytałam z ciekawością. Mimo że to Indie lat czterdziestych, jest tu też o Indiach, których ostatnie 70 lat nie zmieniły.

Kopia postu na stronie nietylkoindie.pl

Ta książka pojawiła się w mojej indyjskiej biblioteczce wiele lat temu. W ramach polowania na allegro na wszystko, co związane z Indiami. Czytając ją jesteśmy w Indiach z końca lat czterdziestych. Tuż przed albo świeżo po uzyskaniu niepodległości. Sichrowsky wraz armią brytyjską przebywał w Azji w latach 1942-47. Stąd pokazuje nam...

Indie opisane kilka lat po osiągnięciu niepodległości w 1947 r. Autor skupia się przede wszystkim na problemach społecznych tego ogromnego kraju, opisuje losy zwykłych Hindusów, przede wszystkim ich najniższych warstw, nędzarzy lub należących do "niskich" kast (jedno niekoniecznie pokrywa się z drugim),walczących każdego dnia o przetrwanie. Ale znajdujemy też interesujące wątki krajoznawcze. Stronę reporterską uzupełniają fragmenty stanowiące przypuszczalnie (Autor tego nie wyjaśnia) fikcję literacką: indyjskie przygody dra Mayera czy losy dzieci pochodzących z pewnej ubogiej rodziny. Podobny zabieg zastosował Edi Pyrek w "Niech cały świat myśli, że jesteś szalony". Książka jest pisana ciekawym językiem. Tu ukłon nie tylko w stronę Autora, ale i tłumaczek. Tłumaczyć z innego języka (w tym wypadku niemieckiego),i to tłumaczyć dobrze - to cenna sztuka. Podsumowując, mimo upływu jakichś sześciu dekad od publikacji chyba warto sięgnąć po tę pozycję.

Indie opisane kilka lat po osiągnięciu niepodległości w 1947 r. Autor skupia się przede wszystkim na problemach społecznych tego ogromnego kraju, opisuje losy zwykłych Hindusów, przede wszystkim ich najniższych warstw, nędzarzy lub należących do "niskich" kast (jedno niekoniecznie pokrywa się z drugim),walczących każdego dnia o przetrwanie. Ale znajdujemy też interesujące...