Bardzo dobra, trudna książka. W każdym rozdziale pojawia się schemat: opowieść więźniarki o swoim życiu sprzed wyroku (zwykle krótka historia życia) czasem wspomnienia z przestępstwa z perspektywy skazanej, notka zawierająca dane (imię, nazwisko, wyrok, motyw, ofiara, data wyjścia), następnie akta sprawy zawierające opis skazanej, opis popełnionego czynu, rys psychologiczny, na końcu epliog. Ta ostatnia część jest jako jedyna (chyba) pisana przez autorkę. Na końcu książki zostały umieszczone trzy wywiady: z psychologiem policyjnym, seksuologiem i dyrektorką zakładu karnego (bardzo ciekawe).
Co do samej książki... Faktycznie - nic nie jest czarno-białe, uczucia mam mieszane. Któraś z przedmówczyń stwierdziła, że może jednak wbrew intencjom autorki jednak zostały one trochę wybielone, choć nie przez samą autorkę. One wybielały się same. Pokazywały swoją wersję wydarzeń, która potem - czasem dość boleśnie - zderzała się z opinią biegłych i wyrokami. Niestety, w większości, te kobiety miały bardzo ciężki start - wychowywały się w kompletnej patologii, albo na taką popadły. Za kompletną beznadzieję uważam przebywanie w związku z mężczyzną, który się znęca - nad kobietą, nad dziećmi. I o ile rozumiem, że chciały się chronić, o tyle sądzę, że można było najpierw wyczerpać wszelkie inne możliwe środki (wzywanie policji, rozwód, przeprowadzka). Aczkolwiek książka jest bardzo, bardzo ciekawa i wciągająca. To są po prostu prawdziwe historie, lektura skłania do refleksji. Jakiegokolwiek zdania by się nie miało na temat morderstw, warto przeczytać :)

Bardzo dobra, trudna książka. W każdym rozdziale pojawia się schemat: opowieść więźniarki o swoim życiu sprzed wyroku (zwykle krótka historia życia) czasem wspomnienia z przestępstwa z perspektywy skazanej, notka zawierająca dane (imię, nazwisko, wyrok, motyw, ofiara, data wyjścia), następnie akta sprawy zawierające opis skazanej, opis popełnionego czynu, rys...