Jordan Belfort był jedną z najbardziej rozpoznawalnych osób XX wieku. Błyskawicznie wspiął się na szczyt Wall Street. Dzięki temu, dziennie zarabiał tysiące, które po nocach wydawał jak tylko chciał. I to bez mrugnięcia okiem. Narkotyki, seks i podróże po świecie były dla niego codziennością. Żyjąc na granicy prawa, szybko zwrócił na siebie uwagę wymiaru sprawiedliwości. Jednak nie zmieniło to nic w jego stylu życia. Wtedy zaczęła się zabawa w kotka i myszkę.

Mam ogromny problem z tą książką. Bo niby mnie korciła od dawna, a jak już się a nią wzięłam to poległam na całej linii. Na półce mam ją już ponad pół roku, a do kategorii "przeczytane" mogę ją zaliczyć dopiero od miesiąca. I niby nic dziwnego, bo czasem książki czekają tyle w kolejce. jednak nie wtedy gdy zaczynasz ją i nie możesz skończyć. A ja te zaczęłam w sierpniu i podjęłam się skończenia dopiero w grudniu.

Postać Jordana mnie zafascynowała. Tylko nie wiem czy do końca w pozytywnym sensie. Bardzo przebiegły, chytry i cwany człowiek. Z ogromną charyzmą i mega zdolnościami do robienia pieniędzy. Z drugiej strony, jego organizm jest dla mnie nie lada zagadką. W końcu taka ilość używek z jaką on miał styczność jest co najmniej zabójcza.

I choć tytułowy Wilk intryguje, to prawdziwą petardą jest jego żona - Księżna. Nie sposób nie uśmiechać się czytając o niej i ich słownych (i nie tylko) potyczkach. Niby typowa blondyneczka, a jednak zaskakuje inteligencją i pomysłem. Duet z nich wystrzałowy.

Chyba największym problemem dla mojej osoby w tej pozycji jest ilość biznesu. Czego, ja głupia mogłam się spodziewać po książce o legendzie Wall Street? I niby byłam mentalnie na to przygotowana, ale ilość przekrętów, machlojek i zagrań biznesowych po prostu mnie przerosła. Rozumiem, że na tym opierało się życie Belforta, ale nie do końca umiał on wyjaśnić on laikowi o co tak naprawdę chodziło. Dlatego czułam się mocno zagubiona w tym światku.

Jedno co trzeba mieć na uwadze biorąc się za lekturę "Wilka z Wall Street" to dystans. To książka w której narkotyki, prostytutki i przekleństwa przewijają się co po chwila. Dlatego nie każdy poradzi sobie z tą pozycją. Przyznam szczerze, że wyżej wymienione elementy mi nie przeszkadzały, a lektura i tak była dla mnie ciężka.

Chyba najbardziej irytującą częścią autobiografii Belforta jest monotonia. Na samym początku jest fajnie. Jeden udany przemyt czy przekręt, kolejne cytrynki czy lot helikopterem na haju. Jednak gdy to wszystko staje się normą, czytelnik się nudzi. Rozumiem, że oszustwa to najlepsze co facetowi w życiu wyszło, ale ileż można czytać o tym samym? No właśnie.

Bez wątpienia nie jest to pozycja dla każdego. Zaryzykowałabym stwierdzeniem, że to książka głównie dla fanów ekonomi, przemytów, narkotyków i łatwych panienek. Każdy inny może się na niej zawieść. Jest to jeden z nielicznych przypadków gdzie bardziej polecam film (choć jest niemiłosiernie długi) niż książkę. A i tak polecam się zastanowić czy masz w sobie na tyle cierpliwości.

Tekst z http://smieszna-nazwa.blogspot.com/

Jordan Belfort był jedną z najbardziej rozpoznawalnych osób XX wieku. Błyskawicznie wspiął się na szczyt Wall Street. Dzięki temu, dziennie zarabiał tysiące, które po nocach wydawał jak tylko chciał. I to bez mrugnięcia okiem. Narkotyki, seks i podróże po świecie były dla niego codziennością. Żyjąc na granicy prawa, szybko zwrócił na siebie uwagę wymiaru sprawiedliwości....