„(...) nigdy nie wiesz, od jakiego większego pecha uchronił cię twój pech“.

Jest rok 1980, kolejny zwykły dzień, który Llewelyn Moss spędza na polowaniu w okolicach Rio Grande. Nietrafny strzał sprawia, że Moss udaje się na wędrówkę w poszukiwaniu spłoszonych antylop. Jednak zamiast struchlałego stada, znajduje kilka samochodów,zakrwawione ciała, paczki heroiny oraz jedną, czarną walizkę.

„W ciszy żyje bóg, który wyszorował tę rozległą ziemię piaskiem i popiołem“.

W tym samym czasie słynący z okrucieństwa i stanowczości Chigurh ucieka z komisariatu. Kradnie samochód i rusza szosą 349 na południe. Ma mało czasu i świadomość, że w najbliższych tygodniach przeleje wiele krwi. Nie wie jednak, że depcze mu po piętach pewien policjant.

„Niewiele trzeba, żeby rządzić dobrymi ludźmi. (...) złymi nie da się rządzić w ogóle. A jeśli się da, to ja nic o tym nie wiem“.

„To nie jest kraj dla starych ludzi“ to pozycja, którą czyta się jednym tchem. Początkowo zdziwienie może budzić forma dialogów, które są zapisywane bez myślników, jednak z czasem cała uwaga skupia się na zawirowaniach fabuły.

Cormac McCarthy to autor bestsellerowych powieści, takich jak „Droga“, „Dziecię boże“ czy „Sunset Limited". Książka „To nie jest kraj dla starych ludzi“ doczekała się wyśmienitej ekranizacji pod tym samym tytułem, w której bracia Coen idealnie ukazali powieściowy klimat. Film zdobył liczne nagrody, między innymi Oscara za najlepszy film roku 2008.

„(...) nigdy nie wiesz, od jakiego większego pecha uchronił cię twój pech“.

Jest rok 1980, kolejny zwykły dzień, który Llewelyn Moss spędza na polowaniu w okolicach Rio Grande. Nietrafny strzał sprawia, że Moss udaje się na wędrówkę w poszukiwaniu spłoszonych antylop. Jednak zamiast struchlałego stada, znajduje kilka samochodów,zakrwawione ciała, paczki heroiny oraz jedną,...