Po „Motylka” Katarzyny Puzyńskiej sięgnąłem już kiedyś, ale kompletnie nie przypasował mi początek, i książkę odłożyłem. Ciesze się z tego że do niej dojrzałem… Dlaczego? Ponieważ powieść jest naprawdę godna uwagi!

1) FABUŁA 10/10
Fabuła wydaje się dość prosta, ale tak może się tylko wydawać. Przez cały czas w książce dzieje się coś, a każdy nowy rozdział, czy też „przeniesienie” do innego miejsca w książce kończy się tak że nie można sobie pozwolić, nie czytać dalej by wyjaśnić co zaszło przed momentem. To niezwykle umiejętnie i dobrze prowadzące pióro autorki spowodowało, że książkę czyta się lekko, ale z wypiekami na twarzy!

2) BOHATEROWIE 9/10
Każdy z przedstawionych bohaterów jest typowym przypadłem który można spotkać w życiu codziennym. Można śmiało ułożyć sobie każdego bohatera pod kogoś kogo znamy. Cechy bohaterów są bardzo ludzkie, zdarzają się źle podjęte decyzje, błędy życiowe czy też złe nawyki zachowań. Śmiało można wtopić się w mieszkańców i poczuć jednym z uczestników całej akcji.Dla mnie malutkim minusem było tylko na początku to że wysyp bohaterów od samego początku był zbyt obfity, i zapamiętanie zapoznanie się z każdym z nic wymagało małych notatek… ;)

3) JĘZYK 10/10
Książka napisana jest lekkim przystępnym słowem, dialogi pojawiające się w książkach są codzienne. Mam tu na myśli realność i powszechność odziana jednak w nutkę wyjątkowości. Często przerywałem czytanie, zastanawiając się jak trzeba być dobrym pisarzem żeby ułożyć dialogi tak by nie męczyć czytelnika.
Niezwykle zachwyca bogate słowo które jest bardzo konkretne i rzeczowe. Opisywanie przestrzeni nie zajmuje wielu stron, a cechy osób czy miejsc są dobrze opisane, a do tego jeszcze wybujała wyobraźnia i można startować.

4) EMOCJE 10/10
Nie wiem od czego zacząć. Może od tego, że emocji jest tu pełno, kiedy do końca książki zostało już z 30 stron, wszystko wydaje się ułożone, nagle rozsypuje się jak domek z kart, i nic nie pasuje do ułożonego obrazu podejrzeń. Myślę sobie że - no tak czekają inne tomy - tam to się wyjaśni, ale jednak nie. Szczupłość ale jednocześnie obfitość dobrze dobranego słowa przez autorkę powoduje, że akcja dzieje się dosłownie do ostatniej strony. Emocji nie brakuje, od tych negatywnych jakim jest przemoc, do uniesień związanych z fascynacją drugim człowiekiem. Emocji jest tu pełno, i na każdej stronie. Każda z postaci wydaje się nasączona do granic możliwości właśnie takimi emocjami.

5 ) ŚWIAT PRZEDSTAWIONY W KSIĄŻCE
I najpiękniejsze i najważniejsze. Czytając sobie książkę myślałem chwytliwe nazwy tej miejscowości Lipowo, Jajkowo. Gdzieś w połowie książki szybko sprawdzam na mapach, że jednak taka miejscowość istnieje. Wszystko wydaje się realne. I tu poczułem dreszcz. Dreszcz towarzyszył poczuciu, że opisana miejscowość wydaje się jedną z wielu którą mijamy jadąc samochodem pociągiem gdzieś w podróż. Lipowo - czyli główna miejscowość powieści nadaje smaczku całej rzeczywistości. Wydaje się że mijając w podróży takie małe miejscowości będę teraz z lekkim uśmiechem myślał… co za sekret kryje w sobie taka mała mieścinka. Bo na pewno, jakaś tajemnica kryje się w pobliżu. :)
Ps. Jako ze mieszkam niedaleko, jestem zdecydowany by w pierwszy wolny weekend zabrać się z partnerką do Lipowa, by skonfrontować się z rzeczywistością! :)

Każdemu kto się zastanawia czy warto przeczytać, śmiało odpowiadam: WARTO! Sam do książki podchodziłem dwa razy, ale to bardziej z lenistwa niż ze złej interpretacji. Także śmiało! Książka w dłoń i do dzieła! Lipowo czeka!

Po „Motylka” Katarzyny Puzyńskiej sięgnąłem już kiedyś, ale kompletnie nie przypasował mi początek, i książkę odłożyłem. Ciesze się z tego że do niej dojrzałem… Dlaczego? Ponieważ powieść jest naprawdę godna uwagi!

1) FABUŁA 10/10
Fabuła wydaje się dość prosta, ale tak może się tylko wydawać. Przez cały czas w książce dzieje się coś, a każdy nowy rozdział, czy...