Za blisko zwykłego harlequina.
Wydawało mi się, że historia miłości słynnego tenora, który stracił wzrok ma potencjał na dobrą książkę.
Janine Boissard nie spełniła jednak moich oczekiwań.
Wzniosłe słowa o uzdrawiającej sile miłości, ale historia zakompleksionej dziewczyny przypominająca kolejnego kopciuszka i kolejnego uwodziciela nie wniosła wiele nowego.
Właściwie najbardziej podobała mi się relacja dziewczyny z rodzicami, szczególnie z ojcem. Pochodzi z małej normandzkiej osady, gdzie życie toczy się inaczej i ważne są inne wartości. Nikt jednak jej nie krytykuje, lecz nieustannie wspiera.
Druga dobra kwestia w tej książce to warstwa muzyczna - można co nieco liznąć tytułów oper i pieśni oraz odczuć śpiewaka operowego.
I to by było na tyle.
Nie chcę więcej krytykować, bo może jednak komuś przypadnie do gustu ta opowieść. Mnie nie porwała.

Za blisko zwykłego harlequina.
Wydawało mi się, że historia miłości słynnego tenora, który stracił wzrok ma potencjał na dobrą książkę.
Janine Boissard nie spełniła jednak moich oczekiwań.
Wzniosłe słowa o uzdrawiającej sile miłości, ale historia zakompleksionej dziewczyny przypominająca kolejnego kopciuszka i kolejnego uwodziciela nie wniosła wiele nowego.
Właściwie...

Starałam się nie odstręczać tytułem powieści, tylko z ciekawości ją kupiłam. Janine pisze nieco oklepanie o miłości, no już od pierwszych stron było do przewidzenia, że tych dwoje będzie razem, nie ma niespodzianki, a szkoda, myślałam, że bardziej poplącze coś w tej historii. Podobało mi się, że Claudio był niewidomy i zgorzkniały, bo znam niewielu ludzi niepełnosprawnych co to cieszą się radością życia, że pod tym względem autorka nie zrobiła z tego bajki, podobały mi się początkowe relacje między tymi dwojga, oraz to, że Claudio był dla Laury nieprzyjemny, a nie od samego początku robił "maślane oczy" do bohaterki. Trochę szkoda, że Laura nie była piękniejsza, znam wiele "szarych myszek", które są piękne, a o tym nie wiedzą, tu natomiast nic takiego nie widziałam. Podobało mi się, że wydarzenia były opisane z perspektyw ich obojga, bo trochę mnie znudziła Laura tym wzdychaniem do niego. Całość jest nudniejsza niż myślałam na początku, jeśli lubisz typowe happy-endy i romansidła to chyba przypadnie ci do gustu.

Starałam się nie odstręczać tytułem powieści, tylko z ciekawości ją kupiłam. Janine pisze nieco oklepanie o miłości, no już od pierwszych stron było do przewidzenia, że tych dwoje będzie razem, nie ma niespodzianki, a szkoda, myślałam, że bardziej poplącze coś w tej historii. Podobało mi się, że Claudio był niewidomy i zgorzkniały, bo znam niewielu ludzi niepełnosprawnych...

Bardzo przyjemnie się czyta. Mnie wciągnęła ta historia...
Miłość opisana subtelnie, lekko dramatycznie. Autorka pisze z sercem, zrozumieniem i z pasją. Polecam wszystkim ku zapomnieniu o codziennym życiu. Laura - osobista asystentka i tenor światowej sławy - Claudio Romani... Emocje i wzruszenia, delikatność i siła, nadzieje i zwycięstwo... To ta książka.

Bardzo przyjemnie się czyta. Mnie wciągnęła ta historia...
Miłość opisana subtelnie, lekko dramatycznie. Autorka pisze z sercem, zrozumieniem i z pasją. Polecam wszystkim ku zapomnieniu o codziennym życiu. Laura - osobista asystentka i tenor światowej sławy - Claudio Romani... Emocje i wzruszenia, delikatność i siła, nadzieje i zwycięstwo... To ta książka.

„Historia miłosna „ to przejmujące lektura opowiadająca o niewidomym tenorze oraz jego rzeczniczce prasowej, Laurze.
Claudio Romani, tenor znamienitej sławy po tragicznym wypadku stracił wzrok, załamał się i utracił odwagę do występowania na scenie. Zatrudnia dość niepozorną dziewczynę jako rzecznika prasowego , stawia jednak warunek dyspozycyjności całą dobę . Laura jest profesjonalistką w branży muzycznej, kiedy słyszy śpiew Claudio decyduje się podjąć tę pracę . Artysta mający trudny, wybuchowy charakter , okazuje się przy tym zagubionym, wrażliwym i samotnym człowiekiem. Dziewczyna zakochuje się w nim bezinteresowną miłością, postanawia pomóc mu odzyskać wiarę w siebie. Wspaniała opowieść o dwojgu zgubionych , pragnących miłości duszach.
Na co może liczyć Laura w zamian ? Polecam, aby otrzymać odpowiedź na to pytanie i przeżyć sporo wzruszeń. Sięgnijcie po tę niepozorną książkę, jest to lekka lektura i przyjemna :)
[TWK 44]

„Historia miłosna „ to przejmujące lektura opowiadająca o niewidomym tenorze oraz jego rzeczniczce prasowej, Laurze.
Claudio Romani, tenor znamienitej sławy po tragicznym wypadku stracił wzrok, załamał się i utracił odwagę do występowania na scenie. Zatrudnia dość niepozorną dziewczynę jako rzecznika prasowego , stawia jednak warunek dyspozycyjności całą dobę . Laura jest...

"Nie ma doskonalszego i bardziej wzruszającego instrumentu niż dwie struny głosowe, bezpośredni złączone z duszą". Bardzo poruszająca historia niewidomego tenora oraz jego rzecznika prasowego, Laury. Czy po stracie wzroku oraz braku pewności w jego odzyskanie pomimo takiej szansy, bohater zdecyduje się na jego odzyskanie? Czy niepozorna "mała Laura", zmusi głównego bohatera do skorzystania z okazji, aby go odzyskać? Czy miłość będzie w stanie przezwyciężyć depresje i wahania głównego bohatera. Wszystko wyjaśni się, gdy chętni zajrzą do lektury. Książka daje nam do zrozumienia to, że gdy otworzymy na muzykę uszy i serce wówczas znajdziemy także właściwe gesty.

"Nie ma doskonalszego i bardziej wzruszającego instrumentu niż dwie struny głosowe, bezpośredni złączone z duszą". Bardzo poruszająca historia niewidomego tenora oraz jego rzecznika prasowego, Laury. Czy po stracie wzroku oraz braku pewności w jego odzyskanie pomimo takiej szansy, bohater zdecyduje się na jego odzyskanie? Czy niepozorna "mała Laura", zmusi głównego bohatera...

Opowieść o uzdrawiającej sile miłości, o dziewczynie która zwątpiła w siebie i o mężczyźnie okaleczonym przez życie, który stracił nadzieję. I to tyle jeśli chodzi o wzniosłe słowa na temat tej książki, bo choć sama wymyślona koncepcja miłości między szarą myszką i światowej sławy śpiewakiem bardzo przypadła mi do gustu tak wykonanie tego było mdłe, z bez przerwy powtarzającymi się zdarzeniami bez wyrazistych bohaterów i jakoś tak scalone, że ciężko mi się to czytało.

Opowieść o uzdrawiającej sile miłości, o dziewczynie która zwątpiła w siebie i o mężczyźnie okaleczonym przez życie, który stracił nadzieję. I to tyle jeśli chodzi o wzniosłe słowa na temat tej książki, bo choć sama wymyślona koncepcja miłości między szarą myszką i światowej sławy śpiewakiem bardzo przypadła mi do gustu tak wykonanie tego było mdłe, z bez przerwy...

Jak to jest patrzeć oczyma duszy? Jak można obdarzyć przeogromnym, nieposkromionym uczuciem kogoś, kogo nigdy się nie widziało? Ale ten ktoś, ta kobieta pozwoliła temu mężczyźnie wyrwać się z otchłani ciemności, spojrzeć na świat - niby ten sam, ale jakże inny. Rozdarcie wewnętrzne, strach, upór, niepewność, poszukiwania, w końcu szczęście i miłość. A przede wszystkim nadzieja - czasem gdzieś schowana w środku, ale nigdy nie stracona. Piękna historia dwóch zagubionych dusz. Polecam, mnie wciągnęła :)

Jak to jest patrzeć oczyma duszy? Jak można obdarzyć przeogromnym, nieposkromionym uczuciem kogoś, kogo nigdy się nie widziało? Ale ten ktoś, ta kobieta pozwoliła temu mężczyźnie wyrwać się z otchłani ciemności, spojrzeć na świat - niby ten sam, ale jakże inny. Rozdarcie wewnętrzne, strach, upór, niepewność, poszukiwania, w końcu szczęście i miłość. A przede wszystkim...

Janine Boissard nie trzeba nikomu przedstawiać – pisze na jej książkach francuski wydawca. Każda z jej 45 powieści jest bestsellerem. Sprzedają się w nakładzie powyżej 50 000 egzemplarzy. Wiele z nich zostało zekranizowanych jako filmy lub seriale telewizyjne.
Janine Boissard sprzedaje się sama – bez żadnego wsparcia reklamowego. Po prostu pisze takie książki, które chciałaby czytać każda kobieta, niezależnie od wieku – mówią księgarze.


Nigdy nie słyszałam wielkiego tenora. Tego wieczoru, usłyszawszy po raz pierwszy jego głos, ciemny i zarazem pełen barw, niczym światło i cień jednocześnie, powiedziałam sobie, że nie ma doskonalszego i bardziej wzruszającego instrumentu niż dwie struny głosowe bezpośrednio złączone z duszą.
Śpiewem uśmierzał ból. Śpiewem wyrażał cierpienie.
Zobaczyłam to wyraźnie. To nagłe wrażenie, że czas stanął w miejscu, to uczucie zagubienia, zawrót głowy, jego głos, to płomienny i czuły, to znów pełen bólu i buntu – wszystko to pomagało mi zrozumieć.
Pokocham tego mężczyznę. Już go kochałam.

Claudio Roman, światowej sławy tenor, porzucił operę po tragicznym wypadku, który odebrał mu wzrok i pewność siebie na scenie. Nie stracił jednak zainteresowania kobietami, których szereg przewinął się przez jego życie. Dlaczego więc postanawia zatrudnić młodą, niepozorną Laurę, by jako jego rzecznik prasowy towarzyszyła mu dwadzieścia cztery godziny na dobę?

Laura nie jest pewna, czy przyjąć tę posadę. Uważa się za profesjonalistkę w branży muzycznej i nie ma ochoty pełnić roli opiekunki mężczyzny o reputacji cynika i uwodziciela.
Gdy jednak po raz pierwszy słyszy podczas koncertu jego głos, zmienia zdanie…
Od tej pory znosi jego arogancję i wybuchy złości, słucha jego erotycznych wynurzeń i odkrywa w nim nie tylko genialnego artystę, lecz wrażliwego, zagubionego, rozpaczliwie samotnego człowieka i wbrew rozsądkowi zakochuje się w nim miłością, która nie pragnie niczego w zamian. I przysięga sobie, że pomoże mu odzyskać nadzieję i marzenia – nawet poświęcając siebie…

Janine Boissard nie trzeba nikomu przedstawiać – pisze na jej książkach francuski wydawca. Każda z jej 45 powieści jest bestsellerem. Sprzedają się w nakładzie powyżej 50 000 egzemplarzy. Wiele z nich zostało zekranizowanych jako filmy lub seriale telewizyjne.
Janine Boissard sprzedaje się sama – bez żadnego wsparcia reklamowego. Po prostu pisze takie książki, które...

Bardzo dobra historia, ale ..... no właśnie, zabrakło mi w niej emocji. O ile w drugiej części mogłam zrozumieć uczucia Claudio i to, co się z nim dzieje, to główna bohaterka cały czas była nijaka. Zakończenie - dla mnie również ....

Bardzo dobra historia, ale ..... no właśnie, zabrakło mi w niej emocji. O ile w drugiej części mogłam zrozumieć uczucia Claudio i to, co się z nim dzieje, to główna bohaterka cały czas była nijaka. Zakończenie - dla mnie również ....

Moje pierwsze spotkanie z Janine Boissard wypadło pozytywnie. Historia miłosna przedstawiona jest czysto, romantycznie i spokojnie. Czyta się przyjemnie, szybko i lekko po ciężkim dniu w pracy.

Moje pierwsze spotkanie z Janine Boissard wypadło pozytywnie. Historia miłosna przedstawiona jest czysto, romantycznie i spokojnie. Czyta się przyjemnie, szybko i lekko po ciężkim dniu w pracy.