Nie na to liczyłem, nie tego spodziewałem się po Eriksonie. Kulminacja tej książki jest tak rozwleczona (dwie bitwy, z czego pierwsza wydaje się ważniejszą i bardziej "epicką", dość dziwna chronologia), że najzwyczajniej w świecie w pewnym momencie przestaje być interesująca. Potężni Forkrul Assailowie, którzy mieli już wkrótce przeprowadzić bezlitosną, acz w ich mniemaniu sprawiedliwą krucjatę przeciwko wszystkiemu stworzeniu, składają się jak domki z kart od ataków asasynów, Jaghutów, Tlan Imassów, Toblakai,K'Chain Che'Malle, czarów, ciosów pięści, amunicji Moranthów oraz ugryzień psa.

Gdzie to zagrożenie? Gdzie nieokiełznana moc Ahkrast Korvalain mająca zalać świat, zniszczyć cywilizacje, pokonać bogów, zdominować inne groty? Nie było nawet jednego przypadku, w którym Assail przeżył walkę. Rozumiem, że wszystkie rasy oraz imperia gnały do Kalanse, żeby doświadczyć przyjemności ubicia jednego z przedstawicieli tej pradawnej rasy. Biorąc pod uwagę ich śmiertelność, musieli gnać co sił, żeby zastać choć jednego żywego.

Nie sposób też nie rwać włosów z głowy czytając opisy bitew. Armie Assailów wygrywają? 20 tysięcy doborowej ciężkiej piechoty otacza siły dobra? Nie szkodzi! Można wykorzystać trik znany już dzieciom, które gdy rodzice nie patrzą, próbują dostawić zbity pionek na środku szachownicy. W wir walki wpadają postacie martwe od kilku tomów, losowe legiony konnicy pojawiające się z znikąd, armie które miały być zbyt daleko żeby marszem dojść na pole bitwy (ale zdążają pokonując nawet po drodze oddziały zdyscyplinowanej ciężkiej piechoty). Stosowanie takich zagrywek jest w stylu Eriksona i "taka jego uroda", ale tutaj zdecydowanie przesadził.

Cukierkowe zakończenie genialnej sagi, wszystkim dobrym wszystko się udało, wszyscy, którzy powinni przeżyć przeżyli. 800 stron konwergencji prowadzącej do niewypału. Jestem mocno rozczarowany.

Nie na to liczyłem, nie tego spodziewałem się po Eriksonie. Kulminacja tej książki jest tak rozwleczona (dwie bitwy, z czego pierwsza wydaje się ważniejszą i bardziej "epicką", dość dziwna chronologia), że najzwyczajniej w świecie w pewnym momencie przestaje być interesująca. Potężni Forkrul Assailowie, którzy mieli już wkrótce przeprowadzić bezlitosną, acz w ich mniemaniu...