Nie oceniaj książki po okładce - w tym wypadku to powiedzenie nie ma racji bytu. Okładka jest ciepła, emanuje dobrą energią i taka sama jest treść.

Nie mam dzieci więc tematykę porodu znam tylko teoretycznie i pobieżnie, ale kupiłam "Położną..." bez wahania. Przeczytałam ją w 2 wieczory i mam w sobie mnóstwo sprzecznych uczuć.

Przede wszystkim byłam przekonana, że autorka nie ma nic wspólnego z polskimi realiami położnictwa, zmyliło mnie imię i nazwisko. Byłam mile zaskoczona, że jest to osoba z Warszawy. Drugim zaskoczeniem był fakt, że kobieta ma tyle alternatyw szpitala dotyczących samego porodu - nie tylko prywatne kliniki, ale również dom. Może to naiwne z mojej strony, ale nigdy wcześniej nawet nie zastanawiałam się nad tym, że obecnie kobiety chciałyby i mogą rodzić w domu. Natomiast kolejnym zaskoczeniem, które graniczyło niemalże z szokiem, była wiadomość, że współcześnie nie we wszystkich polskich szpitalach można rodzić rodzinnie i w najwygodniejszy dla kobiety sposób. Żyłam w przekonaniu, że standardem jest rodzenie w przyjaźnie zaprojektowanym szpitalnym pokoju, z jednym łóżkiem, prywatną łazienką itp. Oto myślenie wykształconej, 30-letniej kobiety, która nigdy nie leżała w szpitalu...

Sama książka jest bardzo ciepła i pełna pozytywnych emocji. Autorka opisuje przypadki porodów, które z różnych powodów utkwiły jej w pamięci, pokazując jednocześnie, jak ważne jest, aby kobieta była świadoma własnego ciała i własnych potrzeb. Jest to idea bardzo mi bliska. Poród jest jednym z najbardziej naturalnych życiowych procesów, stąd powinien być przeżyty w zgodzie z własnym organizmem. Jednocześnie autorka przekonuje, jak ważne jest zaufanie do położnej. Dzięki temu można skupić się na dziecku i samych narodzinach, a nie na stresie związanym ze wstydem czy brakiem wewnętrznego spokoju.

Książka jest wciągająca i bardzo pozytywna - polecam!

Nie oceniaj książki po okładce - w tym wypadku to powiedzenie nie ma racji bytu. Okładka jest ciepła, emanuje dobrą energią i taka sama jest treść.

Nie mam dzieci więc tematykę porodu znam tylko teoretycznie i pobieżnie, ale kupiłam "Położną..." bez wahania. Przeczytałam ją w 2 wieczory i mam w sobie mnóstwo sprzecznych uczuć.

Przede wszystkim byłam przekonana, że autorka...