Okładka: 7,25/10
Treść: 6,75/10

Podtrzymuję ocenę, choć ta część plasuje się właściwie między poprzednimi – najsłabszą pierwszą i jak dla mnie najlepszą drugą. Wracamy do kontynuacji wydarzeń z pierwszego tomu, znów w centrum uwagi ląduje Jules (za którą szczerze mówiąc nie przepadam) i silos 18. Gdzieśtam przewija się wątek związany z silosem nr 1, ale już zdecydowanie nie tak ciekawy, jak to miało miejsce w tomie drugim. Wydarzenia zmierzają w stronę ostatecznej konfrontacji silosów 1 i 18, i w sumie przez większą część książki byłam ciekawa, jak to się wszystko skończy, ale niestety ów koniec zbyt spektakularny nie był, tym bardziej że znów powrócił na tory pewnej przewidywalności i banalności. Wiele rzeczy nie zostało też wyjaśnionych, wiele faktów wspomnianych dość po łebkach… Zakończenie… no wyszli i se poszli. Niby fajnie, ale co z resztą silosów? Co z tym całym zanieczyszczeniem?

Podsumowując całość trylogii uważam, że jest całkiem niezła, choć na pewno nie wybitna. I zdecydowanie mogłaby być nieco krótsza :)

Okładka: 7,25/10
Treść: 6,75/10

Podtrzymuję ocenę, choć ta część plasuje się właściwie między poprzednimi – najsłabszą pierwszą i jak dla mnie najlepszą drugą. Wracamy do kontynuacji wydarzeń z pierwszego tomu, znów w centrum uwagi ląduje Jules (za którą szczerze mówiąc nie przepadam) i silos 18. Gdzieśtam przewija się wątek związany z silosem nr 1, ale już zdecydowanie...