Po przeczytaniu "Zatrzymaj się" Margaret Mazzantini miałam naprawdę duże oczekiwania sięgając po drugą pozycję tej autorki.
Czasem zdarzają się takie książki, które czyta się długo. Mogą być tego różne powody. Albo książka jest tak zła, albo tak dobra.
"Powtórnie narodzony" jest zdecydowanie TAK DOBRY, że czytałam tę książkę ponad miesiąc, nieustannie walcząc z jej emocjonalnym ciężarem, który spadał na mnie z każdej kolejnej strony.
Mamy tutaj historię miłości, przyjaźni, relacji dorosłych dzieci z rodzicami, historię pragnienia macierzyństwa, wojny w Sarajewie i ostatecznie też trudną lekcję wybaczania.
Można by pomyśleć, że książka przy tak wielu wątkach zebranych na 500 stronach jest przegadana, przeładowana - nic takiego. Wszystkie te wątki splatają się w jedną, niezwykle poruszającą i dającą do myślenia historię. Cholernie trudną historię, obok której trudno przejść obojętnie.
Margaret Mazzantini ma niezwykłą zdolność pisania o emocjach, tragediach i przeżycia w sposób tak szczery, że czuję się, jakby to nad moją głową latały pociski, jakbym to mi odbierano to wszystko, co kocham, jakbym to ja miała podejmować najtrudniejsze decyzje.
Podsumowując, jeśli szukacie książki, która zostanie z wami na dłużej, dłużej niż ostatnie napisane w niej zdanie - sięgajcie po "Powtórnie narodzonego".

Po przeczytaniu "Zatrzymaj się" Margaret Mazzantini miałam naprawdę duże oczekiwania sięgając po drugą pozycję tej autorki.
Czasem zdarzają się takie książki, które czyta się długo. Mogą być tego różne powody. Albo książka jest tak zła, albo tak dobra.
"Powtórnie narodzony" jest zdecydowanie TAK DOBRY, że czytałam tę książkę ponad miesiąc, nieustannie walcząc z jej...