11 TOM DOMU NOCY...

Sądziłam, że powrót do Domu Nocy okaże się przyjemniejszy. Ponieważ wcześniej przeczytałam trzy krótkie opowiadania z tego cyklu byłam skłonna uwierzyć, że wreszcie w Domu Nocy pojawi się to czego brakowało: wyrafinowane słownictwo, pewien smak, doszlifowany język. Niestety chciałam za dużo.

Zdecydowanie ten tom jest najlepszym w całym cyklu. Dlaczego? Akcja pędzi; od pierwszej do ostatniej strony akcja gna bez opamiętania. Jest to duży plus, ale... jednocześnie jest to wada. Z tego powodu nie ma w książce momentów na wytchnienie, fabuła wydaje się pędzić z jednego tylko powodu: by ukryć inne niedoskonałości i niedociągnięcia.
Kolejnym problemem są dialogi: niemal sztuczne, pozbawione jakiegokolwiek momentami sensu, bohaterowie gadają po to, żeby gadać. Język... na nowo razi, przekleństwa mające zjednać sobie nastolatków odstraszają ilością, która jest całkowicie niepotrzebna. No i oczywiście główna bohaterka Zoey... Sposób w jaki akcja i wszystkie wydarzenia kręcą się wokół głównej bohaterki sprawiają, że staje się ona wręcz nieznośna.

Panie Cast miały natomiast bardzo ciekawy i intrygujący pomysł na początek finału cyklu Dom Nocy. Naprawdę! Książka zdecydowanie nie jest nudna, mimo, że lekko przesadzona. Wydarzenia, które mają jednak w niej miejsce są ciekawe i nie pozwalają się od książki oderwać. Zakończenie działa zdecydowanie na plus. Dlatego mimo wad, języka, który wiecznie razi, książka zasługuje na wyrożnienie.

Reasumując. Nie polecam i nie zniechęcam. Osbiście czekam na 12 tom by dowiedzieć się jak to wszystko się skończy.

11 TOM DOMU NOCY...

Sądziłam, że powrót do Domu Nocy okaże się przyjemniejszy. Ponieważ wcześniej przeczytałam trzy krótkie opowiadania z tego cyklu byłam skłonna uwierzyć, że wreszcie w Domu Nocy pojawi się to czego brakowało: wyrafinowane słownictwo, pewien smak, doszlifowany język. Niestety chciałam za dużo.

Zdecydowanie ten tom jest najlepszym w całym cyklu. Dlaczego?...