W porównaniu z dzisiejszą kulturą i temperaturą sporów polsko-polskich ta książka to nie pamflet, a ledwie krytyka emigracyjnego środowiska II wojny światowej i okolic. Krytyka skażona kontrowersją przybycia antykomunistycznego Cata do PRLu. To rzeczy w zasadzie nieistotne w obliczu ciężaru ,,Londyniszcza", które jest totalną miazgą polityki polskiej w stosunku do Wielkiej Brytanii w XX wieku. I dziś, po kilkudziesięciu latach od wydania, dalej głośniejsze są echa ,,Czerwonych maków..." i miłość do Churchilla, nie mniejsza niż do Napoleona, niż te oceny, które padają na kartach książki. Mity utrwalone i u nas i na Zachodzie, co pokazuje choćby wydana w 2017 roku pozycja ,,O tyranii", gdzie Snyder mógł zupełnie ,,bezkarnie" napisać taki akapit:
,,Brytyjczycy nie odnieśli żadnych znaczących zwycięstw i nie mieli silnych sojuszników. Do wojny przystąpili, aby wesprzeć Polskę, co wydawało się przegraną sprawą."
Książka Mackiewicza jest druzgocąca w swojej aktualności...

W porównaniu z dzisiejszą kulturą i temperaturą sporów polsko-polskich ta książka to nie pamflet, a ledwie krytyka emigracyjnego środowiska II wojny światowej i okolic. Krytyka skażona kontrowersją przybycia antykomunistycznego Cata do PRLu. To rzeczy w zasadzie nieistotne w obliczu ciężaru ,,Londyniszcza", które jest totalną miazgą polityki polskiej w stosunku do Wielkiej...

Zgadzam się z Panem Rafałem Habielskim (posłowie),że książka jest lekcją myślenia o polityce. Autor pięknie i obrazowo przedstawia relacje Polski z Anglia od czasów powstania listopadowego do czasów końca II wojny światowej. Zdradza odwieczne podejście Anglików do sprawy Polski i przedstawia w ciekawy sposób narzędzia jakimi polityka tego wyspiarskiego mocarstwa rozgrywała swoją politykę zagraniczną. Jak mawiał Churchill przyjaźń się kończy gdy kończą się nasze interesy ale też „Przyjaciół można mieć o każdym czasie. Pod warunkiem, że się ich nie potrzebuje”. Pokazuje zimne wyrachowane podejście do polityki. A w wydaniu angielskim polityka to nie tylko "słowo" monarchii ale i parlamentu jak i narodu. Ukazuje też kulisy polityki zagranicznej które doprowadziły do I i II Wojny Światowej oraz kulisy licznych układów m.in. w tym z dn. 25 sierpnia 1939 roku. Możemy się dowiedzieć z lektury co się stało z narodowym złotem po wybuchu wojny oraz dlaczego dziewczynka w szkole zapytana przez rodziców mówi o swojej koleżance z ławki/o jej pochodzenie i korzenie z pogardą "she is nothing", narodowym snobizmie i pragmatyźmie i innych cechach charakteryzujących ten naród wyspiarski. Bardzo ciekawy dokument składający się w kilkunastu esejów politycznych. W obecnej sytuacji geopolitycznej ukazuje interesującą kalkę historycznej powtarzalności prawideł. Aby z lekcji odrobić naukę i oby jednak historia po latach się nie powieliła... polecam bardzo :-)

Zgadzam się z Panem Rafałem Habielskim (posłowie),że książka jest lekcją myślenia o polityce. Autor pięknie i obrazowo przedstawia relacje Polski z Anglia od czasów powstania listopadowego do czasów końca II wojny światowej. Zdradza odwieczne podejście Anglików do sprawy Polski i przedstawia w ciekawy sposób narzędzia jakimi polityka tego wyspiarskiego mocarstwa rozgrywała...

Lektura przygnębiająca pokazująca niedowład naszych władz oraz perfidia naszego pseudo sojusznika przez którego zostaliśmy kilkunastokrotnie koncertowo wydymani.
Na pewno warto przeczytać, żeby wyciągnąć wnioski.

"Pojęcie honoru narodowego w Anglii nie istnieje w ogóle, a wojna dla Anglika jest takim samym interesem jak każdy inny; rozpoczyna się ją tylko wtedy, kiedy ma się szansę ją wygrać, kiedy przyniesie ci realne korzyści. Prowadzi się ją możliwie za pomocą cudzych żołnierzy i cudzej krwi."

"Geniusz romantyzmu, czyli geniusz świata nieistniejącego, świata urojonego, budzi i stwarza w nas (Polakach) pewne uczucia i pewne nastawienia psychiczne, które potem nas niewolą i jak błędne ogniki zgasłych dusz z Mickiewiczowskiej ballady prowadzą po manowcach."

Lektura przygnębiająca pokazująca niedowład naszych władz oraz perfidia naszego pseudo sojusznika przez którego zostaliśmy kilkunastokrotnie koncertowo wydymani.
Na pewno warto przeczytać, żeby wyciągnąć wnioski.

"Pojęcie honoru narodowego w Anglii nie istnieje w ogóle, a wojna dla Anglika jest takim samym interesem jak każdy inny; rozpoczyna się ją tylko wtedy, kiedy ma...

Ciekawa analiza mentalności Anglików, której to kwintesencją jest polityka. Bardzo dobra przeciw waga dla romantyczności w polskiej mentalności, a ku naszej zgubie także i w polityce.

Ciekawa analiza mentalności Anglików, której to kwintesencją jest polityka. Bardzo dobra przeciw waga dla romantyczności w polskiej mentalności, a ku naszej zgubie także i w polityce.

Można śmiało stwierdzić, iż "Londyniszcze" to prezentacja oglądu Stanisława Mackiewicza na istotę polityki, zwłaszcza międzynarodowej. Poza oryginalnymi (szczególnie w czasach, w których żył Cat, choć wydaje się, że niewiele się zmieniło w tym aspekcie),interesującymi i raczej trafnymi konkluzjami (co najmniej w większości, a z pewnością jeśli mowa o fundamentalnych tezach) odnośnie do Wielkiej Brytanii oraz samych Anglików, esej powyższy jest swego rodzaju instruktażem o tym jak należy prowadzić politykę zagraniczną, a czego należy się za wszelką cenę wystrzegać. Koncepcje Mackiewicza w ramach polityki zewnętrznej mają charakter uniwersalny, toteż nie tracą na aktualności. Z powodzeniem mogą być stosowane współcześnie i naturalnie wciąż są wykorzystywane przez wiele państw (mniej lub bardziej, ale jednak),w tym oczywiście UK.
Cytując profesora Rafała Habielskiego: "Pamflet Mackiewicza jest lekcją myślenia o polityce. Warto wciąć w niej udział."

Można śmiało stwierdzić, iż "Londyniszcze" to prezentacja oglądu Stanisława Mackiewicza na istotę polityki, zwłaszcza międzynarodowej. Poza oryginalnymi (szczególnie w czasach, w których żył Cat, choć wydaje się, że niewiele się zmieniło w tym aspekcie),interesującymi i raczej trafnymi konkluzjami (co najmniej w większości, a z pewnością jeśli mowa o fundamentalnych...

Niezwykle trafna książka (książeczka).

Niezwykle trafna książka (książeczka).

Dobra synteza społeczeństwa i polityki UK.

Dobra synteza społeczeństwa i polityki UK.

To książka o Anglikach. To także książka o angielskiej polityce. Z jednej strony budzi podziw. Z drugiej strony niesmak. I żal, że my tak nie potrafimy. I chociaż zdarzają się tacy (np. Mackiewicz),którzy chcieliby inaczej, i próbowali o tym mówić, pisać czy działać, to jednak nasz naród słuchać ich nie chciał.
„My, Polacy, pisujemy noty dyplomatyczne i zajmujemy stanowiska w polityce międzynarodowej z tomikiem Mickiewicza lub Słowackiego jako podręcznikiem orientacyjnym. To my, Polacy, nie myślimy politycznie, lecz głośno lub cicho deklamujemy politycznie. Polityka angielska dlatego jest tak doskonała, że jest wyzuta z wszelkiej uczuciowości.”
Kolejny raz Mackiewicz odczarowuje polską wyobraźnię. Najciekawsze jednak jest to, że dzięki Polakom żyjącym dziś na wyspach, mit Anglika w jakiejś części został odczarowany, ale uprawienie polityki nie zmieniło się u żadnej ze stron…..

To książka o Anglikach. To także książka o angielskiej polityce. Z jednej strony budzi podziw. Z drugiej strony niesmak. I żal, że my tak nie potrafimy. I chociaż zdarzają się tacy (np. Mackiewicz),którzy chcieliby inaczej, i próbowali o tym mówić, pisać czy działać, to jednak nasz naród słuchać ich nie chciał.
„My, Polacy, pisujemy noty dyplomatyczne i zajmujemy...

" Z cala pewnoscia mozna powiedziec,ze im dluzej Polak mieszka w Anglii,tym mniej lubi ten narod,tym gorzej sie tam czuje. "

Nic dodac,nic ujac.

" Z cala pewnoscia mozna powiedziec,ze im dluzej Polak mieszka w Anglii,tym mniej lubi ten narod,tym gorzej sie tam czuje. "

Nic dodac,nic ujac.

Książka opiera się na założeniu, że istnieje coś takiego jak charakter narodowy. Przedstawiciel jednego narodu będzie miły, sympatyczny i dobroduszny, a innego będzie podłym fałszywym draniem, gdyż taki jest ich charakter narodowy.

Z takiej perspektywy autor zdecydował się zanalizować Anglików. Bez niuansów, bez autokrytycyzmu atakuje Anglika jako takiego. Niestety nie jest to nawet porównanie charakteru Anglika z Niemcem, Włochem, Hiszpanem, lub Francuzem, gdzie jeden ma takie mocne strony i słabe strony, a drugi inne. To ewidentny pamflet jeśli nawet pozornie w Angliku coś jest pozytywnego to za tą powierzchownością kryje się makabryczna ohyda ściśle powiązana z tą mylącą powierzchownością. Anglik to istota tak zła, że trudno sobie wyobrazić by nie posiadał własnego kręgu piekielnego. Najpewniej przedostatniego ustępując wyłącznie mistrzom zła od których oddziela go jedynie jego flegma.

Na marginesie tych paszkwili są dodane słuszne rozważania o szkodliwości polityki zagranicznej Anglii dla Europy i być może również dla całego świata. Choć nie sądzę by dla tego bonusu warto było czytać paszkwil.

Warto dodać że autor jest uzdolniony językowo i książeczkę czyta się sprawnie.

Książka opiera się na założeniu, że istnieje coś takiego jak charakter narodowy. Przedstawiciel jednego narodu będzie miły, sympatyczny i dobroduszny, a innego będzie podłym fałszywym draniem, gdyż taki jest ich charakter narodowy.

Z takiej perspektywy autor zdecydował się zanalizować Anglików. Bez niuansów, bez autokrytycyzmu atakuje Anglika jako takiego. Niestety nie...