"Inne zasady lata" jest to powieść, która może nie zawiera akcji, ale zawiera przesłanie. Czytając ją przemyślałam sobie parę spraw osobiście i po prostu przejrzałam na oczy. Kiedy już zaczęłam ją czytać nie mogłam się od niej oderwać. Opowiada ona o tym co spotyka każdego na swojej drodze życie po dorosłość. Mówi ona, że każdy czasami jest samotny, że każdemu należy się przyjaźń, i że każdy zasługuje na miłość nie ważne jaka by ona nie była.
Sama książka w sobie jest podzielona na 5 części. Więc właściwie stwierdziłam, że moja opinia będzie zawierała także te 5 części.

1) "Inne zasady lata"
Problem z moim życiem polegał na tym, że było pomysłem kogoś innego.

W tej części poznajemy zarys całej historii. Zostaje nam opowiedziane kim jest Arystoteles (którego wolę nazywać Arim) oraz Dante. Sama książka w tych długich rozdziałach ma także podrozdziały. Są to ponumerowane myśli głównego bohatera. Są one krótkie, ale zwięzłe. Nie spotykamy się w tej powieści z typowym laniem wody, czyli 5 stronicowym opisem miejsca akcji. Znajduje się tu wiele dialogów. Są to dialogi ukazujące relacje między dziećmi a rodzicami oraz między przyjaciółmi. Nie zawsze te rozmowy są proste. Tak jak w życiu. Czasami pojawiają się przeszkody, których sami nie pokonamy i do tego właśnie potrzebne nam jest wsparcie bliskiej nam osoby. Ale czy one czasami nam jednak nie przeszkadzają?

2) "Koniec lata"
Czy pamiętasz
to deszczowe lato...
Musisz pozwolić upaść temu, co chce upaść.
~Karen Fiser

W tym rozdziale rodzi się nowe uczucie. Strach. Szczerze mówiąc dobrze wiemy, że lęk nie jest najgorszą rzeczą, która może nas w życiu spotkać, ale my, biedni i bezbronni ludzie, boimy stawić im czoła. Kiedy zobaczyłam okładkę, powiedziałam koleżance, że musi ona kupić tę książkę. Dlaczego? Na okładce widzimy dwóch chłopaków. Jeden stoi na pierwszym planie i wygląda na zamyślonego. Drugi stoi gdzieś tam z tyłu odwrócony... I nie wie co dalej robić. Ile razy my w swoim życiu jesteśmy tak zagubieni, że nie potrafimy odnaleźć prawidłowego rozwiązania? Ile razy nie radzimy sobie z własnymi uczuciami? Czy prosto jest nam wtedy udawać, że wszystko jest w porządku, a tak naprawdę w środku toczyć własną bitwę o miłość i marzenia? Czy wiemy co zrobić, kiedy ktoś prosi nas o przysługę? O przysługę, która łamie nasze zasady? A co jeśli to my pierwsi sięgniemy po coś zakazanego, łamiąc przy tym naszą osobistą regułę?

3) "Listy"
Są takie słowa, których nigdy nie nauczę się literować.

Tutaj odkrywamy znowu coś nowego. Tęsknotę i chęć spróbowania czegoś nowego. Nowe nie znaczy dobre. Możemy się przecież przejechać na czymkolwiek. Na próbie bycia dorosłym. Na szansie spróbowania narkotyków i alkoholu. Na każdym stawianym przez nas kroku w złą stronę. Bohaterowie się tutaj rozdzielili i zaczęli podbijać świat według dwóch różnych typów reguł. Ale jak długo dadzą radę pokonywać swój świat samotnie? Mimo że bohaterowie na początku książki mają po 15/16 lat i kończąc opowiadanie mają z 18/19 to ja tego nie odczuwałam. Oni na każdym etapie swojego życia byli tak samo pogubieni jak 2 lata wcześniej, a może i nawet jeszcze bardziej. Zaczęły się pojawiać nowe problemy i ustalone zasady zaczynały być naginane. Czy da się żyć uczciwie wobec siebie zapominając o danym sobie słowie? A może jednak życie z zasadami ogranicza naszą wolność?

4) "Pamiętaj o deszczu"
Przewracającym cierpliwie strony
W poszukiwaniu znaczenia.
~W.S. Merwin

Akcja toczy się około 35 lat temu. Nawet to nie zwróciło mojej uwagi tak bardzo. Historia wydaje się opowiadać coś, co się dzieje właśnie teraz a nie kilka dekad temu. Właśnie w tym momencie przychodzi chwila, kiedy uświadamiamy sobie, że czas i wiek nie ma znaczenia. Czy gdyby to wszystko działo się teraz zmienilibyśmy podejście do sytuacji chłopców? Temat lektury jest jak najbardziej aktualny. Ile razy mówi się w telewizji o homoseksualistach? Ile razy kościół wypowiada się przedstawiając ich w negatywnym świetle? Ile razy można czytać w internecie wyzywanie ludzi od pedałów i tym podobnych? Czy naprawdę problem tkwi w tym, że ci ludzie także pragną szczęścia? I ze odnajdują je oni w nieco innych miejscach i osobach?
Żeby coś osiągnąć trzeba czasem zaryzykować wszystko.

5) "Wszystkie tajemnice wszechświata"
Przez całą młodość szukałem ciebie
Nie wiedząc, czego szukam.
~W.S. Merwin

W ostatnim dziale odnajdujemy szczęście zawarte w prawdzie. Prawda jest czymś co powinno być w naszym życiu ważnym czynnikiem. Bo gdzie dojdziemy kłamiąc? Nawet kłamstwo nie jest taką czynnością, która nas rozbraja emocjonalnie. Powinnam tu mówić teraz chyba o zatajaniu. Ukrywanie pewnych faktów jest dobre, ale na początku. Potem pragnienie wiedzy drugiej osoby rośnie i jeśli chcemy jej coś wyjawić nieprzyjemnego, jej zdenerwowanie sięga zenitu. Każdy ma swoją skalę wytrzymałości. To tak jak z termometrem z rtęcią. Kiedy pęka wylewa się z niego to co najbardziej trujące, ale jednak potrzebne. Potrzebujemy prawdy i szczerości. Bez tego nigdzie nie dojdziemy. Czasami nasze kłamstwa pozostają niezauważone. Ale co jeśli jednak kiedyś ujrzą światło dzienne? Czy nadal będziemy traktować wszystko wokoło pobłażliwie? Raczej wątpię. Ale może jesteś taki, że chcesz się przekonać o tym na własnej skórze? Życzę Ci w takim razie powodzenia.

Książka jest przeznaczona dla osób, które chcą się czegoś nauczyć. Jest w niej wiele przemyśleń pozwalających obrać nowe spojrzenie na życie i wydarzenia toczące się kiedyś gdzieś bez nas. Może czasami warto spróbować poznać coś nowego i nieznanego?

"Inne zasady lata" jest to powieść, która może nie zawiera akcji, ale zawiera przesłanie. Czytając ją przemyślałam sobie parę spraw osobiście i po prostu przejrzałam na oczy. Kiedy już zaczęłam ją czytać nie mogłam się od niej oderwać. Opowiada ona o tym co spotyka każdego na swojej drodze życie po dorosłość. Mówi ona, że każdy czasami jest samotny, że każdemu należy się...