Inne zasady lata

“Arystotelesa i Dante” miałam okazję czytać kilka lat temu, zaraz po napisaniu matury. Myślę, że to idealna książka dla młodych osób, które nie są jeszcze pewne kim są i kim chcą się stać.
Napisana bardzo ładnym i poetyckim językiem, pełna wrażliwości i wszelakich przemyśleń.
Ma wątek romantyczny, ale też bardzo dużo mówi o przyjaźni i rodzinie.
W mojej głowie zdecydowanie wyróżnia się na tle innych młodzieżówek.

“Arystotelesa i Dante” miałam okazję czytać kilka lat temu, zaraz po napisaniu matury. Myślę, że to idealna książka dla młodych osób, które nie są jeszcze pewne kim są i kim chcą się stać.
Napisana bardzo ładnym i poetyckim językiem, pełna wrażliwości i wszelakich przemyśleń.
Ma wątek romantyczny, ale też bardzo dużo mówi o przyjaźni i rodzinie.
W mojej głowie zdecydowanie...

Nie jestem osobą niewrażliwą na filozoficzne teksty, serio. Ale „Arystoteles i Dante…” w 90% jest książką o niczym. Główny problem jest następujący: bohaterowie nie są wcale jakimiś niezwykłymi, skłonnymi do wielkich przemyśleń nastolatkami, jak sugeruje treść . Bliżej im, że tak powiem, do pisarzy-debiutantów, którzy otrzymują kolejne listy odmowne z wydawnictw i złoszczą się, że nikt ich nie rozumie, po czym parę lat później rozumieją, jak naiwne były ich książki. I ja to rozumiem, bo naprawdę rzadko zdarza się, że młody człowiek wymyśli coś przełomowego, natomiast nie rozumiem, jak można ze 400 stron zanudzać tą tanią filozofią czytelnika. Po za fragmentami z rodziną Ariego, które nawet da się znieść, większość scen z tej książki zawiera jakieś odtwórcze fragmenty narracji. Czyli po prostu-nic nowego.
Jeżeli szukasz tekstu głębokiego, który cię poruszy i skłoni do refleksji, to istnieje masa dobrych autorów i autorek. John Green, Matthew Quick na przykład. Tylko błagam, nie sięgaj po „Arystoteles i Dante…”. Strata czasu.

Nie jestem osobą niewrażliwą na filozoficzne teksty, serio. Ale „Arystoteles i Dante…” w 90% jest książką o niczym. Główny problem jest następujący: bohaterowie nie są wcale jakimiś niezwykłymi, skłonnymi do wielkich przemyśleń nastolatkami, jak sugeruje treść . Bliżej im, że tak powiem, do pisarzy-debiutantów, którzy otrzymują kolejne listy odmowne z wydawnictw i złoszczą...

Bardzo podobał mi się powolny rozwój sytuacji, szybko się czyta

Bardzo podobał mi się powolny rozwój sytuacji, szybko się czyta

Pięknie napisana opowieść o dorastaniu, byciu sobą, rozumieniu siebie, relacjach z sobą i z innymi. O tym jaki wpływ a na nas przeszłość. Piękna, polecam zarówno do młodych jak i dla rodziców.

Pięknie napisana opowieść o dorastaniu, byciu sobą, rozumieniu siebie, relacjach z sobą i z innymi. O tym jaki wpływ a na nas przeszłość. Piękna, polecam zarówno do młodych jak i dla rodziców.

Jakby ktoś pytał to jest to książka typowa dla młodszej młodzieży, tak do 15rż. Język pisania i głębokość bohaterów to lekka płycizna. Warto o tym wspomnieć, bo nie wszystkie książki dla młodzieży czy YA są tak kiepskie żeby nie dało się ich przeczytać w wieku późniejszym (dajmy na to Harrego Pottera - niby dla młodzieży ale czyta się przyjemnie w każdym wieku). Ta pozycja jednak wypada słabo.

Ari jest bardzo irytującą postacią. Fabuła jest prowadzona z jego perspektywy, ale tak naprawdę nie ma większego wglądu w osobowość tej postaci. Jest to napisane bardzo płytko i jedyne co ta postać odczuwa to agresja i dezorientacja - i to nie w kwestii seksualności czy orientacji. Ari jest wściekły i zastanawia się czemu.

Końcówka jest po prostu do bani.

Jakby ktoś pytał to jest to książka typowa dla młodszej młodzieży, tak do 15rż. Język pisania i głębokość bohaterów to lekka płycizna. Warto o tym wspomnieć, bo nie wszystkie książki dla młodzieży czy YA są tak kiepskie żeby nie dało się ich przeczytać w wieku późniejszym (dajmy na to Harrego Pottera - niby dla młodzieży ale czyta się przyjemnie w każdym wieku). Ta pozycja...

⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐ (9,50)
Książka była lepsza niż myślałam !! Daje jej wysoką ocenę, jak i styl napisania był bardzo dobry, skaiżka bardzo mnie wciągneła, była ciekawa i pokazywała jak działa miłość, śliczne cytaty i na pewno przeczytam część drugą 💌💌

⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐ (9,50)
Książka była lepsza niż myślałam !! Daje jej wysoką ocenę, jak i styl napisania był bardzo dobry, skaiżka bardzo mnie wciągneła, była ciekawa i pokazywała jak działa miłość, śliczne cytaty i na pewno przeczytam część drugą 💌💌

jak dla mnie nic specjalnego

jak dla mnie nic specjalnego

Książka porusza tematy dorastania ale w sposób przyjemny dla ucha osób w tym okresie.
Moim zdaniem warta przeczytania młodzieżówka .
Polecam:)

Książka porusza tematy dorastania ale w sposób przyjemny dla ucha osób w tym okresie.
Moim zdaniem warta przeczytania młodzieżówka .
Polecam:)

Bardzo mi się podobało jak bohaterowie powieści Benjamina Alire Sáenz'a "odkrywali sekrety wszechświata". Pozbawiona ckliwości, a pełna ciepła historia dwóch nastolatków, Arystotelesa i Dantego, ich poszukiwanie własnego miejsca i akceptacja rodzącej się relacji wciągnęła mnie od pierwszych stron. Niespieszne tempo akcji i uważność autora w rysowaniu postaci pozwala śledzić ich życie, życie ich rodzin i bliskich z rosnącym wraz z przewracanymi stronami zaangażowaniem. Czerpałam ogrom przyjemności z lektury, która uświadomiła mi, że rozterki nastoletnich serc, nadal poruszają moją dojrzałą, rzeczową i trochę niedzisiejszą duszę.

Bardzo mi się podobało jak bohaterowie powieści Benjamina Alire Sáenz'a "odkrywali sekrety wszechświata". Pozbawiona ckliwości, a pełna ciepła historia dwóch nastolatków, Arystotelesa i Dantego, ich poszukiwanie własnego miejsca i akceptacja rodzącej się relacji wciągnęła mnie od pierwszych stron. Niespieszne tempo akcji i uważność autora w rysowaniu postaci pozwala śledzić...

Piękna opowieść o tym, że nie zawsze widzimy to, co mamy tuż przed oczami.

Piękna opowieść o tym, że nie zawsze widzimy to, co mamy tuż przed oczami.