Chciałoby się napisać: kolejna książka w stylu "wyznania celebrytów". Chciałoby się, ale się nie da, bo pani Małgorzata celebrytką nie jest. To, że często jest na tzw. świeczniku, to raczej zasługa pozycji, jaką zajmuje jej mąż w rządzie.

O czym opowiada Małgorzata Tusk w swojej książce? Przeważnie o życiu u boku mężczyzny, którego od zawsze ciągnęło do polityki. W tych wspomnieniach Donald Tusk jawi się raczej jako łagodny baranek niż jako zwierzę polityczne, na dodatek drapieżne.
Żona aktualnego premiera opowiada trochę o swoim dzieciństwie na kieleckiej wsi, o studiach i pierwszych latach małżeństwa z Donkiem.
Na początku o polityce jest mało, nawet bardzo mało. Trochę dowiemy się o działaności Tuska w "Solidarności", ale są to raczej strzępki informacji. O działalności męża w latach 90-tych też niewiele się wypowiada, podobnie zresztą jak o obu kadencjach na stanowisku premiera. Krótko mówiąc: polityka schodzi tutaj na dalszy plan, co wcale nie jest wadą tej książki, a nawet wręcz przeciwnie.

Jest to raczej publikacja o samej Małgorzacie Tusk, o jej problemach, o jej zmaganiach z trudnościami, jakie postawił na jej drodze los. Czyta się to dość dobrze, bo i redakcyjnie książka jest całkiem niezła, choć nie obyło się bez kilku wpadek. Jedną z nich jest przekręcenie tytułu książki/filmu Potockiego "Rękopis znaleziony w Saragossie". Wiem, że bardzo często zdarza się każdemu przekręcać tytuły (sama czasem to robię), jednak redaktorki powinny "wyłapać" takie rzeczy.

Niewątpliwą zaletą jest umieszczenie w książce bardzo licznych zdjęć z życia całej rodziny - w różnych sytuacjach. Dzięki temu łatwiej nam wyobrazić sobie koeleje losu państwa Tusk i - przede wszystkim - uwierzyć w to, o czym czytamy. To jest, w mojej opinii, niewątpliwa zaleta tej publikacji.

Pod koniec pani Małgorzata opowiada trochę o swoich podróżach, równieżtych służbowych. Odsłania kilka tajemnic protokołu dyplomatycznego i zdradza kilka ciekawostek na temat kilku osób znanych ze światowej polityki.

Dodatkowo, w ostatniej części, pani Tusk zdradza również kilka swoich sprawdzonych przepisów - czyli dla każdego coś miłego;) Tak na marginesie - warto wypróbować.

Podsumowując: książka raczej przeciętna, choć nie jest zła. Czyta się całkiem dobrze i dość szybko. Raczej napisana w sposób ostrożny i zachowawczy, czyli bez zbędnych sensacji i raczej (poza małą szpileczką w Kaczyńskich) apolityczny. Dodatkowy plus za liczne zdjęcia.

Chciałoby się napisać: kolejna książka w stylu "wyznania celebrytów". Chciałoby się, ale się nie da, bo pani Małgorzata celebrytką nie jest. To, że często jest na tzw. świeczniku, to raczej zasługa pozycji, jaką zajmuje jej mąż w rządzie.

O czym opowiada Małgorzata Tusk w swojej książce? Przeważnie o życiu u boku mężczyzny, którego od zawsze ciągnęło do polityki. W tych...