Ciekawy pomysl w mikro wydaniu. Stephen Leeds, geniusz, moze nauczyc sie wszystkiego po przeczytaniu zaledwie kilku ksiazek. I aby pomiescic te wiedze w swoim umysle tworzy aspekty - wyimaginowane osoby obdarzone dokladnie takimi umiejetnosciami jakich glowny bohater potrzebuje.
Sanderson wrzuca czytelnika w srodek historii i ze wzgledu na forme nowelki, nie opisuje zbytnio swiata, czy nawet bohaterow jak chociazby w "Drodze krolow", a skupia calkowicie na akcji.
Przyjemna ksiazka, polaczenie sensacji z fantastyka.

Ciekawy pomysl w mikro wydaniu. Stephen Leeds, geniusz, moze nauczyc sie wszystkiego po przeczytaniu zaledwie kilku ksiazek. I aby pomiescic te wiedze w swoim umysle tworzy aspekty - wyimaginowane osoby obdarzone dokladnie takimi umiejetnosciami jakich glowny bohater potrzebuje.
Sanderson wrzuca czytelnika w srodek historii i ze wzgledu na forme nowelki, nie opisuje...

Książka ciekawa, niebanalny pomysł, raczej niespotykany i oryginalny. Taki trochę kryminał z zagadką do rozwiązania, która wcale nie jest oczywista

Książka ciekawa, niebanalny pomysł, raczej niespotykany i oryginalny. Taki trochę kryminał z zagadką do rozwiązania, która wcale nie jest oczywista

nie warto

nie warto

Ciekawa książka o śledztwach prowadzonych przez bohatera, którego wspomagają jego aspekty czyli wymyślone przez niego osobowości o przeróżnych umiejętnościach. Bardzo duży plus za pomysł, natomiast same wątki kryminalno-sensacyjne są dość banalne.

Ciekawa książka o śledztwach prowadzonych przez bohatera, którego wspomagają jego aspekty czyli wymyślone przez niego osobowości o przeróżnych umiejętnościach. Bardzo duży plus za pomysł, natomiast same wątki kryminalno-sensacyjne są dość banalne.

Było to moje drugie spotkanie z Brandonem Sandersonem. Małżonka wciąż próbuje namówić mnie na zanurzenie się w cyklu „Archiwum Burzowego Światła”, ale jak na razie przeraża mnie rozmach świata wykreowanego przez pisarza, który podobno ma zastąpić samego George’a R.R. Martina w dokończeniu „Gry o Tron”, gdy okoliczności losu pozbawią go już takiej możliwości.

Zatem padło na „Legion”. Bo trochę był pod ręką, bo – jak już wspomniałem – nie narzucał się objętością, bo zaciekawił mnie opis fabuły, której głównym bohaterem jest niejaki Stephen Leeds, wynajmowany do zleceń dla wielu niemożliwych do wykonania. Przewaga Leedsa polega na umiejętności szybkiego przyswajania wiedzy, zawodów i innych przydatnych talentów, w czym pomagają mu aspekty. To ludzie wyobrażeni przez jego umysł. Charakterni, mający swoje zdanie, posiadający własne pragnienia i fobie.

Prawda, że brzmi zachęcająco? Czyta się to nieźle, choć finalnie „Legion” pozostawia po sobie poczucie niedosytu. Niektóre wątki można by rozwinąć, wprowadzić – jak lubi mówić pewien komentator piłkarski – więcej elementów zaskoczenia, ale czy wówczas byłby to jeszcze opowiadania? W końcu to miała być lektura na dwa wieczory i taką też była. Kto wie, czy krótkie spotkanie z Sandersonem nie zamieni się w dłuższą znajomość…

Było to moje drugie spotkanie z Brandonem Sandersonem. Małżonka wciąż próbuje namówić mnie na zanurzenie się w cyklu „Archiwum Burzowego Światła”, ale jak na razie przeraża mnie rozmach świata wykreowanego przez pisarza, który podobno ma zastąpić samego George’a R.R. Martina w dokończeniu „Gry o Tron”, gdy okoliczności losu pozbawią go już takiej możliwości.

Zatem padło...

Ciekawy koncept, nietuzinkowy bohater/bohaterowie.
Stephen Leeds stworzył sobie bank pamięci w postaci halucynacji, jest ich czterdzieści siedem i nie oszalał tylko dlatego, że to one są szalone.

Ciekawy koncept, nietuzinkowy bohater/bohaterowie.
Stephen Leeds stworzył sobie bank pamięci w postaci halucynacji, jest ich czterdzieści siedem i nie oszalał tylko dlatego, że to one są szalone.

Stephen Leeds teoretycznie jest zdrowy umysłowo. Jednak ma on liczne halucynacje czy też aspekty, jak nazywa swoje twory rozszczepienia jaźni. Kobiety, mężczyźni, osoby starsze i zupełnie młode. Pojawiają się zazwyczaj, gdy Leeds potrzebuje skorzystać z jakiejś umiejętności. Mężczyzna jest niesamowicie uzdolniony i wykształcony. Niestety, miewa problem z pomieszczeniem posiadanej wiedzy z wykorzystaniem własnego "ja". Dlatego tworzy liczne aspekty, obdarzając je częścią swojej wiedzy i talentów. W momencie gdy potrzebuje zaczerpnąć informacji z danej dziedziny, pojawia się odpowiedni aspekt. Niektóre aspekty towarzyszą mężczyźnie stale, inne rzadko się pojawiają.

Dzięki swojej przypadłości Leeds jest wynajmowany do rozwiązywania czasami dziwnych i raczej trudnych spraw. Aspekty pomagają mu podsuwając wskazówki czy odpowiednie fragmenty wiedzy. Jednak owe halucynacje wydają się żyć jakby swoim życiem, trwać niezależnie od tego, co narzuca im twórca. W dodatku każda charakteryzuje się inną osobowością i temperamentem. Ma swoje przyzwyczajenia, upodobania, zachciewajki. Bywa, że nie pojawiają się, gdy są potrzebne, albo znienacka tworzą się nowe postacie. Pan Legion nie jest w stanie zapanować nad swoimi aspektami. Jest ich ponad czterdzieści, dobrze więc, że w książce mamy do czynienia tylko z nielicznymi. Śledzenie fabuły i równoczesne orientowanie się w tak licznych bohaterach, mogłoby być kłopotliwe. Lecz dzięki tak złożonej osobowości Leeds jest kimś unikalnym i szalenie interesującym. A gdy rozwiązywane sprawy mogą naprowadzić do wyjaśnienia problemu pojawiania się aspektów, Stephen chętnie się angażuje.

"Legion" to tak naprawdę dwie nowelki w jednym wydaniu. Krótkie historie kryminalno-fantastyczne. Autor chciał wyjść z gatunku, w którym zazwyczaj umieszcza swoje światy i bohaterów. I ta zmiana wyszła mu znakomicie. Przede mną jeszcze ostatnia, trzecia część o panu Leeds, ale już żałuję, że to będzie koniec historii nietuzinkowego detektywa.

Stephen Leeds teoretycznie jest zdrowy umysłowo. Jednak ma on liczne halucynacje czy też aspekty, jak nazywa swoje twory rozszczepienia jaźni. Kobiety, mężczyźni, osoby starsze i zupełnie młode. Pojawiają się zazwyczaj, gdy Leeds potrzebuje skorzystać z jakiejś umiejętności. Mężczyzna jest niesamowicie uzdolniony i wykształcony. Niestety, miewa problem z pomieszczeniem...

Jaka szkoda, że to jest takie krótkie! Bardzo ciekawy, nietuzinkowy pomysł z głównym bohaterem i jego aspektami. Wykonanie również mi się podobało. Może nie ma tu szczególnie zapierających dech w piersiach zwrotów akcji czy epickich momentów, ale klimat tej książki, bohaterowie, relacja między nimi, satysfakcjonują mnie bardzo. Poza tym lubię takie kryminalne motywy, nawet jeżeli są umieszczone w fantastyce.

Jaka szkoda, że to jest takie krótkie! Bardzo ciekawy, nietuzinkowy pomysł z głównym bohaterem i jego aspektami. Wykonanie również mi się podobało. Może nie ma tu szczególnie zapierających dech w piersiach zwrotów akcji czy epickich momentów, ale klimat tej książki, bohaterowie, relacja między nimi, satysfakcjonują mnie bardzo. Poza tym lubię takie kryminalne motywy, nawet...

Niczego sobie zagadki detektywistyczne, osadzone w świecie otwartym na ciekawe gatunkowe kierunki. Motyw z Aspektami ciekawy, ale nie zawsze dobrze wykorzystany.

Niczego sobie zagadki detektywistyczne, osadzone w świecie otwartym na ciekawe gatunkowe kierunki. Motyw z Aspektami ciekawy, ale nie zawsze dobrze wykorzystany.

Jest to standardowy Sanderson, czyli ciekawy świat, ale prości bohaterowie. I niestety w tym koncepcie to bardzo zły balans, ponieważ przeciętna intryga jest prowadzona przez "wieloosobowościowego" bohatera.
Wciąż jest to lektura na dobrym poziomie, ale nie sposób nie żałować zmarnowanego potencjału schizofrenicznego pseudo Sherlocka Holmesa, którego aspekty są mało interesujące.

Jest to standardowy Sanderson, czyli ciekawy świat, ale prości bohaterowie. I niestety w tym koncepcie to bardzo zły balans, ponieważ przeciętna intryga jest prowadzona przez "wieloosobowościowego" bohatera.
Wciąż jest to lektura na dobrym poziomie, ale nie sposób nie żałować zmarnowanego potencjału schizofrenicznego pseudo Sherlocka Holmesa, którego aspekty są mało...