"Jesteśmy tym, kogo udajemy, i dlatego musimy bardzo uważać, kogo udajemy"*



Emmę Paxton - główną bohaterkę najnowszej serii bestsellerowej pisarki Sary Shepard - życie nigdy nie rozpieszczało. Do piątego roku życia Emmę wychowywała matka, Becky: niestabilnie emocjonalnie i niemożliwie roztrzepana kobieta, która ledwo potrafiła zadbać o siebie samą, nie mówiąc już o własnej córce. Pewnego razu gdy Emma nocowała u swojej koleżanki z przedszkola, Becky zostawia wiadomość, że wybiera się na małą wycieczkę. "Mała wycieczka" Becky trwa już nieprzerwanie trzynaście lat - końca jej nie widać. Tak więc Emma tuła się od lat po domach dziecka i od jednej rodziny zastępczej do drugiej, użerając się nie tylko ze swoimi opiekunami, ale też z okropnym przybranym rodzeństwem.
Dziewczyna niecierpliwie odlicza dni do swoich osiemnastych urodzin - wówczas będzie mogła na zawsze pożegnać się z domami dziecka i rodzicami zastępczymi.
Niespodziewanie na kilka tygodni przed urodzinami świat Emmy wywraca się o sto osiemdziesiąt stopni.

Odkrywa przez przypadek coś, dzięki czemu może poczuć się jak prawdziwy Kopciuszek a jednocześnie bohaterka wyjątkowo kiepskiego serialu na miarę "Mody na Sukces": otóż Emma odkrywa, że ma siostrę bliźniaczkę.
Złą siostrę bliźniaczkę, jak się później okazuje.


"Nie sądzę, żeby ktokolwiek z nas był normalny, wiesz? Wszyscy mamy jakieś mroczne sekrety"**


To nie jest moje pierwsze spotkanie z twórczością Sary Shephard, ponieważ kilka lat temu skusiłam się na I tom bestsellerowej serii "Pretty Little Liars". Poprzestałam na tym I tomie. I tak samo będzie z serią The Lying Game, choć moim zdaniem ta seria jest lepsza od PLL. Sara Shephard ma naprawdę świetny warsztat: trzeba przyznać, że ciągłe tajemnice i mroczne sekrety przyprawiają Czytelnika o dreszczyk. To jest ogromny plus w książkach Shepard. Niestety - jak dla mnie jedyny.
W głowie mi się kręciło od tych wszystkich chusteczek od Hermesa, okularów od Gucciego, szmizjerek z BCBG, butów Marc by Marc Jacobs i tak dalej, i tak dalej... Rozumiem, że to wszystko ma podkreślić w jakim luksusowym świecie żyła Sutton, siostra bliźniaczka Emmy, ale tego jak dla mnie było zdecydowanie za dużo. Znowu też nie polubiłam bohaterek wykreowanych przez Sheperd - choć przysięgam, starałam się zachować obiektywizm. Wyjątkowo irytowała mnie świta Sutton: szczebioczące, rozpieszczone, wredne i płytkie, z dennym poczuciem humoru, rozmiłowane w tytułowej, tajemniczej Grze w Kłamstwa która nie jest niczym przyjemnym ani tym bardziej zabawnym - a przynajmniej dla osób trzecich.
Emma była nawet w porządku - może tylko krótkowzroczna i niezbyt bystra...

Podsumowując: na plus są tu tajemnice i ogólnie intrygujący, z lekka mroczny klimat. Na minus: wcześniej wspomniane szmizjerki z BCBG, wszechobecne drogie metki, płytkość i irytujący bohaterowie (np. Tweeterowe Bliźniaczki).
Zresztą gdzieś około 20 rozdziału książka zaczęła mnie męczyć i straciłam zainteresowanie tą całą historią. To samo miałam przy Pretty Little Liars - w pewnym momencie zaczęłam omijać całe rozdziały, bo nie miałam siły ani cierpliwości żeby się zmuszać do normalnego czytania. Z tym że przy PLL skapitulowałam znacznie szybciej.
Gdy skończyłam "Grę w Kłamstwa" niemal odetchnęłam z ulgą i od razu ściągnęłam sobie szósty, ostatni tom serii w języku oryginalnym (wątpliwe szanse żeby ukazał się w Polsce). Przeczytałam ostatnie rozdziały żeby dowiedzieć się kim jest morderca Sutton i żeby móc zasnąć spokojnie. Cóż, akurat podejrzewałam tą osobę od samego początku więc większego zaskoczenia nie było.

Na dobrą sprawę to tylko literatura młodzieżowa, więc nie powinnam w końcu oczekiwać od tej książki zbyt wiele. Zachwyty jak dla mnie są zdecydowanie przesadzone, aczkolwiek nie odradzam - dobra na relaks i odmóżdżenie. Tylko że w moim przypadku: jedynie do jednorazowego użytku.

___________________
*Kurt Vonnegut, "Matka Nocy", tłum. L. Jęczmyk
**Sara Shepard, "Gra w kłamstwa"

"Jesteśmy tym, kogo udajemy, i dlatego musimy bardzo uważać, kogo udajemy"*



Emmę Paxton - główną bohaterkę najnowszej serii bestsellerowej pisarki Sary Shepard - życie nigdy nie rozpieszczało. Do piątego roku życia Emmę wychowywała matka, Becky: niestabilnie emocjonalnie i niemożliwie roztrzepana kobieta, która ledwo potrafiła zadbać o siebie samą, nie mówiąc już o...