„Na złość babci odmrożę sobie uszy”. Ależ głębokie przesłanie...

No cóż, przeczytałem. Książka niemiłosiernie mnie umęczyła.
Kiedy w opisie dowiedziałem się, że to bestseller "New York Timesa" przetłumaczony na 31 języków pomyślałem sobie, że ludzkości w zbiorowości swej coraz więcej klepek wypada z dekla.
Jakich możemy się spodziewać owoców z promowania takich książek?
Otóż mnóstwo masochistek zapragnie popełnić samobójstwo uprzednio rozsyłając opowieść o swym nieszczęściu wszystkim możliwym bliskim i znajomym czując się istotą na wskroś bohaterską, jako że wiadomo iż najlepiej jest uczynić na złość babci odmrażając sobie uszy.
W każdej populacji jest od 4 do 10% (różnie podają) psychopatów, zatem w każdej klasie, na każdym roku uczelnianym, w każdym środowisku działa ich co najmniej jeden, a prawie na pewno - kilku. Oni to, z racji swojego całkowitego braku empatii przejmą się samobójstwem małolatki mniej, niż tym że papierosy się skończyły i trzeba iść do sklepu po nowe. Po prostu „bardzo im z tego powodu wszystko jedno”.
Książkę należałoby zatem ocenić w dwóch aspektach:
1. Jako lekturę interesującą samą w sobie.
I tutaj, jak powiedziałem - zostałem nią umęczony do granic wymiotów.
2. Jako promocję wartości: jaki ma ona sposób na pozytywne oddziaływanie w świecie, słowem jakie niesie IMPONDERABILIA.
No i tutaj widzimy promocję samobójstwa jako metody zmiany świata (nieskuteczną), krytykę środowiska małolatów (bez jakichkolwiek pozytywnych propozycji), reklamę masochistycznego onanizowania się nieszczęściem.
Problem przemocy psychicznej i fizycznej wśród małoletnich bezspornie istnieje, ale jeśli z nim walczyć, to nie tak... nie tak...
Dodajmy na koniec jeszcze jedno. W tej książce rodzice tych wszelkiej maści małolatów nie są bardziej obecni, niż duchy na cmentarzu, nie dowiadujemy się kompletnie nic o oddziaływaniu rodziny, a bohaterowie żyją jakby zawieszeni w socjalistycznej komunie, w oderwaniu od miłości najbliższych. Może warto byłoby zwrócić uwagę na rolę rodziny w wychowaniu? Ale nie, książka tego nie robi, a właśnie dlatego wspaniale wpasowuje się w „nowoczesne yelytarne myślenie współczesnych poprawnopolitycznych yelyt”, którym się wydaje, iż można zmienić rzeczywistość przy pomocy magii i zaklęć, a jak będzie się dostatecznie szybko machać kijem, to Wisła popłynie od morza ku Karpatom.
Brak mi słów...

„Na złość babci odmrożę sobie uszy”. Ależ głębokie przesłanie...

No cóż, przeczytałem. Książka niemiłosiernie mnie umęczyła.
Kiedy w opisie dowiedziałem się, że to bestseller "New York Timesa" przetłumaczony na 31 języków pomyślałem sobie, że ludzkości w zbiorowości swej coraz więcej klepek wypada z dekla.
Jakich możemy się spodziewać owoców z promowania takich...