Wypełniacze, dobre rzemiosło do zapomnienia.

Wypełniacze, dobre rzemiosło do zapomnienia.

"Mam nadzieję, że przynajmniej Ty potraisz być szczęśliwy. Podobno decydują o tym dwa, może trzy momenty w życiu, te, które dają światło. Reszta jest bez znaczenia"...

To zgrabny zbiór opowiadań polskich autorów, i choć owszem zeszłoroczny, to zdecydowanie nieprzeterminowany:) Zbliżają się wakcje, zatem zapewne nie zabraknie okazji do plażowania, a co na wydmach, piaskach złotych jest niezbędne? Przyjemna, lekka lektura, pozwalająca zrelaksować się i w pełni cieszyć każdym dniem lata!

Niemal pół wieku po premierze filmu Tadeusza Konwickiego "Ostatni dzień lata" (1958) redakcja "Newsweek Polska" zwróciła się do dziewięciorga pisarzy z propozycją napisania tekstu według pomysłu zaczerpniętego ze scenariusza filmu - dwoje ludzi, plaża, realia współczesne. Autorami opowiadań zebranych w tym tomie są kolejno wwdług spisu treści: Wojciech Kuczok, Włodzimierz Kowalewski, Rafał A. Ziemkiewicz, Maria Nurowska, Paweł Huelle, Izabela Sowa, Stefan Chwin, Krystyna Kofta, Sławomir Shuty. I trzeba przyznać, że eksperyment się powiódł. POLECAM!

Niewątpliwie ogromnym plusem tego typu przedsięwzięć artystycznych jest zróżnicowanie tekstów. Choć przecież wątek głowny w poszczególnych opowiadaniach jest podobny, to jednak każdy z autorów przedstawił go inaczej, z innym tłem, z innego punktu widzenia. Co więcej, jest to doskonały sposób na zapoznanie się z pisarstwem autorów dotychczas jeszcze nie czytanych.

Najbardziej zainteresowało mnie opowiadanie Krystyny Kofty "Królowa Fryzjerek", Włodzimierza Kowalewskiego "Brzydki człowiek" i Pawła Huelle "Pierwsze lato". Naprawdę dobre stylistycznie, językowo prawie doskonałe okazało się opowiadanie Wojciecha Kuczoka "Klapki (z zielonymi motylkami)". Nie przez przypadek to właśnie to opowiadanie rozpoczyna cały zbiór. Tekst Marii Nurowskiej był bardzo ciekawy pod względem fabuły, ale dość typowy dla romansowej stylistyki autorki. Opowiadanie Stefana Chwina okazało się ckilwe, dość banalne, choć dobrze się zapowiadało na pierwszych stronach. Roczarowały mnie natomist opowiadania Izabeli Sowy oraz Rałafa Ziemkiewicza. Zupełnie bezpłuciowe, zapomniane w sekundę! A tekst Sławomira Shuty pozostał nierozgryzinym orzechem: nie wiem, czy to kicz słowny, czy perełka literacka?!

Efekt tej lektury jest taki, że teraz przesiaduję w księgarniach internetowych wyszukując pozostałych książek tych autorów, których opowiadania zrobiły na mnie największe wrażenie. Wkrótce zatem nowe recenzje:)

http://subiektywnieoliteraturze.blogspot.com/

"Mam nadzieję, że przynajmniej Ty potraisz być szczęśliwy. Podobno decydują o tym dwa, może trzy momenty w życiu, te, które dają światło. Reszta jest bez znaczenia"...

To zgrabny zbiór opowiadań polskich autorów, i choć owszem zeszłoroczny, to zdecydowanie nieprzeterminowany:) Zbliżają się wakcje, zatem zapewne nie zabraknie okazji do plażowania, a co na wydmach, piaskach...

:)

:)

Niesamowite, ile treści można zawrzeć na 20 stronach! Tym razem sięgnęłam jedynie po opowiadanie Nurowskiej "Długi letni dzień". Rzecz dzieje się na nadbałtyckiej plaży latem 1982, w czasie trwania stanu wojennego. Poznajemy młode kochające się małżeństwo, które – w nadziei na lepsze życie – pragnie po zmroku przeprawić się pontonem do Szwecji. Wkrótce jednak okaże się, że nie są oni w swej decyzji tak do końca jednomyślni. Będzie to miało wpływ na ich dalszy związek. Jak więc zakończy się dla nich ten długi letni dzień? Czy będą jeszcze umieli odnaleźć do siebie drogę? Czy może, pomimo łączącej ich miłości, czeka ich rozstanie? Warto się przekonać.
Nurowska świetnie oddaje tu rzeczywistość PRL-u i stanu wojennego, a także marzenia ludzi o wyrwaniu się z wszechobecnej "szarości" do innego, lepszego świata. Wobec jej bohaterów nie sposób być obojętnym. Polecam!

Moja ocena (jednego opowiadania): 6/6 lub 9/10

PS. Muszę pamiętać, żeby obejrzeć film Konwickiego "Ostatni dzień lata".

Niesamowite, ile treści można zawrzeć na 20 stronach! Tym razem sięgnęłam jedynie po opowiadanie Nurowskiej "Długi letni dzień". Rzecz dzieje się na nadbałtyckiej plaży latem 1982, w czasie trwania stanu wojennego. Poznajemy młode kochające się małżeństwo, które – w nadziei na lepsze życie – pragnie po zmroku przeprawić się pontonem do Szwecji. Wkrótce jednak okaże się, że...

Każde opowiadanie należałoby rozpatrzyć osobno bo każdy z pisarzy ma swój niepowtarzalny styl. Książka jako całość zlewa się w swoistą, jak dla mnie mało barwną i zaskakującą, mozaikę historii miłosnych.Nie zachwyciła mnie, pozycja lekka i przyjemna na letnie leżakowanie na łące.

Każde opowiadanie należałoby rozpatrzyć osobno bo każdy z pisarzy ma swój niepowtarzalny styl. Książka jako całość zlewa się w swoistą, jak dla mnie mało barwną i zaskakującą, mozaikę historii miłosnych.Nie zachwyciła mnie, pozycja lekka i przyjemna na letnie leżakowanie na łące.

Właściwie trzeba by ocenić każde opowiadanie osobno. Moje faworyty to "Brzydki człowiek", "Długi letni dzień", "Pierwsze lato" i "Królowa fryzjerek". Dodam, że książka pojechała ze mną na Woodstock i jako festiwalowa lektura sprawdziła się. ;)

Właściwie trzeba by ocenić każde opowiadanie osobno. Moje faworyty to "Brzydki człowiek", "Długi letni dzień", "Pierwsze lato" i "Królowa fryzjerek". Dodam, że książka pojechała ze mną na Woodstock i jako festiwalowa lektura sprawdziła się. ;)