Książka bardzo dobra, sprawnie skonstruowana, osadzona w troszkę nietypowej scenerii (w Polsce tuż po II Wojnie), niby przeznaczona dla młodzieży, ale nie jestem przekonana, jak młodzieżowe umysły znoszą takie niepokojące, ponure klimaty. Wszystko jest naprawdę bardzo dobrze (tajemnica, niepewność, różne poszlaki itp.), aż człowiek zastanawia się, czemu to "Osobliwy dom pani Peregrine" jest znany na całym świecie, a nie "Tajemnica Diabelskiego Kręgu", aż do momentu, w którym zagadka się wyjaśnia. Przynajmniej dla mnie okazało się to rozczarowujące. Dochodząc do końca byłam przekonana, że prędko rzucę się na drugi tom, ale kiedy przeczytałam, o co właściwie chodzi i jak sobie bohaterowie z Diabelskim Kręgiem poradzili, apetyt na kontynuację mi przeszedł. Podsumowując - czytałam naprawdę z zainteresowaniem, wciągnęło mnie o wiele bardziej, niż sądziłam (mimo kilku niewielkich dziurek logicznych). Mogę z całego serca tę książkę polecić - bo to, że mnie się rozwiązanie nie podoba nie oznacza, że innym też nie przypadnie do gustu. Jest pomysł, jest klimat, są ciekawi bohaterowie, wszystko na swoim miejscu. Z pewnością warto spróbować sięgnąć przynajmniej po ten pierwszy tom.

Książka bardzo dobra, sprawnie skonstruowana, osadzona w troszkę nietypowej scenerii (w Polsce tuż po II Wojnie), niby przeznaczona dla młodzieży, ale nie jestem przekonana, jak młodzieżowe umysły znoszą takie niepokojące, ponure klimaty. Wszystko jest naprawdę bardzo dobrze (tajemnica, niepewność, różne poszlaki itp.), aż człowiek zastanawia się, czemu to "Osobliwy...