Lekka, ot książeczka, kilka wartościowych myśli, niektóre rozdziały nic nie wniosły

Lekka, ot książeczka, kilka wartościowych myśli, niektóre rozdziały nic nie wniosły

Spodziewałam się troszkę więcej po tej książce. Niemniej jednak cenna pozycja,są to przemyślenia w wersji light, dostępne dla każdego. Najbardziej przypadł mi do gustu rozdzialik o snach i chętnie dowiedziałabym się czegoś więcej.

Spodziewałam się troszkę więcej po tej książce. Niemniej jednak cenna pozycja,są to przemyślenia w wersji light, dostępne dla każdego. Najbardziej przypadł mi do gustu rozdzialik o snach i chętnie dowiedziałabym się czegoś więcej.

Bardzo lekka, miła jako przerywnik.

Bardzo lekka, miła jako przerywnik.

Uwielbiam Panią Kasie i jej książki , poradniki więc i ten polecam bardzo

Uwielbiam Panią Kasie i jej książki , poradniki więc i ten polecam bardzo

Pierwsza książeczka p. Miller z jaką miałam styczność była dla mnie fajną niespodzianką, jednak kolejne, po obejrzeniu paru wywiadów, okazują się być powtarzaniem w kółko kilku "życiowych prawd". Trochę bardziej przyziemna Beata Pawlikowska z chyba lepszą bazą teoretyczną. To nic złego, wręcz odwrotnie, ale chyba na ten moment mi wystarczy :)

Pierwsza książeczka p. Miller z jaką miałam styczność była dla mnie fajną niespodzianką, jednak kolejne, po obejrzeniu paru wywiadów, okazują się być powtarzaniem w kółko kilku "życiowych prawd". Trochę bardziej przyziemna Beata Pawlikowska z chyba lepszą bazą teoretyczną. To nic złego, wręcz odwrotnie, ale chyba na ten moment mi wystarczy :)

Ciekawy zbiór felietonów. Niektóre zmusiły mnie do refleksji nad własnym życiem, a przy innych uśmiechałam się do siebie.

Ciekawy zbiór felietonów. Niektóre zmusiły mnie do refleksji nad własnym życiem, a przy innych uśmiechałam się do siebie.

Można ją czytać jak myśl na każdy dzień lub ciurkiem, wszystko jedno, w obu przypadkach odczujesz przyjemność. Autorka niezłomnie broni jak niepodległości poglądu o kochaniu samego siebie, samoświadomości, nie przymuszaniu do niczego siebie ani innych. Po lekturze czuje się jakby ktoś ujął mi ciężaru z barków. Prawie każdy rozdział wnosi coś wartościowego.

Można ją czytać jak myśl na każdy dzień lub ciurkiem, wszystko jedno, w obu przypadkach odczujesz przyjemność. Autorka niezłomnie broni jak niepodległości poglądu o kochaniu samego siebie, samoświadomości, nie przymuszaniu do niczego siebie ani innych. Po lekturze czuje się jakby ktoś ujął mi ciężaru z barków. Prawie każdy rozdział wnosi coś wartościowego.

Katarzyna Miller pisze dosyć specyficznie i trzeba ją lubić, nie patyczkuje się z czytelnikiem, często spod jej pióra padają ostre słowa, dosadnie nas krytykujące i oceniające. Blaski życia to taka sobie lekturka na jeden wieczór, najlepiej letni, bo wtedy doskonale czyta się literaturę lekką. To nie jest powieść, to zbiór porad, "mądrych słów", ale coś w nim jest. Ja wiem, że większość czytelników uważa tego typu pozycje za niewarte uwagi, nieambitne i wstyd w ogóle mieć je w dłoni. Rozumiem, nawet się trochę zgadzam, ale jeśli ktoś ciągle pracuje ze słowem pisanym, do tego ciężkim, specjalistycznym, przychodzi taki moment, że chce sobie w łapkę wziąć coś kolorowego i sympatycznego. Katarzyna Miller jest na takie momenty idealna, potrafi poprawić nastrój, pozwala nabrać dystansu i szerszej perspektywy.

Katarzyna Miller pisze dosyć specyficznie i trzeba ją lubić, nie patyczkuje się z czytelnikiem, często spod jej pióra padają ostre słowa, dosadnie nas krytykujące i oceniające. Blaski życia to taka sobie lekturka na jeden wieczór, najlepiej letni, bo wtedy doskonale czyta się literaturę lekką. To nie jest powieść, to zbiór porad, "mądrych słów", ale coś w nim jest. Ja wiem,...

Ciepły grzejnik, smaczna kawa, lekko gryzący sweter i książka, mleko za oknem a ja w fotelu z lekko uniesionymi nogami. Rozważania o blaskach życia. O tym czy łatwo być szefem, chyba nie wtedy gdy trzeba kogoś zwolnić. Małe rzeczy dają duże przeżycia, emocje. Każdy ma swój kubek, w którym najchętniej pije, no cóż ja piję herbatę w kubku a kawę w filiżance, więc ten zestaw zabieram ze sobą na każdy wyjazd, bo nie jest mi obojętne z czego będę piła, nic nie powinno byc obojętne, wybierajmy, decydujmy. Schematy dnia tworzą w naszych sercach oraz głowach koleiny wzdłuż których idziemy jak lunatycy. Stereotypy to takie wygodne buty, ale ja już mam odciski na piętach więc chcę iść na boso przez życie, lżejsza, wolniejsza po Sopockiej plaży, bez butów ale i bez schematów. Pomarańczowy kolor kartek dzielących rozdziały przypomniał mi o książce "Chustka" i wtedy trafiłam na rozdział "O ważności chorowania". Tak, choroba to takie lejce na plecy, które zatrzymują nas, przystawiają lupę do oczu i wskazują co ważne a co zupełnie nieistotne. Ileż to już razy patrzyłam przez lupę na swoje życie, oby tym razem ostatni raz, przecież wiecznie nie można popełniać tych samych błędów. W co inwestuje najwięcej, bez przekonania że koszty się zwrócą? Zadałeś sobie kiedyś takie pytanie? Katarzyna Miller napisała, że we flircie mało wydajemy a dużo dostajemy. Gdy kogoś poznaję zawsze pytam "Co teraz czytasz", Kaśka też :-) Niestety rozdział o czytaniu zakończył się źle, smutno, dołująco, ale prawdziwie. Rozdział "Tutaj i tam" urzekł mnie przedstawieniem dwóch różnych światów i ludzi, którzy go tworzą - tamci i ci, ci i tamci. A do jakiego miejsca ja przynależę? urodziłam się tu, ale zmierzam tam.

Ciepły grzejnik, smaczna kawa, lekko gryzący sweter i książka, mleko za oknem a ja w fotelu z lekko uniesionymi nogami. Rozważania o blaskach życia. O tym czy łatwo być szefem, chyba nie wtedy gdy trzeba kogoś zwolnić. Małe rzeczy dają duże przeżycia, emocje. Każdy ma swój kubek, w którym najchętniej pije, no cóż ja piję herbatę w kubku a kawę w filiżance, więc ten zestaw...

Bardzo pozytywne krótkie "przypowieści" pokazujące drogę do prostej radości :)

Bardzo pozytywne krótkie "przypowieści" pokazujące drogę do prostej radości :)