Barcelona, XX wiek.
David Martin marzy o napisaniu książki. Mężczyzna boryka się z trudnościami jakie mogą przysporzyć wydawnictwa, opinia publiczna i krytyka tak bezlitosna, że jest w stanie go załamać.
Martin nie ma pojęcia, że ktoś depcze mu po piętach, a sam stanie się rolą główną w grze o wielkiej manipulacji, która pociągnie za sobą trupy.

Carlos Ruiz Zafon ma bogatą wyobraźnię, nie sposób mu odmówić, że malowniczo opisuje tło wydarzeń, bohaterów i ich odczucia. Niestety jak dla mnie cała akcja za leniwie się rozwijała. Mimo wszystko historia przedstawiona w książce jest intrygująca, mroczna, wciągająca.

Mistyfikacja, o jakiej nie byłbyś w stanie pomyśleć.
Misterność tak upiorna, że wypuści niejednego demona z szafy.
Przyjaźń silniejsza niż duma.

Pisarz daje nam poznać myśli bohatera, gdyż to z punktu widzenia Davida Martina dowiadujemy się o wszystkim. Możemy mu współczuć, gardzić nim, a czasami nienawidzić. Jak czuje się człowiek, który stracił wszystko? Czym jest zdrada zadana przez osoby najbliższe sercu? Jak człowiek zapamiętale walczy o życie, kiedy grozi jej rychła utrata?

GRA ANIOŁA to mądra powieść, bogata w przygody, które mogą pozostawić gęsią skórkę. Dramaturgia chociaż bardzo złożona, to nie da nam zasnąć, nie doczekawszy się końca.

Barcelona, XX wiek.
David Martin marzy o napisaniu książki. Mężczyzna boryka się z trudnościami jakie mogą przysporzyć wydawnictwa, opinia publiczna i krytyka tak bezlitosna, że jest w stanie go załamać.
Martin nie ma pojęcia, że ktoś depcze mu po piętach, a sam stanie się rolą główną w grze o wielkiej manipulacji, która pociągnie za sobą trupy.

Carlos Ruiz Zafon ma bogatą...