„Lalki” to kryminał w stylu retro luźno nawiązujący do Lalki Bolesława Prusa. Aleksander Głowacki to pseudonim literacki Bolesława Prusa, natomiast pod pseudonimem Alicji Pruś kryją się dwie kobiety: Dorota Żytkiewicz (z domu Pruś) oraz Alicja Badowska. Przyjemniej się czyta od oryginałów z epoki, bo kryminał ten jest nierozwlekły, niestroniący od erotyki i w ogóle tematów, które dla klasyków gatunku były swego rodzaju tabu.

Fabuła powieści historycznej – kryminału przenosi nas do Warszawy XIX wieku, wraz z bohaterami przemierzamy salony, mieszczańskie mieszkania oraz ekskluzywne burdele.
Historia rozpoczyna się od samobójstwa baronowej Krzeszowskiej. Pomimo, iż małżeństwo baronostwa nie było idealne to mąż nie dowierza, iż było to samobójstwo (małżonka późno w nocy, zaledwie w koszuli wyszła ze swojego mieszkania i wypadła przez barierkę?) proponuje śledztwo pani Meliton, kobiecie mocno doświadczonej przez życie, zajmującej swataniem par, jak się okazuje nie tylko. Pani detektyw wierzy w magię symbolów i znaków ( potrafi układać Tarota) interesuje się mistycyzmem.
Pani Meliton postanawia wykorzystać do śledztwa studentów medycyny Patkiewicza, Maleskiego i Draczyńskiego - mieszkańców kamienicy barona. Niestety postacie studentów są utrwaleniem stereotypów o tym środowisku: piją , bawią się bez opamiętania, a przed egzaminami zakuwają dniami i nocami. W epizodach kryminału pojawiają się też byli subiekci ze sklepu Wokulskiego oraz hrabianka Ada Solska (z Emancypantek). W spokoju pozostawione są postaci Wokulskiego i Łęckiej.
Szczypta kryminału w stylu retro, szczypta romansu – przepis na przyjemną lekturę latem. Zdecydowanie polecam.

„Lalki” to kryminał w stylu retro luźno nawiązujący do Lalki Bolesława Prusa. Aleksander Głowacki to pseudonim literacki Bolesława Prusa, natomiast pod pseudonimem Alicji Pruś kryją się dwie kobiety: Dorota Żytkiewicz (z domu Pruś) oraz Alicja Badowska. Przyjemniej się czyta od oryginałów z epoki, bo kryminał ten jest nierozwlekły, niestroniący od erotyki i w ogóle tematów,...