Sensem chrześcijaństwa jest wiara w zmartwychwstanie i w życie po śmierci. Jednak to, jak ono będzie wyglądać pozostaje tylko i wyłącznie w sferze naszej wyobraźni. Listopad sprzyja rozmyślaniom o nieuchronności. Częstsze niż zazwyczaj spacery pomiędzy grobami sprawiają, że nasze myśli krążą wokół tego, o czym zazwyczaj wolimy nie pamiętać. Memento Mori, moi drodzy. Tylko śmierć jest w życiu pewna.

Gdy bramy cmentarza zamykają się za ostatnim odwiedzającym, to miejsce wcale nie pustoszeje. Wręcz przeciwnie. Życie pozagrobowe potrafi być równie burzliwe i pełne emocji, jak to wypełniające naszą doczesność. Nawet nie wiecie, jak bardzo spokój dusz może zakłócić kogut piejący za cmentarną bramą, bądź jak wielkie emocje budzi wiadomość o rychłym przeniesieniu cmentarza w inne miejsce. Aż strach pomyśleć do czego doprowadzić może romans proboszcza z żoną burmistrza. Jedno jest pewne: cmentarz z całą pewnością nie śpi.

Śmierć nie należy do łatwych tematów. Od wieków wzbudza przerażenie i sama myśl o niej wywołuje dreszcz grozy. Okładka książki Pani Magdaleny Kawki z pewnością nie nastraja optymizmem. Otoczona bluszczem nagrobna płyta nasuwa raczej mroczne skojarzenia. Jeśli jednak nastawicie się na równie mroczną tematykę, to możecie się mocno rozczarować. Bowiem „W zakątku cmentarza czyli koniec wieczności” to czarny humor w czystej postaci. O bohaterach przedstawionych przez Autorkę można powiedzieć wiele, ale z całą pewnością nie to, że są martwi. Śmierć nie pozbawiła ich uczuć. Nadal kochają, nienawidzą i tęsknią. Czasem zachowują się nieracjonalnie, a problemy, które tak bardzo ich pochłaniają niewiele mają wspólnego z wiecznością. Choć wieczność o nich nie zapomina. Widmo powtórnego odejścia w nieznane burzy spokój mieszkańców cmentarza. Czy wieczność także ma swój kres? Czy da się ją oszukać?

„W zakątku cmentarza czyli koniec wieczności” to nie tylko dobrze napisana, zabarwiona humorem powieść. Fabuła ma bowiem drugie dno, głębię o jaką jej początkowo nie podejrzewałam. Wraz z cichą łzą płynącą po policzku pojawia się refleksja i zaduma nad tym co było, co jest i nad tym co będzie. Czy życie po śmierci wygląda tak, jak je przedstawiła Pani Kawka? Tego nikt z nas nie wie. Jeśli jednak jest w tym choć cząstka prawdy, to ciągle jeszcze możemy wiele zrobić dla tych, których już wśród nas nie ma. Ciągle też możemy wiele zrobić dla nas samych. Kiedy następnym razem odwiedzisz cmentarz, nie zapomnij o zniczu, kwiatach i cichej modlitwie. A kiedy nikt nie będzie patrzył zostaw niepostrzeżenie szminkę lub puder.

Recenzja pochodzi z mojego bloga http://sladami-ksiazki.blogspot.com/

Sensem chrześcijaństwa jest wiara w zmartwychwstanie i w życie po śmierci. Jednak to, jak ono będzie wyglądać pozostaje tylko i wyłącznie w sferze naszej wyobraźni. Listopad sprzyja rozmyślaniom o nieuchronności. Częstsze niż zazwyczaj spacery pomiędzy grobami sprawiają, że nasze myśli krążą wokół tego, o czym zazwyczaj wolimy nie pamiętać. Memento Mori, moi drodzy. Tylko...