Z USA do Irlandii północnej jakże one były różne.Fajnie się cTa . Bardzo miło si,czyta . Książka jest ciekawa.Bo zawi,wiele mądrych rzeczy

Z USA do Irlandii północnej jakże one były różne.Fajnie się cTa . Bardzo miło si,czyta . Książka jest ciekawa.Bo zawi,wiele mądrych rzeczy

"Dwie siostry i dwie tajemnice - czy wyjawienie ich sprawi, że znów sobie zaufają?" taki o to tekst można przeczytać z tyłu książki. Do końca nie jestem pewna o jakie te tajemnice mogło chodzić. Fabuła trochę naciągana, bo która normalna kobieta bierze dzieci z domu (USA) i ucieka z nimi do rodzinnej Irlandii, tylko dlatego, że rozwodzi się z mężem. Bez rewelacji.

"Dwie siostry i dwie tajemnice - czy wyjawienie ich sprawi, że znów sobie zaufają?" taki o to tekst można przeczytać z tyłu książki. Do końca nie jestem pewna o jakie te tajemnice mogło chodzić. Fabuła trochę naciągana, bo która normalna kobieta bierze dzieci z domu (USA) i ucieka z nimi do rodzinnej Irlandii, tylko dlatego, że rozwodzi się z mężem. Bez rewelacji.

Do zakupu tej książki zachęcił mnie tytuł. Spodziewałam się czegoś więcej. W sumie to myślałam, że te sekrety będą zdecydowanie poważniejsze. Przejdźmy jednak do samej powieści. Na początku mamy prolog w formie listów, który wprowadza nas do całej akcji. Ali postanawia porzucić studia, zostać w Stanach Zjednoczonych ku niezadowoleniu całej rodziny, a zwłaszcza ojca, który miał nadzieję, że córka przejmie po nim zakład dentystyczny. Ali nagle oznajmia również, że zamierza wziąć ślub. Po szesnastu latach wraca do Irlandii z trójką dzieci (ciśnie mi się na usta inne słowo, ale się powstrzymam) i spodziewa się, że wszystko nagle będzie tak jakby nigdy nie wyjechała…
Może tyle wprowadzenia wystarczy. Przejdźmy do bohaterek, bo w tym wypadku mamy dwie. Ali, czyli starszą siostrę, której nie polubiłam ani przez moment. Jest samolubna, roztrzepana, kompletnie zagubiona, egoistyczna. Na siłę próbowała uszczęśliwić swoje dzieci zabierając je do Irlandii. Na dodatek nie widzi w tym nic złego, przecież nie chciała ich tylko oddać ojcu. Na dodatek o niechcianą ciążę, jaką był pierwszy syn obwinia tylko męża. Aż cisnęło mi się by powiedzieć jej, że sam sobie tego dziecka nie zrobił. Nie zmuszał jej do seksu. Jej ucieczka do Stanów była buntem przeciwko temu, co zaplanowali bez jej zgody rodzice. Jednocześnie wie, że przez to zmarnowała sobie w jakiś sposób życie, bo nie skończyła studiów, nie poszła do wymarzonej pracy, ale najłatwiej jest obwiniać o to innych, a nie widzieć w tym swoich błędów. Ali nie widzi tego, że nie tylko ona ma swoje problemy, ale również rodzice w tym matka, która musi opiekować się ojcem, który przeszedł już pięć zawałów, że siostra próbuje postawić na nogi program, który produkuje. Widzi tylko siebie i swój czubek nosa. Emma jest tą grzeczniejszą córką, ułożoną, która robi karierę w telewizji, jako producent programów. Do pewnego momentu była w szczęśliwym związku z pewnym mężczyzną, którego niespodziewania (ku rozpaczy rodziców porzuca). Jeśli muszę być szczera a muszę to polubiłam Emmę. Chociaż odkrycie, dlaczego w zostawiła swojego mężczyznę zajęło mi chwilę. To jednak Emma jest bardziej życiowa i bardziej ludzka. Nie skupia się tylko na sobie, a siostrze mówi prosto z mostu, co myśli o niej i jej zachowaniu. Skrycie kibicowałam w jej dwóch sprawach i może jedna z nich nie skończyła się tak jak chciałam, bo przecież to nie powieść fantasy to jednak autorka zakończyła to bardzo mądrze.
Tyle o postaciach, czas przejść do mojego narzekania. Ali nie jest dobrą matką, nie umie poradzić sobie ze swoimi dziećmi. Jest zdania, że siostry zawsze powinny zachowywać więź i stawać za sobą murem bez względu, co jedna z nich zrobi. Naprawdę? Okazało się, że ta kobieta jest bardzo naiwna. Odwiedzała rodzinę raz w roku, pisała sporadyczne wiadomości i nagle oczekiwała, że wszyscy przyjmą ją z otwartymi ramionami? W tę stronę to nie działa. Czas leci a ludzie mają swoje własne problemy, które czasami wcale nie znikają. Ali sądziła, że świat się kręci tylko dookoła niej i jej życia. Niestety tak nie jest. Nie dziwię się Emmie, że tak traktowała siostrę. Nie jest łatwo otworzyć się ponownie na kogoś, kogo widywało się raz do roku. I chociaż opis sugeruje, że obie siostry chcą odzyskać straconą więź to odnosiłam wrażenie, że Emmie wcale na tym nie zależy, że Ali stała się dla niej kimś zbędnym.
Poruszanie trudnych tematów jak rozpadające się małżeństwo czy też problem, z którym boryka się Emma (nie zdradzam, żeby nie spojlerować)? Cóż tylko to drugie zasługuje na uwagę. Małżeństwa rozpadają się i będą rozpadać. Nie traktuję tego, jako czegoś banalnego, ale jednocześnie jest to również dość oklepany temat. Z kolei przypadek Emmy to zupełnie inna kwestia. Autorka zachowuje godny podziwu optymizm? No nie wiem. Nie wyczuwałam go, aż tak bardzo.
Cóż nie jest to powieść wybitna, ani też marna. Jest, bo jest. Czyta się ją szybko i bez większych przemyśleń. Jednak ocena jej nie jest łatwa. Myślę, że szybko o niej zapomnę.

"Ale gdyby [...] głośno wypowiedziała swoje obawy, stałyby się prawdziwe, podczas gdy teraz tkwiły zamknięte w małym pudełeczku z napisem "wyparcie"" ~ Clare Dowling, Sekrety sióstr, Warszawa 2013, s. 100.

Do zakupu tej książki zachęcił mnie tytuł. Spodziewałam się czegoś więcej. W sumie to myślałam, że te sekrety będą zdecydowanie poważniejsze. Przejdźmy jednak do samej powieści. Na początku mamy prolog w formie listów, który wprowadza nas do całej akcji. Ali postanawia porzucić studia, zostać w Stanach Zjednoczonych ku niezadowoleniu całej rodziny, a zwłaszcza ojca, który...

Po przeczytaniu tekstu zamieszczonego na okładce nie spodziewałam się po tej książce zbyt wiele. Uznałam, że będzie to jedna z tych „lekkich” pozycji, które przydają się kiedy przeczytam kilka książek z gatunku fantasy i chcę sięgnąć po coś bardziej realnego. Niestety dzieło Clare Dowling zupełnie nie spełniło moich oczekiwań.
„Sekret sióstr” rozpoczynają się i kończą od listów pisanych do siebie przez główne bohaterki. Później przechodzimy do rozdziałów, które na przemian opowiadają o Ali i Emmie. Jest to dość ciekawe rozwiązanie, ponieważ dzięki temu możemy poznać lepiej każdą z nich. Myślę, że tutaj jednak nie ma to większego sensu, ponieważ bohaterki są tak strasznie nudne i przewidywalne, że nawet budowa książki ich nie ratuje.

Ali i Emma, w ogóle mnie nie przekonały. Ali, matka trójki dzieci, ani razu nie zachowuję się jak na matkę przystało, a Emma, która miała być tą mądrą i rozsądną też niestety nią nie jest. Już dawno nie spotkałam się z tak naiwną bohaterką jaką jest Ali. Wraca do Irlandii z trójką dzieci i oczekuje, że wszyscy będą bardzo szczęśliwi, gotowi ją utrzymywać i opiekować się jej dziećmi. Czytając „Sekrety sióstr” miałam wrażenie, że dzieci są mądrzejsze od rodziców, bowiem dzieci Ali były zdecydowanie mądrzejsze od niej.

Nie potrafię też znaleźć tutaj żadnej zaskakującej tajemnicy zapowiadanej na okładce. Miałam nadzieję, że to będzie coś wielkiego, co zachęci mnie do czytania i będzie trzymało w niepewności. Możliwe, że tajemnica ta, to sytuacja w jakiej znalazła się Emma, jednak to jej postępowanie było dla mnie wielką tajemnicą. Nie wiem dlaczego na początku postąpiła tak, a nie inaczej, w stosunku do swojego narzeczonego, skoro później nagle zupełnie zmieniła zdanie.

Chciałam czegoś bardziej realistycznego niż książki fantasy, a teraz sama nie wiem czy to dostałam. Żadna z postaci wykreowanych przez autorkę mnie nie zainteresowała i nie wyobrażam sobie, że takie osoby istnieją. Kto w prawdziwym życiu zachowuje się tak jak Ali i jej rodzina? Chyba nikt. Liczyłam, że znajdę tu przynajmniej jakąś więź pomiędzy głównymi bohaterkami, jednak przy winie, które bohaterki piły dość często, nie odbyły żadnej interesującej rozmowy.

Jestem zawiedziona „Sekretami sióstr” i nie wiem czy mogę komuś polecić tę książkę. Zwykle czytam takie książki w dwa dni, a nad tą spędziłam aż tydzień. Pomimo prostego języka, który jest chyba jedynym znalezionym przeze mnie plusem, nie potrafiłam czytać jej przez dłuższy czas. Akcja bardzo się ciągnęła i do samego końca czekałam na coś, co mnie zaskoczy. Niestety nic takiego się nie stało.

Gdybym miała wybierać jeszcze raz co chcę przeczytać, wolałabym sięgnąć po lekkie i przyjemne romanse Diany Palmer, niż po książkę Clare Dowling.

Po przeczytaniu tekstu zamieszczonego na okładce nie spodziewałam się po tej książce zbyt wiele. Uznałam, że będzie to jedna z tych „lekkich” pozycji, które przydają się kiedy przeczytam kilka książek z gatunku fantasy i chcę sięgnąć po coś bardziej realnego. Niestety dzieło Clare Dowling zupełnie nie spełniło moich oczekiwań.
„Sekret sióstr” rozpoczynają się i kończą od...

Dość przeciętna powieść o dwóch siostrach i ich poszukiwaniach szczęścia. Starsza, Ali, wyjechała przed laty do Stanów na wakacje a została tam na 16 lat. Mimo, że odwiedzała rodzinę w Irlandii to siłą rzeczy oddalili się od siebie. Teraz wraca razem z trójką dzieci i chciałaby odbudować te relacje. Natomiast młodsza, Emma, niedawno zerwała zaręczyny ale nikomu nie chce wyjawić powodów tej decyzji. Teraz siostry zamieszkały pod jednym dachem i nie jest to dla nich łatwe. Trójka dzieci nie ułatwia sprawy.
Ogólnie książka nie jest taka zła ale o ile Emmę polubiłam i kibicowałam, żeby udało się jej ułożyć sobie życie zarówno prywatne jak i zawodowe o tyle Ali irytowała mnie strasznie.

Dość przeciętna powieść o dwóch siostrach i ich poszukiwaniach szczęścia. Starsza, Ali, wyjechała przed laty do Stanów na wakacje a została tam na 16 lat. Mimo, że odwiedzała rodzinę w Irlandii to siłą rzeczy oddalili się od siebie. Teraz wraca razem z trójką dzieci i chciałaby odbudować te relacje. Natomiast młodsza, Emma, niedawno zerwała zaręczyny ale nikomu nie chce...

Myślałam, że ta cudna okładka będzie skrywać pełną emocji historię tajemnic dwóch sióstr. Niestety trochę się zawiodłam.

Moje wątpliwości budzi konstrukcja osobowości bohaterki. Chodzi o Ali, która w środku nocy ucieka w nocy od męża, z trójką dzieci. Długa to podróż, z Ameryki do Irlandii, a podyktowana w sumie tym, że Ali zdała sobie sprawę, że ona i Kyle są zbyt różni, by być razem. Niekochana, niespełniona, w sumie lekceważona przez męża podejmuje taką drastyczną, szaloną decyzję, wie, że nie wróci do tamtego domu. Dla mnie nie brzmiało to przekonywująco, bardziej nieodpowiedzialnie i egoistycznie.

Natomiast postać Emmy bardziej przypadła mi do gustu. Gdy na głowę zwala się jej dawno nie widziana siostra, aktualnie pracuje w telewizji śniadaniowej i jest po zerwaniu zaręczyn. Nie chce się mieszać w problemy małżeńskie siostry. Najbardziej intryguje tajemnica Emmy, czego tak bardzo się obawia, że zamknęła to w małym pudełko z napisem „wyparcie”? Okazuje się, że gdy zdradza w końcu swój sekret, Ali będzie przy niej, czasami nadopiekuńcza, ale będzie.

Mam wrażenie, że w „Sekretach sióstr” nie do końca został wykorzystany potencjał. Autorka ślizga się po powierzchni problemów w małżeństwie, relacji sióstr, nie wniknęła w nie do końca, przez co lektura książki nie robi większego wrażenia. Rozczarowuje to, że niewiele z tego tak naprawdę wynika, do tego książka zyskałaby, gdyby była bardziej skondensowana, a tak są chwile, gdy lektura się dłuży. Choć muszę przyznać, że są pewne momenty, pełne emocji, ale jest ich zbyt mało. Natomiast zaletą jest niewątpliwie prosty język.

Tak więc lekturę zaliczam z przekonaniem do kanonu lekkiej literatury kobiecej, o przeciwnościach losu, i o tym, że warto mieć wokół siebie kogoś bliskiego.

Myślałam, że ta cudna okładka będzie skrywać pełną emocji historię tajemnic dwóch sióstr. Niestety trochę się zawiodłam.

Moje wątpliwości budzi konstrukcja osobowości bohaterki. Chodzi o Ali, która w środku nocy ucieka w nocy od męża, z trójką dzieci. Długa to podróż, z Ameryki do Irlandii, a podyktowana w sumie tym, że Ali zdała sobie sprawę, że ona i Kyle są zbyt różni,...

Siostry nie mają żadnych sekretów, jedna się rozwodzi, druga rozstała się z facetem i o tym ot jest cała książka. Banalne i nudne.

Siostry nie mają żadnych sekretów, jedna się rozwodzi, druga rozstała się z facetem i o tym ot jest cała książka. Banalne i nudne.

Recenzja pochodzi z www.recenzjum.pl

Powieść autorstwa Clare Dowling, która jednocześnie jest scenarzystką kultowego serialu "Fair City" - czyli po prostu irlandzkiej opery mydlanej o ponad 2500 odcinkach. Wydaję mi się, że wspominany serial miał odrobinę wpływu na jej bestsellerową powieść.

DWIE SIOSTRY I DWIE TAJEMNICE
- CZY ICH WYJAWIENIE SPRAWI,
ŻE ZNÓW SOBIE ZAUFAJĄ?

Ali i Emma w dzieciństwie były najlepszymi przyjaciółkami. Jednak, gdy starsza siostra postanowiła porzucić rodzinę i ułożyć sobie życie na innym kontynencie, ich stosunki się oziębiły.


Po wielu latach spędzonych w Stanach, Ali wraz z trójką dzieci ucieka od swojego męża do Irlandii. W nadziei, że zostanie ciepło przyjęta i znajdzie schronienie u rodziny.

Jednak nie jest tak pięknie, jak Ali sobie wyobrażała. Przez szesnaście lat wiele się zmieniło. Rodzice mają już swoje lata i własne problemy, przez co nie są w stanie jej pomóc. Siostra Emma ułożyła sobie życie i nie cieszy jej myśl o krewnych wywracających jej mieszkanie do góry nogami. Ponadto nabawiła się już własnych zmartwień i sekretów, którymi niekoniecznie chce się dzielić. Mimo tego, siostry próbują odbudować dobre relacje i dzielą się ze sobą brzemieniem sekretów, które skrywają.

"Sekrety sióstr", moim zdaniem, to przede wszystkim opowieść o radzeniu sobie z trudnościami losu. Obie bohaterki, a także ich rodzice, spotkali na swojej drodze pewne przeszkody, które nie tak łatwo im ominąć, i które mogą zadecydować w dużej mierze o ich życiu. Autorka porusza kilka trudnych tematów, jednocześnie zachowując optymizm.

W treści przeplatają się rozdziały opowiadające raz o Ali, raz o Emmie, a także korespondencja z czasów sprzed i po wydarzeniach przedstawionych w książce. Bardzo spodobał mi się ten sposób zaznajomienia czytelnika z tym, co nastąpiło wcześniej. Dzięki temu zrozumiałam dlaczego stosunki sióstr wyglądają tak, a nie inaczej. Natomiast wiadomości z czasów zakończenia akcji wywarły na mnie duże wrażenie. Bardzo podobała mi się możliwość poznania dalszych losów bohaterek, bez przedzierania się przez kolejne tomy.

Jedną z wad, które zauważyłam jest to, że prawie czterysta stron to trochę za dużo jak na taką fabułę. Chwilami książka mi się dłużyła i z początku nie mogłam się w nią wczuć. Na szczęście z czasem było już całkiem dobrze i uważam, że warto było przeczytać tę książkę, chociażby dla ostatnich wiadomości... Poza tym niestety nie jest to książka zapadająca w pamięć, choć może wpłynąć na osąd czytającego.

"Sekrety sióstr" to przyjemna lektura, o dość prostym języku. Sekrety, które ukrywają siostry rozpalają ciekawość, przez co czyta się z zainteresowaniem, chociaż bywają nudne momenty. Jeśli chodzi o zwroty akcji, czy elementy zaskoczenia to nie ma ich wiele, ale są. Zwłaszcza jeśli chodzi o zawsze ułożoną, młodszą siostrę.

Mimo iż autorka poruszyła trudne tematy, jest to lekka lektura, która z pewnością umili nie jeden wieczór. "Sekrety sióstr" skierowane są raczej do kobiet, dojrzałych czytelników, którzy lubią książki o życiu i o niespodziankach, które szykuje.

Recenzja pochodzi z www.recenzjum.pl

Powieść autorstwa Clare Dowling, która jednocześnie jest scenarzystką kultowego serialu "Fair City" - czyli po prostu irlandzkiej opery mydlanej o ponad 2500 odcinkach. Wydaję mi się, że wspominany serial miał odrobinę wpływu na jej bestsellerową powieść.

DWIE SIOSTRY I DWIE TAJEMNICE
- CZY ICH WYJAWIENIE SPRAWI,
ŻE ZNÓW SOBIE...

Cóż, przeczytanie książki zajęło mi bodajże 4 dni. Nie jest to literatura najwyższych lotów. Sekrety średnie. Ani ziębią ani grzeją. Zachowanie Ali momentami bardzo irytujące i wręcz takie, które nie przystoi matce 3 dzieci. Szybko przeczytałam i szybko zapomnę.

Cóż, przeczytanie książki zajęło mi bodajże 4 dni. Nie jest to literatura najwyższych lotów. Sekrety średnie. Ani ziębią ani grzeją. Zachowanie Ali momentami bardzo irytujące i wręcz takie, które nie przystoi matce 3 dzieci. Szybko przeczytałam i szybko zapomnę.

Bardzo dobra książka, mnie zaciekawiła od początku.

Bardzo dobra książka, mnie zaciekawiła od początku.