Za mną kolejna część trylogii o Julii. Ta część nie zachwyciła mnie tak bardzo, jak pierwsza, ale na pewno warto ją przeczytać i ponownie wejść w świat po globalnej katastrofie, w którym mimo wszystko przetrwały takie wartości jak miłość, przyjaźń czy uczciwość.

Julia i Adam trafiają do Punktu Omega, gdzie przebywają ludzie, podobnie jak Julia, obdarzeni darami. Początkowo Julia czuje się szczęśliwa - może spędzać czas z Adamem, jest szanowana i akceptowana, dostaje specjalny kostium neutralizujący jej moc... Jednak sprawy zaczynają się komplikować, gdy okazuje się, że Adam też posiada dar, a Julia przestaje panować nad swoją mocą. Powraca również Warner, który chce porwać Julię, jednak niespodziewanie staje się zakładnikiem Punktu Omega, a dziewczyna ma okazję poznać jego przeszłość.

W tej części przestałam być oczarowana Julią. Rzadko zdarza się, żeby w romansie paranormalnym moją ulubioną postacią była bohaterka, bo większość z nich jest podobna do siebie i często mają takie cechy jak niezdecydowanie, naiwność i egoizm. W ,,Dotyku Julii" właściwie tak było, natomiast tutaj Julia zaczęła wykazywać cechy innych bohaterek z tego typu powieści. Mam wrażenie, że nie obchodziło jej nic poza nią i Adamem. Do tego nie potrafiła docenić ludzi z Punktu Omega i zachowywała się tak, jakby w ogóle nie rozumiała, że też ma wobec nich zobowiązania, a przecież oni ją uratowali i zaopiekowali się nią. Nie podobało mi się też, że cały czas rani Warnera i jest taka niezdecydowana, uparła się na tego Adama, a kiedy byli razem zupełnie nie potrafili się dogadać. Sam Adam też stracił sporo z mojej sympatii, chciał być z Julią, ale kompletnie nie potrafił zrozumieć jej obaw i lęków. Zmniejszenie roli Jamesa też na minus.

Warner(wreszcie poznajemy jego imię - Aaron) nadal jest moim ulubieńcem. W tej części poznajemy jego przeszłość i trudne relacje z ojcem, dowiadujemy się dlaczego stał się zimny i okrutny, a także jego pozytywne odruchy. Muszę przyznać, że jego wątek miłosny z Julią stał się jednym z moich ulubionych w literaturze. Autorka świetnie pokazała, jak Aaron zmienia się pod jej wpływem, jak zaczyna pragnąc jedynie jej. Lubię też postać Kenjiego, który wprowadzał do ,,Sekretu..." sporo humoru.

Seria o Julii podoba mi się, ponieważ dobrze ukazuje do czego mogą doprowadzić obecne zachowania ludzi. Przedstawiony świat jest o wiele bardziej realny niż w innych książkach s - f dla młodzieży. Ciekawe są refleksje Julii nad wojną i tym, czy mamy prawo decydować, kto ma żyć, a kto nie. Jednak chwilami trochę irytowało mnie to jej ,,Ja tak nie zrobię". W książce występuje dużo opisów męskiego ciała i muskulatury, zwłaszcza Aarona. Mnie się to nawet podobało, bo jestem jego wielką wielbicielką i fajnie było czytać, jak Julia z jednej strony się go boi i chce nienawidzić, a z drugiej ją pociąga. Jednak na dłuższą metę zaczyna to śmieszyć.

Ogólnie polecam tę książkę, może nie dorównuje ,,Dotykowi Julii", ale pozwala lepiej poznać bohaterów i ich historie. Dodam, że zawsze byłam przeciwniczką robienia stałych tatuaży i uważałam to za głupotę(bo co będzie za 20, 40 lat?), ale tutaj opinia Warnera mnie przekonała i troszkę zmieniła moje stanowisko.

,,Nie musimy nic robić, żeby umrzeć.(…) Życie jest trochę trudniejsze. No i jest coś, co stale musimy robić.
Oddychać."

Za mną kolejna część trylogii o Julii. Ta część nie zachwyciła mnie tak bardzo, jak pierwsza, ale na pewno warto ją przeczytać i ponownie wejść w świat po globalnej katastrofie, w którym mimo wszystko przetrwały takie wartości jak miłość, przyjaźń czy uczciwość.

Julia i Adam trafiają do Punktu Omega, gdzie przebywają ludzie, podobnie jak Julia, obdarzeni darami. Początkowo...