Zawsze z dystansem podchodzę do książek biograficznych znanych osób, ponieważ często przepełnione są patosem i nienaturalnością. Sięgnąłem jednak po biografię Loeba z ciekawości, zawsze intrygował mnie ten niepozorny Francuz.
Każdy miłośnik sportów motorowych zna Sebastiena Loeba, zna jego osiągnięcia, słyszał o jego niezliczonych rekordach. Jednak Sebastien to nie tylko rekordy i sława. “Mój styl jazdy” pozwala zobaczyć drogę jaką przebył mistrz. Książka odsłania mniej popularne fakty z młodości kierowcy. Po namyśle dochodzimy do wniosku, że wiele rzeczy którymi zajmował się Loeb przygotowywały go do OESów. Począwszy od gimnastyki, która uprawiał za namową ojca, przez szalone wyścigi z kolegami, po niechęć do pracy fizycznej. Autor nie stara się upiększyć historii, czy przemilczeć potknięć. Z książki można dowiedzieć się kilku ciekawostek związanych z rajdami i stylem jazdy Loeba. Nie należy jednak oczekiwać książki instruktażowej dla przyszłych mistrzów kierownicy. To w jaki sposób Sebastien osiągnął swój poziom jest niepowtarzalne i to jest właśnie Jego styl jazdy. W książce poznajemy lepiej wieloletniego pilota Daniela Elenę, żonę Severine oraz ludzi z Citroena. Są to bardzo istotne postacie w życiu Loeba, osoby które miały wyraźny wpływ na jego dorosłą karierę.
Książka napisana jest chronologicznie i sięga do czasów ostatniego pełnego sezonu w WRC. Pozwala lepiej zrozumieć, dlaczego to właśnie Loeb jest najbardziej utytułowanym kierowcą w dziejach WRC.

Zawsze z dystansem podchodzę do książek biograficznych znanych osób, ponieważ często przepełnione są patosem i nienaturalnością. Sięgnąłem jednak po biografię Loeba z ciekawości, zawsze intrygował mnie ten niepozorny Francuz.
Każdy miłośnik sportów motorowych zna Sebastiena Loeba, zna jego osiągnięcia, słyszał o jego niezliczonych rekordach. Jednak Sebastien to nie tylko...