Dawno się tak nie wynudziłam… Miałam dostać kryminał erotyczny, a otrzymałam infantylną historyjkę okraszoną płaskimi scenami łóżkowymi w kiepskim wydaniu. Główna bohaterka, erotomanka - psychopatka, składa się z chabrowych oczu, sztywnych wisienek i rozedrganej, spływającej sokami płci. Biedna, nieśmiała Konstancja porusza się jak kotka w rui i co chwila czuje w podbrzuszu zdradziecki żar na widok większości osób (płci obojga). To nie jest moja ocena - te określenia przewijają się na kartach powieści tyle razy, że nauczyłam się ich na pamięć:( .

Fabuła w pełni przewidywalna więc z tej zapewne przyczyny akcja ciągnie się i dłuży. A co najgorsze – nikt z głównych bohaterów nie wzbudził mojej sympatii. Na koniec - posługując się cytatem z recenzji "Balladyny" - tylko sufler został żywy. Z ewidentną korzyścią dla czytelnika.

Osobny problem to personalia postaci. Oczywiście pisarz ma prawo nazywać swoich bohaterów jak mu się podoba, ale pojawienie się w powieści erotycznej księżniczki Anastazji Romanow świadczy albo o braku elementarnej wiedzy historycznej albo całkowitej bezduszności autora. Dla mnie jest to przynajmniej niesmaczne.

Czytałam dobre polskie powieści erotyczne, np. "Szkołę żon" Magdaleny Witkiewicz. Niestety, Katarzyna Michalak nie sprostała temu zadaniu. Dawniej takie książki określano mianem literatury dla kucharek. Teraz z pewnością i kucharki mają wyższe oczekiwania.

Książka do przeczytania i zapomnienia…

Dawno się tak nie wynudziłam… Miałam dostać kryminał erotyczny, a otrzymałam infantylną historyjkę okraszoną płaskimi scenami łóżkowymi w kiepskim wydaniu. Główna bohaterka, erotomanka - psychopatka, składa się z chabrowych oczu, sztywnych wisienek i rozedrganej, spływającej sokami płci. Biedna, nieśmiała Konstancja porusza się jak kotka w rui i co chwila czuje w...