Kontrapunkt dla postulatów głoszonych przez środowiska LGBTI oraz zwolenników genderyzmu, niestety jak dla mnie podany trochę w tendencyjny sposób i z niepotrzebną indoktrynacją, która w całej pracy, bądź co bądź, staje się apologią wartości chrześcijańskich. Autorka w obronie „normalności” posługuje się szeregiem argumentów z którymi czytelnik może się zgodzić lub nie*, a które to podzielone są na poszczególne rozdziały i szczegółowo omówione. Ponadto w książce mamy opis zagrożeń wynikających z aberracji seksualnych, powszechnego dostępu do pornografii, próby likwidacji dwubiegunowości płci, homo-adopcji, zgody na homo-małżeństwa**, wczesnej edukacji seksualnej dzieci (praktycznie od przedszkola) oraz „genderyzmu”, którego przesłanki ideologiczne można ująć następująco: brak kobiety i mężczyzny, prawo do zabijania jest prawem człowieka, moralność to dyskryminacja, której jakakolwiek obrona jest napiętnowana i uchodzi za mowę nienawiści. Po przeczytaniu pracy Kuby rodzi się pytanie: czy powinniśmy obawiać się tych zagrożeń, o których pisze autorka? W mojej ocenie tak, ponieważ na naszych oczach dokonuje się rewolucja seksualna, która kreuje nienormalność na normalność, a to zapewne do niczego dobrego nie doprowadzi, biorąc pod uwagę jakimi metodami próbuje się to osiągnąć***
Podsumowując: praca konkretna i na temat, bez zbędnych wtrętów i dygresji, podana w błyskotliwy i ciekawy sposób, który nie nudzi. Polecam!

*np. nie rozumiem dlaczego autorka nie wyobraża sobie człowieka pozbawionego wiary, który posiada wysokie standardy moralne, wskazując jednocześnie, że moralność bezpośrednio wypływa z religii, co w dorozumieniu sugeruje, iż monopol w tej kwestii mają tylko ludzie wierzący. W mojej ocenie jest to bzdura.
**w kwestii homo-małżeństw [podobnie jak autorka] uważam, że nie powinno być na to absolutnej zgody, gdyż homo-pary nie wnoszą w społeczeństwo żadnego generatywnego wkładu, który pozwala chociażby na zachowanie ciągłości narodu oraz realizację celów demograficznych wytyczonych przez państwo i dlatego dopóki męska dupa nie zacznie rodzić dzieci, państwo nie ma interesu a co za tym idzie obowiązku przypisywać parom jednopłciowym przywilejów zarezerwowanych do tej pory dla hetero normatywnych małżeństw, które z założenia nastawione są na prokreacje.
***środowiska LGBTI, queer, gender przeważnie są środowiskami lewicującymi więc nie dziwi, że w swej retoryce wręcz czerpią garściami z materializmu dialektycznego.

Kontrapunkt dla postulatów głoszonych przez środowiska LGBTI oraz zwolenników genderyzmu, niestety jak dla mnie podany trochę w tendencyjny sposób i z niepotrzebną indoktrynacją, która w całej pracy, bądź co bądź, staje się apologią wartości chrześcijańskich. Autorka w obronie „normalności” posługuje się szeregiem argumentów z którymi czytelnik może się zgodzić lub nie*, a...