Długo zastanawiałam się jakich użyć słów, by opisać tę książkę, dlatego w tym miejscu muszę posiłkować się cytatem: „Ptak nie myśli o tym, co robi - jednym swobodnym ruchem skrzydeł odrzuca wszystko w jednej chwili. Wszystko bym dał, żeby się tego nauczyć”. Bo "Ptasiek" to opowieść właśnie o próbach nauki latania. Ta umiejętność pozwala na ucieczkę od rzeczywistości, od ludzkiego okrucieństwa i bezsensu wojny.
Część "ptaśkowa" jest niezwykle ujmująca, ale niestety wieje nudą. Życie ptaków, a wraz z nimi głównego bohatera, toczy się jakby w równoległym, surrealistycznym świecie. Fragmenty opisywane z perspektywy Ala są biegunowo inne, ale o wiele ciekawsze. Fascynująca jest również przyjaźń tych chłopców, tak skrajnie różnych, a przy tym jednocześnie mających ze sobą wiele wspólnego.
Wharton stworzył wzruszającą, w gruncie rzeczy antywojenną powieść, w której absurd wydarzeń ma swoje odzwierciedlenie w bezradności bohaterów..."Ale próbować warto."

Długo zastanawiałam się jakich użyć słów, by opisać tę książkę, dlatego w tym miejscu muszę posiłkować się cytatem: „Ptak nie myśli o tym, co robi - jednym swobodnym ruchem skrzydeł odrzuca wszystko w jednej chwili. Wszystko bym dał, żeby się tego nauczyć”. Bo "Ptasiek" to opowieść właśnie o próbach nauki latania. Ta umiejętność pozwala na ucieczkę od rzeczywistości, od...