John Hersey, w swoim poruszającym reportażu na temat Hiroszimy, bomby atomowej, wojny oraz jej skutków, zbliża się do literackiego mistrzostwa. Prowadzi narrację obiektywną, spokojną, ale niepozbawioną wrażliwości, co przy wyborze tematu tak mocnego tematu jest dużą zaletą. Hersey umiejętnie i bez dygresji opowiada o losach poszczególnych bohaterów, którzy 6 sierpnia 1945 r. dotknięci zostali jedną z największych tragedii w historii świata. Przedstawia ich, opisuje zachowania, reakcje, przeszłość. Dzięki temu czytelnik przywiązuje się do tych ludzi, czy tego chce czy nie, i razem z nimi przeżywa kolejne dramatyczne godziny w piekle zniszczonego miasta. Ciekawym zabiegiem jest rozszerzenie reportażu o powojenne lata, skutki wybuchu bomby atomowej - bomby, która w dziele Herseya nabiera charakteru symbolicznego, wręcz pozaziemskiego. To ona jest elementem scalającym losy bohaterów. To ona dzieli i rządzi, jest osią, wokół której autor buduje poszczególne historie. Można wyraźnie wyczuć potworne znamię bomby, które czai się na kartach książki od pierwszej do ostatniej strony.

Pozbawienie dzieła emocji i subiektywizmu nie uczyniło historii ani trochę mniej dramatycznej. Po raz kolejny okazuje się, że na świecie mają miejsce zdarzenia, które nie powstałyby w żadnej wyobraźni. Przerażający realizm, szczegółowe, naturalistyczne wręcz opisy ran oddziałują na zmysły z siłą spadającego kowadła. Hersey nie sili się na owijanie w bawełnę, bo też i nie o to chodzi. Wybuch bomby, ranni, choroba popromienna, kalectwo, nędza i śmierć - to wszystko łączy się ze sobą, tworząc obraz przejmujący, wierny i absolutnie wiarygodny.

"Hiroszimę" Johna Herseya czyta się szybko, choć niełatwo. Reportaż powinien być obowiązkową pozycją w biblioteczce każdego, komu nie jest obojętna historia i ludzka tragedia. I choć książka nie jest pozbawiona wad(można było pokusić się o bogatszy język i mocniejsze środki wyrazu), bez wahania polecam ją każdemu.

John Hersey, w swoim poruszającym reportażu na temat Hiroszimy, bomby atomowej, wojny oraz jej skutków, zbliża się do literackiego mistrzostwa. Prowadzi narrację obiektywną, spokojną, ale niepozbawioną wrażliwości, co przy wyborze tematu tak mocnego tematu jest dużą zaletą. Hersey umiejętnie i bez dygresji opowiada o losach poszczególnych bohaterów, którzy 6 sierpnia 1945...