Zestawiając filozoficzne rozważania Badinter z obecnymi dyskusjami na temat kobiecości i macierzyństwa w naszym kraju, warto sięgnąć po tę lekturę i zmierzyć się zarówno z doświadczeniami jak i pewnymi przyjętymi już teoriami i refleksjami.

Zestawiając filozoficzne rozważania Badinter z obecnymi dyskusjami na temat kobiecości i macierzyństwa w naszym kraju, warto sięgnąć po tę lekturę i zmierzyć się zarówno z doświadczeniami jak i pewnymi przyjętymi już teoriami i refleksjami.

W ramach zainteresowania tematyką macierzyństwa i relacji w dziadzie matka-dziecko, nie sposób ominąć tę książkę. Francuzka filozofka i feministka w porusza tematykę roli matki, stereotypu dobrej matki oraz obowiązku bycia matką. Badinter krytykuje aktualne działania ruchu feministycznego i uważa, że doprowadzają one do ponownego utożsamienia kobiet z jedyną słuszną ich rolą – rolą matki.
Między innymi Badinter uderza w tzw. laktoterroryzm. Trudno mi zgodzić się z tym, że promowanie karmienia piersią ciemięży współczesne kobiety, jednak muszę przyznać, że coś w tym jest. Jestem zwolenniczką karmienia piersią. Niemniej jednak, nie wyobrażam sobie zmuszać innej kobiety do wyboru takiej czy innej drogi macierzyństwa, bowiem w moim przekonaniu, dróg do bycia dobrą matką jest wiele (i nie ma dwóch takich samych). Tymczasem spotykam się z opiniami innych kobiet, które w karmieniu piersią (czy innych aspektach związanych z macierzyństwem) upatrują elementy składające się na „bycie dobrą matką”. Jeśli nie spełniasz ich wymogów, to w ich oczach nie jesteś wystarczająco dobra. I myślę, że właśnie w tym autorka widzi niebezpieczeństwo. Nie siedzisz w domu z dzieckiem, nie karmisz piersią, nie kupujesz jedzenia od znajomego rolnika = jesteś złą matką.

Kolejną szczególnie ważną dla mnie kwestią jest podział obowiązków związanych z dziećmi i domem. Ile razy usłyszałaś pytanie: „Czy mąż Ci pomaga przy dzieciach?”. Właśnie. On pomaga. A ja mam obowiązki. Nie! On wypełnia obowiązki względem dzieci i domu, tak samo jak robisz to Ty. Niestety, równy podział obowiązków często pozostaje w sferze marzeń. A pojawienie się dziecka uwydatnia niesprawiedliwość tego podziału na niekorzyść matki.
Książka jest krótka i treściwa, dlatego przedstawione argumenty uderzają ze zdwojoną siłą. Poza w/w kwestiami autorka pisze m.in. o nadużywaniu pojęcia instynktu macierzyńskiego, o kobietach, które decydują się nie mieć dzieci czy o różnicach między ojcostwem a macierzyństwem. Nie wszystkie argumenty przyjmuję jako jedynie słuszne, ale rozumiem na co Badinter chciała zwrócić uwagę.

W ramach zainteresowania tematyką macierzyństwa i relacji w dziadzie matka-dziecko, nie sposób ominąć tę książkę. Francuzka filozofka i feministka w porusza tematykę roli matki, stereotypu dobrej matki oraz obowiązku bycia matką. Badinter krytykuje aktualne działania ruchu feministycznego i uważa, że doprowadzają one do ponownego utożsamienia kobiet z jedyną słuszną ich...

Przeczytałam gdzieś, że książka ta opisuje pozorny paradoks polegający na tym, że w krajach o zaostrzonej polityce aborcyjnej rodzi się mniej dzieci. No cóż, nic takiego w tej książce nie ma, choć postawiona teza dosyć intrygująca. Autorka opisuje tu jedynie problemy kobiet świata zachodniego, i o ile niektóre są również znane w takich krajach jak Polska, wciskane do tabel statystycznych dane dot. Polski (nadgorliwość autorki albo wydawcy) nie współgrają z tematyką książki.

Tym niemniej to poszerzająca horyzonty lektura, zwięźle i ciekawie napisana, która w szczególności może zaciekawić kobiety, które czynią sobie wyrzuty, że są złymi matkami oraz kobiety, które matkami być nie chcą. Można np. dowiedzieć się dlaczego kobiety we Francji rodzą stosunkowo dużo dzieci, a równie zamożne Niemki w ogóle się do tego nie palą. Okazuje się, że główna przyczyną jest różnie pojęty w tych krajach etos matki - w Niemczech matki-Polki (stop... znaczy się Niemki, rzecz jasna),pełnej poświęcenia i oddania, od której wymaga się bycia przede wszystkim matką, we Francji zaś model matki wyluzowanej, której może nie wszystko wychodzić i która, obok dziecka, może mieć własne życie, dzielić swój czas na czas dla siebie (w tym pracę) i czas dla dziecka, a nawet partnera. Nikt we Francji nie zarzuca takiej matce, że jest egoistką.

Kompletnie nie wiem, jak tę książkę przełożyć na polskie realia.

Przeczytałam gdzieś, że książka ta opisuje pozorny paradoks polegający na tym, że w krajach o zaostrzonej polityce aborcyjnej rodzi się mniej dzieci. No cóż, nic takiego w tej książce nie ma, choć postawiona teza dosyć intrygująca. Autorka opisuje tu jedynie problemy kobiet świata zachodniego, i o ile niektóre są również znane w takich krajach jak Polska, wciskane do tabel...

Ciekawy szkic filozoficzny dotyczący macierzyństwa i jego relacji z kobiecością w ogóle. Autorka zwraca uwagę m.in. na szkodliwość stereotypu "idealnej" matki (czyli takiej, która poświęca się i porzuca dla dziecka pracę lub rolę partnerki w związku) oraz kreowanej w oparciu o niego polityki rodzinnej, analizuje motywy rodzenia dzieci, próbuje zaproponować rozwiązania mające przyczynić się do zwiększenia dzietności, do tego porusza kwestie poczucia winy u matek, wymogów patriarchatu i omawia sytuację kobiet, które dzieci mieć nie chcą. Książka dość krótka, ale daje do myślenia i uważam, że warto po nią sięgnąć.

Ciekawy szkic filozoficzny dotyczący macierzyństwa i jego relacji z kobiecością w ogóle. Autorka zwraca uwagę m.in. na szkodliwość stereotypu "idealnej" matki (czyli takiej, która poświęca się i porzuca dla dziecka pracę lub rolę partnerki w związku) oraz kreowanej w oparciu o niego polityki rodzinnej, analizuje motywy rodzenia dzieci, próbuje zaproponować rozwiązania...